Driek van Wissen
Het mooiste meisje van de klas
verschikt onwennig bij haar schouder
een bandje van haar bustehouder;
ze draagt dat rare ding maar pas.
De meester, achter brilleglas,
ziet toe, ontroerd, en denkt: "Wat zou d'r
gebeuren als zij tien jaar ouder
en ik eens tien jaar jonger was?"
Ach, hij vergeet hoe hij verdorde
en hoe haar leven net begint.
In stilte wordt door hem bemind
de schone vrouw, die zij zal worden.
Dan praat ze wat, het lieve kind,
en streng roept hij haar tot de orde.
Driek van Wissen
(uit: Het mooiste meisje van de klas,
Amsterdam, 1978)
Weersverwachting
De hitte wordt zo langzaamaan een plaag,
Maar als ik de geleerden mag geloven
Zal binnenkort de zon voor eeuwig doven,
Een paar miljarden jaren na vandaag.
Dus mensen, houd het eventjes nog vol,
Dan daalt de kou over de wereldbol.
Driek van Wissen
Snelsonnet
geplaatst door Driek van Wissen op
www.nederlands.nl
Moeder en kind
Mijn moeder leefde voor zichzelf te lang;
Vandaar dat zij haar laatste grijze dagen
Veelal verdeed met mopperen en klagen,
Een vruchteloze, zure zwanenzang.
Toch schepte zij een kinderlijk behagen
In onze dagelijkse ommegang
Als ik weg uit het huis, uit haar gevang
Haar rondreed in haar invalidenwagen.
De vreugde was niet altijd onverdeeld:
Ik deed het half uit liefde, half verveeld,
Maar ik kwam in het park soms halverwege
Een moeder met een kinderwagen tegen
En zag dan het verdraaide spiegelbeeld
Hoe ik ooit in haar wagen had gelegen.
Driek van Wissen, 2005
Dichter des Vaderlands,
Uit BOEK, nummer 2, jaargang 2 (maart/april 2005)
Joris
Ik heb vanavond, met de poes op schoot,
de onrust uit het beestje weggestreken,
waarbij de goedzak mij heeft aangekeken
met ogen zo onpeilbaar diep en groot,
dat het mij één moment heeft toegeleken
als was hij eeuwen lang al deelgenoot
van het geheim van leven en van dood
en nu dan op het punt stond om te spreken.
Een aandrang, waar hij niet voor is bezweken,
omdat hij langzaamaan de ogen sloot
en nog een lome haal gaf met zijn poot
als halve aai en onzachtzinnig teken
dat men hem ooit nadrukkelijk verbood
het zwijgen rond die zaken te verbreken.
Driek van Wissen
uit: 'De volle mep',
gedichten 1978-1987
Bert Bakker, Amsterdam 1987