Woordkunstwoord

Rim Sartori - woorden
Ivo Winnubst - beelden

Toen ik deze bundel in handen kreeg viel me als eerste de uitvoering op. De meeste dichtbundels hebben de dikte en kaft van een schoolschrift maar deze is een mooi uitgevoerde hardcoverbundel  van 84 pagina's. Als je de bundel doorbladert dan word je verrast door de mooie, gekleurde kunstwerken van Ivo Winnubst die naast de gedichten van Rim Sartori staan.

Het blijft voor mij moeilijk om als niet kenner een recensie te schrijven over een dichtbundel. Niet gehinderd door enige stijlkennis probeer ik als poëzie-lezer mijn mening weer te geven.
De gedichten van Rim Sartori zijn voor mij als vlinders. In haar gedichten tovert zij prachtige kleuren en speelse dartelende woorden, toch blijven ze ongrijpbaar. Net als je denkt ik heb de 'vlinder' dan geeft Rim weer een wending aan het gedicht waardoor hij door je hand glipt.
Je voelt wat Rim bedoelt maar het is moeilijk om het onder woorden te brengen.
Ze beschrijft uiteenlopende onderwerpen, over de dood en geboorte, over grote vreugde en intens verdriet.

Enkele gedichten zijn wrang zoals Vuurtong waarin de teleurstelling in iemand wordt beschreven. "Van jou nooit verwacht" zegt Rim in dit gedicht. "wat overblijft zijn zwarte kringen." Of in het gedicht Vriendin waarin een vrouw minachtend reageert op een warm herkennen. De teleurstelling daarover weet Rim mooi te verwoorden.

[...] dat viel me koud.

Temeer daar jij
diegene  was, op
wie je leek.

Maar ook de liefde en blijdschap spelen een belangrijke rol in deze bundel en dan kan Rim in haar taal soms dansen. Zoals in het gedicht Lentewindkind waarin 'zij' een razend blazend grillig lentewindkind is.
En natuurlijk danst de taal  in het gedicht Passie dat over de Tango gaat.

Ik dans de Tango
en lach met stoute lippen.

Afscheid nemen hoort helaas ook bij het leven en daarover weet Rim Sartori  steeds opnieuw de juiste diepte aan te brengen. Je ziet het broze, oude figuur, je voelt het verdiet.

Zachtjes glijden vingers
door verleden heen

zegt Rim

of

De tijd is met haar
gestorven, in een stilte
die blijft

Gelukkig gaat het leven door en komen er kinderen en kleinkinderen. Het gedicht Popje verwoordt mooi hoe een moeder zich moet voelen na een geboorte.

Tweezaam zijn wij
nooit meer jij in mij
maar jij en ik

Ook hier staat weer een prachtige afbeelding naast van Ivo Winnubst, olieverf op linnen, van een moeder met kind.

Kortom, het is een bundel die alle facetten van het leven bestrijkt.

Persoonlijk vind ik het gedicht Toekomst een goed voorbeeld van het ongrijpbare, de onverwachte wending die Rim gebruikt in haar gedichten.

Toekomst

Op een dag
likken de straten
hun gezicht schoon,
ze verjagen de schimmen
uit het verleden.

Op zo'n dag
wordt de morgen
geschreven, leg ik
mijn kleinste nerven bloot

Op die dag
kus ik je zacht
op wakker geworden lippen
doe ik mijn schaamrok af

Samen met de afbeeldingen vormt deze dichtbundel zich tot een  schitterend geheel.
Een bundel om vaak uit de kast te pakken om opnieuw te genieten van de teksten en illustraties.

ISBN 9789089101921 Hardcover 84 pagina's Uitgeverij d'Jonge Hond  30 mei 2010

Zie ook http://www.afterdaan.nl/WoordKunstWoord.html

Dettie, juli 2010

Reageren? Klik HIER