op het netvlies
van het oergeheugen
ik die de kosmos verliet
menselijke vormen aannam
waaruit geen ontsnappen
hoe diep heb ik mijn wezen
altijd aanwezig geweten
in het gesteente
waarom ging ik niet liggen
in de gapende leegte
van om het even welke
uitgestorven vulkaanmond
© Iris Van de Casteele
Uit: Roerselen
(onuitgegeven)
