Joke van Leeuwen
Joke van Leeuwen (en haar uitgever)
om gedichten van haar op de Leestafel-
site te plaatsen.
http://www.jokevanleeuwen.com/
Langs deze, langs deze mij
deze mij onsympathieke
weg, schuilnamenlaan.
Wat zal ik zeggen? Ik ben
schorpioen en heb hobby's, als
landschapsgeschiedenis enz.
Dat ik graag vis eet en veel lees
over vissen, dus waar ze van leven
en hoe wij van hen.
Verder een slank postuur,
afstand is geen bezwaar,
afstand is tijd en die neem ik
met iemand, met wijn erbij
en open haard soms ook
en graag mooi weer.
Jonger wel, jij dus, van hart,
longen enz. Ben zelf
intussen al over veel heen.
Joke van Leeuwen
uit: Wuif de mussen uit
Querido 2006
Alle wriemeldiertjes
alle wiebeldiertjes
alle kruip- en kriebeldiertjes
zitten verstopt in het hoge gras.
Ik zou maar op mijn tenen lopen
als ik jou was.
Joke van Leeuwen
Uit: Ozo heppie en andere versjes
Amsterdam: Querido, 2000
Me sokke sakke so...
Me sokke sakke so
me sokke sakke so
me sokke sakke somaar op me voete
se o se sakke so
se o se sakke so
souen er soms stiekelties in moete?
Joke van Leeuwen,
Uit: Ozo heppie en andere versjes
Amsterdam: Querido, 2000
(afb. van gelijknamige
theatervoorstelling)
Mama, papa, blijf je thuis?
Er lopen dieven door het huis.
Er lopen boeven op de gang.
In het donker ben ik bang.
Er zit een kater in de kast,
die daar met zijn nagels krast.
Moet ik ’s nachts naar de wc,
lopen spoken met me mee.
Op de zolder zit een beest.
Ik ben er weken niet geweest.
Hoor ik ’s nachts een harde klap,
dan is het oorlog op de trap.
Dan loopt een vent met een geweer
in het donker op en neer
en loert-ie naar me door een kier.
Blijf liever hier. Blijf liever hier.
Joke van Leeuwen
Uit: O zo heppie en andere versjes
Querido 2004
Blijfe sitte ken ik nie
je kun nie alles kenne
aan stiltesitte wen ik nie
ik ben wel goet in renne
ik ren de heele sooi vobbij
ik ben een super snelle
nou en daffin ik mooi vammij
maar ja ik kennie telle
en ik ken ook nie sgrijfe ik
ik sal wel sitte blijve ik.
Joke van Leeuwen
uit: Ozo heppie en andere versjes,
Querido, Amsterdam, 2000.
Wil je met me naar...
Wil je met me naar
toejeweetwel
toejeweetwel?
Wil je met me naar
toejeweetwelwaar?
Ja, ik wil met jou
naar hoeheettut,
naar hoeheettut.
Ja, ik wil met jou
naar hoeheettutnou.
Gaan we samen in de dinges
en de weetnietmeerzovlug,
even in de komwatwasset
en dan weer naar huis terug
Joke van Leeuwen
Uit: O zo heppie en andere versjes
Querido 2000
Er kwamen woorden op bezoek
Ze bleven zitten in mijn rotan stoelen.
Ze zaten te bedoelen met rood hoofd.
Gij, waarin ik zo anders had geloofd
was zonder goddelijke jas
en stukken kleiner. Verfijnd
vroeg ieverans zich af hoe ergens
ergens anders was. Seffens
hield zich niet strak aan straks,
bleef sloom op beide billen hangen.
Maar goesting,
uit zijn stoel gerezen,
breed, met handen, bood zich aan
als nieuwste woord om zelf te lezen.
Joke van Leeuwen
Uit: Vier manieren om op iemand te wachten.
Querido 2001
Wat trager toch en moeilijker
getekend dan geschreven:
kilometers krentenbollen,
massa's met behoeftes,
warme macedoine,
kus van nog zonet,
bijvoorbeeld, enzovoort.
Teken een muur: het is erachter.
Trek een rivier: het veer mag varen.
Teken een streep: herken de verte.
Wit papier is winter.
Joke van Leeuwen
Uit: Wuif de mussen uit
Querido 2006
Eens daverend eruit gedaan
het droge in, naar handen,
dat longen mochten openslaan,
dat lucht erin, dat kleren aan,
dat lavend zog gevonden.
Dat aangevangen te bestaan
uit ketens moeders, voorgoed
moeders, wetend van hoe
onbedaarlijk baarlijk zij zijn
losgebonden.
Joke van Leeuwen
uit: Wuif de mussen uit
Querido 2006
Ik was veel kleiner dan de stad...
Ik was veel kleiner dan de stad
en schrok nog van bedelaars
waar altijd iets niet meer aan zat.
De winkels waren hemelhoog met
witte bergen onderbroeken, waarin
gegraaid werd van het zoeken tot
handen hadden. Ik vergat de weg
die ik niet had geleerd en
liep verkeerd. een vrouw gerimpeld
van bestaan, vroeg of ik met haar op
wou gaan, want anders viel zij om.
We liepen samen krom,
als een gezinnetje van zotten.
Zij wist de weg, ik droeg haar oude botten.
Joke van Leeuwen
uit: Vier manieren om op iemand te wachten
cyclus 'Kind in Brussel'
Amsterdam Querido 2001
drie beestjes van steen.
Een vogeltje,
Een veulentje,
Een varkentje.
Ze zijn gevallen.
Ze braken stuk.
Ik heb ze gelijmd.
't is bijna gelukt.
Ik heb drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een volentje,
Een veukentje,
Een vargeltje
Joke van Leeuwen
Uit: Ozo heppie en andere versjes
Amsterdam: Querido, 2000
de hond ging wandelen met mij.
Kijk, zei hij, kijk, zo doe je dat:
je snuffelt wat, je kruipt eens
onder groen, je doet daar wat je
daar moet doen, je kwispelt -
nee dat kun je niet - loopt achterna
wat vleugels heeft, je rolt je op je
ene zij, je andere zij, je ene zij,
je mond staat op de tocht, je zoekt
in woorden naar een geur, bij grenzen
naar vreemd vocht, hoort woest geroep
van groepen mens als blaffen aan,
verstaat alleen je naam
en Lig en Koest en Af.
Joke van Leeuwen
uit: Wuif de mussen uit
Querido (2006)
een vloerkleed, en een aan de muur,
de punten als van een kompas,
alsof die vast tegen de wanden op
oefent in los van de aarde.
Iemand, in gras, roepend als weer een
kind, tegen de wind, ga liggen! Want dan
zal de wind even naast die gaan liggen
en die naast de wind, wachtend op
god-weet-waar gewaaid, toch?
Iemand die zegt: er is iets, maar wat is
is, wat iets, wat er, weet ik veel, moet dat,
die zegenend, perkament pratend van
maaksel, ontferming, dagzeggend aan
wie nog niet, zich laat bewaren.
En ergens daarbuiten, al duizenden jaren
een rijzige linde vergroeid met een eik,
hout houdt hen vast, met ergens
daarbinnen, vermoed onder schors
hun handen.
Joke van Leeuwen
uit: Wuif de mussen uit
(Querido 2006)
hun zeiltjes tegen grondvocht, legden
omstanders zich plek, mengden hun kleuren zich
in evenwicht, slibde krioelen dicht en
rekten ze de nekken,
of stof al anders woelen ging om
wat voorbij zou trekken.
En niemand
kondigde de nummers aan.
Joke van Leeuwen
uit: Laatste lezers,
Amsterdam Querido, 1994
zo heppie deze dag.
en als je vraagt: wat heppie
als ik eens vragen mag,
dan zeg ik: hoe wat heppie,
wat heppik aan die vraag,
heppie nooit dat heppieje
dat ik hep vandaag?
Joke van Leeuwen,
Uit: Ozo heppie en andere versjes
Amsterdam: Querido, 2000
Kan ik wat ik doe?
Denk ik: kan ik wat ik doe dan voel ik mij zo moe.
Moet ik wat ik denk?
Denk ik wat ik moet?
Moet ik wat ik wil en doe ik wat ik moet wel goed?
Zeg ik wat ik wil?
Wou ik wat ik zei?
Wou ik ook bij jou wat jij zei dat je wou bij mij?
Hou ik dan van jou?
Wou je dat ik zou?
Weet ik dat ik zei dat ik het zou wanneer ik wou?
Weet ik wat ik ben?
Ben ik wat ik weet?
Weet ik wat ik ken en wat ik kon als ik dat deed?
Mag ik wat ik wil?
Wil ik wat ik mag?
Dacht ik wat ik wou en wat ik mocht dat ik dat zag?
Weet ik wat ik zie?
Zie ik wat ik zul?
Zul ik wat ik kannen zou en weet ik dat ik lul?
Wul ik wat ik kou?
Kauw ik wat ik eet?
Weet ik wat ik at en deed ik dat als ik dat deed?
Voel ik wat ik heb?
Hoel ik wat ik veb?
Zoel ik wat ik doe wanneer ik dee dat ik het deb?
Zoals ik dat zei
zeik ik dat weer zo.
Wul ik dat ik kon dat ik zol donken wat ik ko!
Ho...
Joke van Leeuwen
uit: Vier manieren om op iemand te wachten,
Querido 2001