We mogen méér gedichten van Jana Beranová plaatsen Maar niet een hele bundel.
http://www.poezie-leestafel.info/jana-beranova
Dettie
Jana Beranová (ja)
Jana Beranová (ja)
Laatst gewijzigd door Dettie op Do Jan 29, 2009 14:27, 3 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 30 apr 2006 04:20 pm
Ooooh..deze woorden hebben jarenlang in mijn keuken gehangen, en nog steeds heb ik het zelden zo mooi in een paar regels verwoord gezien,
Altijd als mijn oog hier op viel dacht ik dat ik om iets soortgelijks te zeggen heel wat kantjes papier nodig zou hebben,
en dan zou het nog niet zo mooi zijn, en zo de kern raken.
Ik moet met schaamrood bekennen dat ik niet eens wist dat het woorden van Jana Beranová zijn.
Wil
als niemand
luistert
naar niemand
vallen er doden
in plaats van
woorden
Ooooh..deze woorden hebben jarenlang in mijn keuken gehangen, en nog steeds heb ik het zelden zo mooi in een paar regels verwoord gezien,
Altijd als mijn oog hier op viel dacht ik dat ik om iets soortgelijks te zeggen heel wat kantjes papier nodig zou hebben,
en dan zou het nog niet zo mooi zijn, en zo de kern raken.
Ik moet met schaamrood bekennen dat ik niet eens wist dat het woorden van Jana Beranová zijn.
Wil
Geplaatst: 03 mei 2006 08:05 am
Hier staat een mooi artikel over Jana Beranová
http://www.hetprieeltje.net/beranova.html
Dettie
Hier staat een mooi artikel over Jana Beranová
http://www.hetprieeltje.net/beranova.html
Dettie
Geplaatst: 12 mei 2006 02:06 pm
Superbericht!
Ik was gedichten aan het uitzoeken uit de bundels Tussentonen en Tussen aarde en hemel en vond het zo moeilijk, ik vond zoveel gedichten prachtig. Dus had ik maar geschreven dat zij maar moest zeggen wat wel of niet mocht omdat ik niet kon kiezen. (Er staat ook een heel bijzonder gedicht in Tussentonen over Bohumil Hrabal in) en..
krijg ik toch vandaag bericht dat we mogen plaatsen wat we mooi vinden!!!
Ik zat helemaal met kippenvel ervan!
Dettie
Superbericht!
Ik was gedichten aan het uitzoeken uit de bundels Tussentonen en Tussen aarde en hemel en vond het zo moeilijk, ik vond zoveel gedichten prachtig. Dus had ik maar geschreven dat zij maar moest zeggen wat wel of niet mocht omdat ik niet kon kiezen. (Er staat ook een heel bijzonder gedicht in Tussentonen over Bohumil Hrabal in) en..
krijg ik toch vandaag bericht dat we mogen plaatsen wat we mooi vinden!!!
Ik zat helemaal met kippenvel ervan!
Dettie
Geplaatst: 12 mei 2006 03:33 pm
Zonder bagage
Ik heb een roofdierhart en roofdiermond,
verorber land na land, elk moment is
het moment voor de sprong.
Ik knoop tijd aan elkaar.
Hoe het komt?
De grens, klemvast, was een ver geheim.
Het was nacht, de maan was rood.
De hoge heuvel sleepte stenen aan
waar 't licht afdroop als
afscheidstranen. Het gevaar
verbond de wond.
We liepen.
De bergkam had
gaten in zijn tanden en het kind
vleugels op haar rug:
schooltasje, foto van de klas,
krabbel van de eerste liefde.
De mens is een bundel
verzwegen verhalen, klaar om
op te stijgen, uit te varen,
verstoppertje te spelen, alleen
tijdelijk in een haven.
Daar
zoek ik weleens tussen sleetse
koffers, reistassen en andere bagage
het schooltasje terug. De eerste
verte. Hoe ik dat doe?
Ik leg me op de grond en vouw me
op tot een pakketje. Verloren maar
vrij om te gaan als de maan
zich schurkt tegen de havenkade.
Jana Beranová
Uit: Tussen aarde en hemel
Uitgeverij De Geus 2002
Zonder bagage is geschreven voor het project Beelden in vervoering in het kader van Rotterdam Culturele hoofdstad 2001, bij het beeld 'Lost Luggage Depot' van Jeff Wall naast Hotel New York in Rotterdam.
Dettie
Zonder bagage
Ik heb een roofdierhart en roofdiermond,
verorber land na land, elk moment is
het moment voor de sprong.
Ik knoop tijd aan elkaar.
Hoe het komt?
De grens, klemvast, was een ver geheim.
Het was nacht, de maan was rood.
De hoge heuvel sleepte stenen aan
waar 't licht afdroop als
afscheidstranen. Het gevaar
verbond de wond.
We liepen.
De bergkam had
gaten in zijn tanden en het kind
vleugels op haar rug:
schooltasje, foto van de klas,
krabbel van de eerste liefde.
De mens is een bundel
verzwegen verhalen, klaar om
op te stijgen, uit te varen,
verstoppertje te spelen, alleen
tijdelijk in een haven.
Daar
zoek ik weleens tussen sleetse
koffers, reistassen en andere bagage
het schooltasje terug. De eerste
verte. Hoe ik dat doe?
Ik leg me op de grond en vouw me
op tot een pakketje. Verloren maar
vrij om te gaan als de maan
zich schurkt tegen de havenkade.
Jana Beranová
Uit: Tussen aarde en hemel
Uitgeverij De Geus 2002
Zonder bagage is geschreven voor het project Beelden in vervoering in het kader van Rotterdam Culturele hoofdstad 2001, bij het beeld 'Lost Luggage Depot' van Jeff Wall naast Hotel New York in Rotterdam.
Dettie
Geplaatst: 12 mei 2006 03:37 pm
Heel mooi gedicht is dit!
Ik zal dit nog vaak herlezen.
Er schuilt een heel leven in.
mooi én wijs.
Groetjes. Tiba.
P.S. Ik ga ook maar eens op zoek naar een bundel.
Heel mooi gedicht is dit!
Ik zal dit nog vaak herlezen.
Er schuilt een heel leven in.
De mens is een bundel
verzwegen verhalen, klaar om
op te stijgen, uit te varen,
verstoppertje te spelen, alleen
tijdelijk in een haven.
mooi én wijs.
Groetjes. Tiba.
P.S. Ik ga ook maar eens op zoek naar een bundel.
Geplaatst: 12 mei 2006 04:01 pm
In vredesnaam
Mijn nacht is breekbaar
als een kolibrievlinder
vreemde stappen naast mijn bed
laarzen groot als wolkenkrabbers
't bliksemt en knalt en ik sta weer
op straat - klein - alleen
Ik ren naar het slagveld
om een gedicht te schrijven
graaf geen kuil
voor gevallen woorden
ik laat de bomen
stapelverliefd ruisen
de bergen elkaar
opnieuw ontmoeten
en om geen kind te zijn
dat nooit meer slapen kan
geef ik landen voeten
om het geluk met ons te delen
Voor vrede plant ik
een stokroos een echte
met kaarsrechte rug
Jana Beranová
uit: 'Tussentonen'
uitgeverij De Geus 2004
'In Vredesnaam' is geschreven in opdracht van het Nationaal Comité 4 en 5 mei voor de Nationale herdenking in de Nieuwe Kerk in Amsterdam op 4 mei 2004.
Dettie
In vredesnaam
Mijn nacht is breekbaar
als een kolibrievlinder
vreemde stappen naast mijn bed
laarzen groot als wolkenkrabbers
't bliksemt en knalt en ik sta weer
op straat - klein - alleen
Ik ren naar het slagveld
om een gedicht te schrijven
graaf geen kuil
voor gevallen woorden
ik laat de bomen
stapelverliefd ruisen
de bergen elkaar
opnieuw ontmoeten
en om geen kind te zijn
dat nooit meer slapen kan
geef ik landen voeten
om het geluk met ons te delen
Voor vrede plant ik
een stokroos een echte
met kaarsrechte rug
Jana Beranová
uit: 'Tussentonen'
uitgeverij De Geus 2004
'In Vredesnaam' is geschreven in opdracht van het Nationaal Comité 4 en 5 mei voor de Nationale herdenking in de Nieuwe Kerk in Amsterdam op 4 mei 2004.
Dettie
Geplaatst: 29 mei 2006 08:53 am
Vertrek
De dood is oranje net als de zon.
Dood spoor van binnen
verbrandde zijn huis
zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk.
Daar, hoog in de Alpen,
waar Hannibal ooit met zijn troepen trok,
voerde hij vlinders dronken met suikerwijn.
Wat hebben wij toen alle drie gelachen.
Nu, hoog in de kussens,
kleeft het leven alleen nog aan zijn brein.
Zijn lichaam gelooft hij niet.
De dood heeft hem al bijna gedoofd,
zijn sleutel is op slot.
Ik klim als een Mohammed
3 x daags over het balkon
naar mijn berg.
De zevende dag zei hij verbaasd:
"Eindelijk dat je d'r bent!"
En hij lachte
op de rand van zijn bedgraf
beide benen in één broekspijp.
Jana Beranová, uit Geen hemel zo hoog, uitg. Agathon
Wil
Vertrek
De dood is oranje net als de zon.
Dood spoor van binnen
verbrandde zijn huis
zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk.
Daar, hoog in de Alpen,
waar Hannibal ooit met zijn troepen trok,
voerde hij vlinders dronken met suikerwijn.
Wat hebben wij toen alle drie gelachen.
Nu, hoog in de kussens,
kleeft het leven alleen nog aan zijn brein.
Zijn lichaam gelooft hij niet.
De dood heeft hem al bijna gedoofd,
zijn sleutel is op slot.
Ik klim als een Mohammed
3 x daags over het balkon
naar mijn berg.
De zevende dag zei hij verbaasd:
"Eindelijk dat je d'r bent!"
En hij lachte
op de rand van zijn bedgraf
beide benen in één broekspijp.
Jana Beranová, uit Geen hemel zo hoog, uitg. Agathon
Wil
Geplaatst: 30 mei 2006 09:42 am
Vietganistan
De hutten brandden
bijna dagelijk toch werden
sommigen steeds opnieuw bang zoals
het naakte meisje zonder schaam-
haar dat schreeuwend in het kale
landschap vluchtte thans prijkt ze
ongedeerd op de World Press Photo-stop
Jana Beranová, uit Geen hemel zo hoog, uitg. Agathon
Wil
Vietganistan
De hutten brandden
bijna dagelijk toch werden
sommigen steeds opnieuw bang zoals
het naakte meisje zonder schaam-
haar dat schreeuwend in het kale
landschap vluchtte thans prijkt ze
ongedeerd op de World Press Photo-stop
Jana Beranová, uit Geen hemel zo hoog, uitg. Agathon
Wil
Geplaatst: 12 okt 2006 10:37 am
Jasje
Alle seizoenen waren harde winters.
Zou ze zich verborgen hebben in dit bontjasje
dat hij ooit met liefde gewatteerd
om haar smalle schouders had gelegd?
Zou zij zo de kou hebben kunnen weren
van al die landverhuizingen en andere doden,
van de angst en de grimmige wortels
zodat ze zacht zou vallen als ze zou vallen?
Zou ze op een dag
in dit jasje
de oneindige koude
zijn ingedoken?
Je bewaart het, bladert het door: de mouwen,
het haast onvindbare sluitinkje, de kraag;
het ding slijt, rafelt, vervaalt als een veelgelezen boek.
Je schudt met de mot de tijd eruit
en vult het op met je eigen lijf
al durf je zo de straat niet op.
Niemand weet dat het jasje
van geverfd konijn is
en niet van nerts.
Jana Beranová
uit: Tussentonen
uitg. De Geus 2004
Jasje
Alle seizoenen waren harde winters.
Zou ze zich verborgen hebben in dit bontjasje
dat hij ooit met liefde gewatteerd
om haar smalle schouders had gelegd?
Zou zij zo de kou hebben kunnen weren
van al die landverhuizingen en andere doden,
van de angst en de grimmige wortels
zodat ze zacht zou vallen als ze zou vallen?
Zou ze op een dag
in dit jasje
de oneindige koude
zijn ingedoken?
Je bewaart het, bladert het door: de mouwen,
het haast onvindbare sluitinkje, de kraag;
het ding slijt, rafelt, vervaalt als een veelgelezen boek.
Je schudt met de mot de tijd eruit
en vult het op met je eigen lijf
al durf je zo de straat niet op.
Niemand weet dat het jasje
van geverfd konijn is
en niet van nerts.
Jana Beranová
uit: Tussentonen
uitg. De Geus 2004
Geplaatst: 12 okt 2006 10:43 am
Dit gedicht roept vragen op, van wie is dit jasje? Is het van een familielid geweest? Of tweedehands gekocht?
Het is blijkbaar met liefde gemaakt, een gewatteerde bontjas dus een jas tegen extreme kou.
Ze trekt het blijkbaar af en toe aan maar gaat er niet de straat mee op.
Waarom niet?
Omdat het geen nerts is? Omdat bont niet (meer) mag?
Vindt ze het lelijk, te oud?
Dettie
Dit gedicht roept vragen op, van wie is dit jasje? Is het van een familielid geweest? Of tweedehands gekocht?
Het is blijkbaar met liefde gemaakt, een gewatteerde bontjas dus een jas tegen extreme kou.
Ze trekt het blijkbaar af en toe aan maar gaat er niet de straat mee op.
Waarom niet?
Omdat het geen nerts is? Omdat bont niet (meer) mag?
Vindt ze het lelijk, te oud?
Dettie
Geplaatst: 15 okt 2006 09:58 pm
Ja heel wat vragen stel je daar, Dettie, o.a. deze:
Vragen die automatisch opkomen als je dit leest. Moeilijk te beantwoorden als je de contekst van het gedicht niet kent.
Ik stel me voor dat het een jasje is van een heel dierbaar iemand, want:
Je bewaart het, bladert het door
en wil het zelfs vullen met je eigen lijf (toch een 'intieme toestand').
In elk geval weet de dichter door dat jasje een heel aparte sfeer op te roepen. Prachtig gedicht alweer!
Groetjes. Tiba.
Ja heel wat vragen stel je daar, Dettie, o.a. deze:
Dit gedicht roept vragen op, van wie is dit jasje? Is het van een familielid geweest? Of tweedehands gekocht?
Vragen die automatisch opkomen als je dit leest. Moeilijk te beantwoorden als je de contekst van het gedicht niet kent.
Ik stel me voor dat het een jasje is van een heel dierbaar iemand, want:
Je bewaart het, bladert het door
en wil het zelfs vullen met je eigen lijf (toch een 'intieme toestand').
In elk geval weet de dichter door dat jasje een heel aparte sfeer op te roepen. Prachtig gedicht alweer!
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 16 okt 2006 08:04 am
Ik snap dit niet zo goed Tiba. Wat bedoel je daarmee?
Ik weet niet of het van een geliefd persoon is geweest. (Komen we ook niet achter) Je kan ook bij bijvoorbeeld een tweehands jasje deze vragen hebben.
Ze heeft het ooit gekocht omdat het een jasje lijkt met historie, ze bewaart het omdat ze vindt dat er een verhaal aan zit, ze kan het niet weg doen.
Ze bekijkt het af en toe aandachtig (bladert het door) Schudt de mot eruit, trekt het even aan en bergt het weer op.
Dettie
Moeilijk te beantwoorden als je de contekst van het gedicht niet kent
Ik snap dit niet zo goed Tiba. Wat bedoel je daarmee?
Ik weet niet of het van een geliefd persoon is geweest. (Komen we ook niet achter) Je kan ook bij bijvoorbeeld een tweehands jasje deze vragen hebben.
Ze heeft het ooit gekocht omdat het een jasje lijkt met historie, ze bewaart het omdat ze vindt dat er een verhaal aan zit, ze kan het niet weg doen.
Ze bekijkt het af en toe aandachtig (bladert het door) Schudt de mot eruit, trekt het even aan en bergt het weer op.
Dettie
Geplaatst: 16 okt 2006 10:40 am
Ik bedoel als je meer weet over de persoon achter het gedicht, waarover Leni en jij het hadden onder het thema "Nobelprijswinnaars", en eventueel de aanleiding van het gedicht (tot wie heeft de dichter het gericht, over wie gaat het?), dat je het gedicht dan veel beter gaat begrijpen.
Ik stel me hier bijvoorbeeld voor dat het om een jasje van haar moeder zou kunnen gaan (dan ga je het gedicht toch anders bekijken), maar dat kan er totaal naast zijn, het zou evengoed, zoals je zegt, om een tweedehands gekocht jasje kunnen gaan...
Groetjes. Tiba.
Ik bedoel als je meer weet over de persoon achter het gedicht, waarover Leni en jij het hadden onder het thema "Nobelprijswinnaars", en eventueel de aanleiding van het gedicht (tot wie heeft de dichter het gericht, over wie gaat het?), dat je het gedicht dan veel beter gaat begrijpen.
Ik stel me hier bijvoorbeeld voor dat het om een jasje van haar moeder zou kunnen gaan (dan ga je het gedicht toch anders bekijken), maar dat kan er totaal naast zijn, het zou evengoed, zoals je zegt, om een tweedehands gekocht jasje kunnen gaan...
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 16 okt 2006 11:48 am
Zoekend naar eventuele beschrijvingen, analyse van 'Jasje' kwam ik dit tegen
Over het ontstaan van de poëziebundel Tussentonen schreef Jana Beranová:
'Soms doemt een gezicht van iemand op, in een wolk, in een vijver of in een verlicht raam. Ieder van ons heeft het ooit meegemaakt. Soms is het niet een gezicht maar een ding of een beeld dat fascineert en dat je lichaam overrompelt. De associatie met het verleden dat in je hoofd zit en voorgoed het heden kleurt. Het zijn ontmoetingen en de afhankelijkheid van deze ontmoetingen, de tussentonen.'
Dettie
Zoekend naar eventuele beschrijvingen, analyse van 'Jasje' kwam ik dit tegen
Over het ontstaan van de poëziebundel Tussentonen schreef Jana Beranová:
'Soms doemt een gezicht van iemand op, in een wolk, in een vijver of in een verlicht raam. Ieder van ons heeft het ooit meegemaakt. Soms is het niet een gezicht maar een ding of een beeld dat fascineert en dat je lichaam overrompelt. De associatie met het verleden dat in je hoofd zit en voorgoed het heden kleurt. Het zijn ontmoetingen en de afhankelijkheid van deze ontmoetingen, de tussentonen.'
Dettie
Geplaatst: 17 okt 2006 04:32 pm
Ik denk spontaan bij dit gedicht aan "mantelzorg" . Maar als de zorg met valse bedoelingen is (geverfd konijn ipv nerts) kan het zijn dat iemand in een omgeving vertoeft om de ellende te vergeten....en daarbij misschien niet zo kritisch is naar de aangeboden zorg.
Of zoek ik het te ver of verkeerd?
groetjes,
Jan S
Ik denk spontaan bij dit gedicht aan "mantelzorg" . Maar als de zorg met valse bedoelingen is (geverfd konijn ipv nerts) kan het zijn dat iemand in een omgeving vertoeft om de ellende te vergeten....en daarbij misschien niet zo kritisch is naar de aangeboden zorg.
Of zoek ik het te ver of verkeerd?
groetjes,
Jan S
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten