Uit donker geglip na goddelikheid
ewe vlug van luister ontdaan,
wil ek wip-wip kleur beken.
In die glansspreeuverskuiwing
van glans na vergetelheid
verloor ek behae aan hopeloos
ek-spreeu sus, spreeu so- ek wees.
Altyd bly vlieg van die tak
om jou oulikheid op te vysel
boek-boek by sandale en vellies,
spreeu sus, spreeu so te bly
van vergetelheid, glans; nooit
ophou hunker na einddeurlewing
tot blou en groen en veergeworde vlam.
In my glansspreeubekentenis
wip ik van waarheid verlig
na duister skadu en ondeug,
tintel ek uitspattig van veer,
lastig en eentonig van taal
en bekla en beken en bly ek
voël van glans en van vergetelheid
© Wilma Stockenström
Uit: Van vergetelheid en van glans.
Human & Rousseau 1976
spreeu = spreeuw
na = naar
ek = ik
behae = behagen
vellies = mocassins
einddeurlewing = voleinding
bly = blijf
voël = vogel