Poëzie-Leestafel Poëzie-Leestafel
  • Poëzie
    • Overzicht A-B-C-D
    • Overzicht E-F-G-H
    • Overzicht I-J-K
    • Overzicht L-M-N
    • Overzicht O-P-Q-R-S
    • Overzicht T-U-V
    • Overzicht W-X-Y-Z
    • Thema's
  • Gedicht uitgelicht
  • Biografieën
  • Recensies bundels
  • Poëzie schrijven
  • Linken
  • Forum
  • Zoeken
  1. U bevindt zich hier:  
  2. Startpagina
  3. Gedichten over MOLENS

Gedichten over MOLENS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Molen

Een molen is een huis
dat de armen niet kruist.

Een molen is te gek om los te lopen.
Hij draait wat vierkant in het rond.
Hij is soms even in zijn wiek geschoten,
maar houdt van middelpunt en plattegrond.

Een molen is een boetezegel
met een kruis erdoor op het landschap.
De tijd drukt zijn stempel, dateert
en stuurt de molenaar dan wandelen.

Een molen maalt wat om een baaldag.
In de zachte meetkunde van zijn armen
heeft hij al zoveel wind gevangen en
om stil te vallen is de zwaartekracht te klein.

Luister,
een goede molen schuifelt ieder jaar
een broodlengte vooruit,
maar hij is echt te gek om zomaar los te lopen

Joris Denoo
virusvrije gedichten voor jongere lezers
http://www.jorisdenoo.be/

Bron afbeelding: Thuis in Brabant
de standaardmolen in Sellingen

daar staat hij
al jaren te
wachten op
wind
tussen de boeren
hun huizen en koeien
in de wei
staat hij recht
zijn wieken stijf
en zwart
als hijzelf
de molen
wachtend op wind
op een heuveltje

(wij noemen hem standaardmolen
op zijn driepoot heel alleen
wachtend op wind)


Bert Schierbeek
uit: Vlucht van de vogel,
De Bezige Bij, 1996

Copyright © 2004-2025 Poëzie leestafel  -  Alle rechten voorbehouden.
Niets van deze site mag ter publicatie worden overgenomen.
Indien nodig kunt u contact opnemen met de beheerder van Leestafel, e-mail: dettie@poezie-leestafel.info