J.A. Emmens

Leestafel heeft toestemming
van uitgeverij Van Oorschot (gedogen)
om de gedichten van J.A. Emmens op de
Leestafelsite te plaatsen

Ziie ook:

http://www.dbnl.org/

---

Winter

Ik hak een bestaan in de volgende dag:
de toekomst brokkelt langzaam af,
vandaag is niet meer dan een wak in de tijd,
het verleden is dichtgevroren.

Jan Emmens
Uit: Gedichten en aforismen
Van Oorschot 1980

Oedipus

Alleen als ik het tegendeel bewijs
zie ik het standpunt dat ik heb verlaten:
ik ben het voetstuk waarop U verrijst.

Alleen verpletterd mag ik blijven staan,
alleen gestraft wilt U mij tolereren.

Alleen in angsten kan ik met U communiëren.
Alleen in woede kan ik U verstaan.

J.A. Emmens
uit: Verzameld Werk. Deel I,
Gedichten en aforismen,
Van Oorschot, Amsterdam, 1980.

Romeins

Praatjes verkopen op een antiek
en halfuitgevallen vloermozaïek
motors starten tussen de brokken
van het verleden (een god geeft de geest),
in het heden leven en in de verte
een oude romp zien, een stenen stumperd,
een groene, roestende kop.

J.A. Emmens
uit: Gedichten en aforismen,
Van Oorschot 1980

Duidelijkheid

Nee het is niet mijn bedoeling om dit
want wat zou ik daarmee kunnen bereiken
daarom toch wel steeds zij het ook niet
hoewel ik u zegt het natuurlijk bereid
maar desondanks laat ik het eens en vooral
duidelijk zakelijk krachtig en kort
u vraagt nee ja zeker want met het oog daarop
opende ik juist de dat is te zeggen
discussie gesloten.

J.A. Emmens
Uit: Een hond van Pavlov
Van Oorschot Amsterdam 1969

Voor de kade

Voor de kade wisselt een wolk meeuwen
als strooibiljetten op een sterke wind
van aanblik als ‘t verloop van eeuwen.
Het is windstil. De wind is een klein kind
dat met geluidjes brood staat uit te strooien.

Zijn tijd aan denken of aan doen vergooien
verschilt niet veel, ‘t is stenen toch voor brood.

Wordt liever kind: twee beentjes en wat rood;
het doet soms eeuwen inderhaast ontdooien.

Jan Emmens
Uit: Kunst en vliegwerk,
Van Oorschot, 1957

Soms een gevoel

Soms een gevoel het leven te beleven,
het eindeloze naderen van grote steden
in treinen die hun loop vertragen,
en soms alleen maar weerzin te bedwingen
door fluit te spelen op herinneringen.

J.A. Emmens
uit: Autobiografisch woordenboek
Van Oorschot 1963