De groote zeesluis
Vanaf de brug zie ik een bonte vloot
Van ranke jollen, logge platte schuiten
En jachten met parmantige kajuiten
En telkens vult de sluis zich boot na boot
En vormt voor hen een stenen moederschoot,
Want als de zware deuren zich ontsluiten
Komen ze als herboren weer naar buiten
En is de vrije vaarweg levensgroot.
Maar met de blik naar binnen toe gekeerd
Zie ik opeens ook helder de contouren
Van alle schepen die hier vroeger voeren
En ooit naar verderop zijn gepasseerd.
De sluis leidt niet alleen naar open water,
Maar geeft ook het verleden door aan later.
Driek van Wissen (1943)
uit: Voor het vaderland weg (2009)
bij gelegenheid van de opening van de gerestaureerde
Groote Zeesluis te Muiden
2 juli 2005
Vanaf de brug zie ik een bonte vloot
Van ranke jollen, logge platte schuiten
En jachten met parmantige kajuiten
En telkens vult de sluis zich boot na boot
En vormt voor hen een stenen moederschoot,
Want als de zware deuren zich ontsluiten
Komen ze als herboren weer naar buiten
En is de vrije vaarweg levensgroot.
Maar met de blik naar binnen toe gekeerd
Zie ik opeens ook helder de contouren
Van alle schepen die hier vroeger voeren
En ooit naar verderop zijn gepasseerd.
De sluis leidt niet alleen naar open water,
Maar geeft ook het verleden door aan later.
Driek van Wissen (1943)
uit: Voor het vaderland weg (2009)
bij gelegenheid van de opening van de gerestaureerde
Groote Zeesluis te Muiden
2 juli 2005
Wie van de drie?
Wanneer ik op de buis die boeren zie
Die daar een handvol vrouwen vergelijken
En daarna weer hun voorkeur laten blijken
Zodat er nu nog keuze is uit drie
Zit ik als man meelevend mee te kijken,
Want ik ben onderhand nieuwsgierig wie
Er van die vrouwen met de sympathie
Van hun begeerde boer tot slot gaat strijken.
Wie lief en leuk is en een beetje stoer
Houd ik dan ook nauwlettend in de gaten,
Want zondag komt dat drietal kandidaten
In wezen ook bij mij over de vloer
En wordt de keuze ook aan mij gelaten.
Als kijker ben ik half en half een boer.
Driek van Wissen
Anti-Fries
Als Holland winters is getooid,
En wij van kou welhaast verrekken,
Blijkt Friesland dichtbevolkt met gekken,
Die ’s winters gekker zijn dan ooit.
De maffe koppen, strak gelooid,
Ontspannen plots in losser trekken
Terwijl zich rond de stuurse bekken
Een soortement van glimlach ontplooit.
In onverstaanbare gesprekken
Worden dan praatjes rondgestrooid,
Die ijdele verwachting wekken,
Totdat de goden, als het dooit,
De hoop der dwaze halzen nekken.
Nee, de elfstedentocht komt nooit!
Driek van Wissen
uit: De badman heeft gelijk
Bert Bakker 1982
Als Holland winters is getooid,
En wij van kou welhaast verrekken,
Blijkt Friesland dichtbevolkt met gekken,
Die ’s winters gekker zijn dan ooit.
De maffe koppen, strak gelooid,
Ontspannen plots in losser trekken
Terwijl zich rond de stuurse bekken
Een soortement van glimlach ontplooit.
In onverstaanbare gesprekken
Worden dan praatjes rondgestrooid,
Die ijdele verwachting wekken,
Totdat de goden, als het dooit,
De hoop der dwaze halzen nekken.
Nee, de elfstedentocht komt nooit!
Driek van Wissen
uit: De badman heeft gelijk
Bert Bakker 1982
Meer artikelen …
Pagina 2 van 5