Biografie
Wouter van Heiningen is directeur van bibliotheek de Plataan, secretaris/penningmeester
van stichting Ongehoord!, bestuurslid van Meander en voorzitter van de Raad van Toezicht van stichting De Poëziebus.
Daarnaast is hij uitgever van poëzie bij MUG books.
Poëziebundels
Zichtbaar alleen met fotograaf Ruben Philipsen (2007)
Je hebt me gemaakt met je kus met Alja Spaan (2010)
Zoals de wind in maart graven beroert (2011)
Poëzie E-bundels
Winterpijn (2014)
XX-XY liefdesgedichten (2016)
Prijzen en publicaties
Vanaf 2008 heeft hij verschillende prijzen gewonnen met zijn poëzie waaronder die van het LAZ in Zwolle, SLAU in Utrecht, Woordenstroom
en de poëziewedstrijd van het Fonds voor Cultuurparticipatie.
Gedichten van zijn hand zijn gepubliceerd in verzamelbundels, tijdschriften en kranten in Nederland en Vlaanderen en op (poëzie) websites
zoals Krakatau en Meander.
Poëzieprojecten en poëziewedstrijden
Vanaf 2009 presenteert en organiseert hij (mede) verschillende poëzieprojecten en gedichtenwedstrijden.
Voordrachten en bijdragen
Hij draagt regelmatig voor op verschillende poëziepodia in Nederland, schrijft recensies en bijdragen voor digitale magazines en wordt gevraagd
als jurylid voor (literaire) wedstrijden.
Blog
Dagelijks schrijft hij op zijn blog www.woutervanheiningen.wordpress.com over poëzie.
Een volledig profiel is te lezen op zijn blog op de pagina ‘Over mij’.
Schaakmeisje
Vlindervlug vloog je mijn verhalen binnen
Je dienaren nederig in je verblindende nabijheid
Je nam bloemen mee en honing
Waarmee je mij de mond snoerde
Je groeide door naar grote hoogten
Wurmde je los uit zoveel geschiedenis
Zocht je geluk en vond het in een ander gevecht
En liet mij achter, dankbaar en geïnspireerd
Eens was je een schaakmeisje
Onschuldig en zoekend naar de prins
Niet het paard, maar nu, zoveel later
Toon je mij een ware koningin
Wouter van Heiningen
Gedicht is eerder gepubliceerd
op Verlaine.web-log
Voor mijn vader
In de herfst van je leven
doe je warme schoenen aan
en een stevige jas
tegen het guur
Je trekt nog eenmaal
een beschutting op
in oude woorden
om vroegere dromen
Zilverwit blad dwarrelt
oneindig langzaam
maar onvermijdelijk
naar de koude harde grond
Je merkt de zachte
landing op
en beseft
dat in berusting
waarheid wordt gevonden
Wouter van Heiningen
Gedicht is gepubliceerd geweest in het
Vlaamse tijdschrift Ambrozijn
Mijn oor gekluisterd
Begin met fluisteren
bladzijden lang zal je
de taal machtig zijn
vol breekbare aandacht
geeft de stand van je lippen
langzaam stukjes van
je geheimen weer
de woorden opgezogen, herkauwd
als vast voedsel
Ik slik de poëtische kracht
van je woorden, lik ze van
je glazuurblauwe lippen
je zet de deur op een
kier, je huis verlangt
aanwezigheid
Wouter van Heiningen
Jong
In Vespablik uitlatenwalm
staan hangen zij aan zij
op het eilandplein van
de leegte, de gel omhangen
streng gecontroleerde
kleding voorgeschreven
XX en XY hormonen
Taalevoluties in werking
brengen zij hun opstand
tot stand, want nee is soms
ja maar meestal niet
of vet
In onbegrepen roedels jacht
maken de voorste de dienst
de dieners vervullen de taak
van verveling geen sprake
In zwak licht van tafellantaarns
wordt de mis opgediend
in verering van anders nieuw
en wordt geschiedenis
geschreven verlaten
Wouter van Heiningen
www.woutervanheiningen.web-log.nl
De grijsblauwe plataanschaduw
zat hem als gegoten
al werd hem driemaal de maat genomen
achter dode namen
weerkaatste de hitte in zijn nek
het verlangen naar de zee
in zijn droge mond
waar is de klei, het zacht wuivend
helmgras, de verkoelende gedachte
aan rijp op de vensters
het krakende ijs zo plat als hier
de grond, vol krassen
de wake aan het wak
van zijn geheugen
rond als de verlepte bloemenkrans
aan zijn voeten
mocht dit van huis gaan zijn
dan liever de warmte
van de paardendeken
in het hooi van zijn jeugd
Wouter van Heiningen
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER