Vaak liep ik op het kerkhof, dik, alleen,
te vliegeren: daar stond de meeste wind.
Als het touw zakte, sprong ik van een steen.
Ik ging ook dood, al was ik nog een kind,
de tuinman zei: 'Eens word je meegenomen.'
Een goede vlieger had ik, zelfgebouwd,
een Draak; geen Rover die erbij kon komen.
gemalen glas schitterde rond het touw.
Eva Gerlach
Uit: Verder geen leed (1979)
Arbeiderspers-Amsterdam
