Juliana

Elke lente
werd een groot podium gebouwd
op het voetbalveld van AGOVV.
Met mijn klas liep ik daar heen om ter ere
van uw verjaardag getrakteerd te worden
op een toneelstuk, Piggelmee of Repelsteeltje.
Na afloop kregen we bij de uitgang
een puntzak met feestsnoep, door u zelf
allemaal ingepakt zei de meester.
U leek op mijn moeder, Majesteit,
alleen werd uw haar veel vaker gekapt en
droeg mijn moeder zelden hoeden.
Als u of Edith Piaf op tv was, kon u beiden
er zeker van zijn dat mijn moeder er zat.
Op 30 april aten we paleisbanket en
dronken grenadine bij het kijken naar het
defilé. 'Ach, wat een stumper,' zei onze
moeder dan, 'zó lang op dat bordes staan.'
Ik begreep wel dat u in een paleis woonde
waar moesten anders al die vazen met
bloemen van uw volk blijven?
Vaarwel Hoogheid.

© Henk van Zuiden
Uit: Slaapkus, samen met Ilja Walraven,
Duo, Den Haag, 2004