Herman Leenders gaat accoord met het plaatsen van de volgende gedichten!
- Deemoed is een deugd
- De aasgieren van het verdriet
- Charon
- Lux perpetua
- De kikkerkoning
- Hof van Eden
- Kleermaker
- Kapper
- Mei
- Kerstavond
Dettie
Herman Leenders (ja 10 gedichten)
Geplaatst: 18 mrt 2007 11:30 pm
Deemoed is een deugd
van lage deuren
en van boer Bral. Hij loopt gebogen
zoals een dak verzakt van het dragen.
Zoals bomen naar het oosten groeien
met diepe kloven in hun schors
en ogen als verse wonden
in het uitgedroogde hout.
Herman Leenders
uit: Ogentroost,
De Arbeiderspers, Amsterdam 1992
Tiba.
Deemoed is een deugd
van lage deuren
en van boer Bral. Hij loopt gebogen
zoals een dak verzakt van het dragen.
Zoals bomen naar het oosten groeien
met diepe kloven in hun schors
en ogen als verse wonden
in het uitgedroogde hout.
Herman Leenders
uit: Ogentroost,
De Arbeiderspers, Amsterdam 1992
Wat een mooie vergelijking is dit.Zoals bomen naar het oosten groeien
met diepe kloven in hun schors
en ogen als verse wonden
in het uitgedroogde hout
Tiba.
Geplaatst: 13 apr 2007 11:15 pm
De aasgieren van het verdriet,
zij ruimen de resten op:
het lijk moet in de kist,
de ziel gaat naar de mis,
haar naam is voor de drukker.
En de leegte
die dit achterlaat
is voor het gedicht.
Herman Leenders
uit: Ogentroost,
De Arbeiderspers, 1992
Toch treffend gezegd!
Tiba.
De aasgieren van het verdriet,
zij ruimen de resten op:
het lijk moet in de kist,
de ziel gaat naar de mis,
haar naam is voor de drukker.
En de leegte
die dit achterlaat
is voor het gedicht.
Herman Leenders
uit: Ogentroost,
De Arbeiderspers, 1992
En de leegte
die dit achterlaat
is voor het gedicht.
Toch treffend gezegd!
Tiba.
Geplaatst: 30 apr 2007 03:33 pm
Ja, ik begrijp wat je bedoelt.
Hier een heel ander gedicht.
De kikkerkoning
Gaat als een mes onder mijn vel. Vilt mij
bevend. Blaast als een balg in mijn mond.
Spartelt als een kikvors in mijn water:
zijn schoolslag van de liefde, mijn prins die kwaakt.
Snakt als een drenkeling naar adem.
Hapt als een vis. Slaat en ontglipt
mij. Glijdt verzadigd tussen het lis.
Valt er over zijn ogen een vlies
terwijl ik kuit schiet.
Herman Leenders
uit:Landlopen, De Arbeiderspers,
Amsterdam/Antwerpen, 1995
Tiba.
Ja, ik begrijp wat je bedoelt.
Hier een heel ander gedicht.
De kikkerkoning
Gaat als een mes onder mijn vel. Vilt mij
bevend. Blaast als een balg in mijn mond.
Spartelt als een kikvors in mijn water:
zijn schoolslag van de liefde, mijn prins die kwaakt.
Snakt als een drenkeling naar adem.
Hapt als een vis. Slaat en ontglipt
mij. Glijdt verzadigd tussen het lis.
Valt er over zijn ogen een vlies
terwijl ik kuit schiet.
Herman Leenders
uit:Landlopen, De Arbeiderspers,
Amsterdam/Antwerpen, 1995
Tiba.
Geplaatst: 10 mei 2007 03:30 pm
Mei
In de lente is er moed nodig om te leven.
Schaduwen zijn zwaar om te dragen.
Het regent gras en bladeren
en boven het zaailand hangt
een kraai aan een draad.
Een luchtballon! Een parel. Een druppel weemoed.
De geur van deeg rijst op uit de aarde.
Een dorstige vlieg verdrinkt in een glas water.
Herman Leenders
uit: Ogentroost, De Arbeiderspers,
Amsterdam 1992
Tiba.
Mei
In de lente is er moed nodig om te leven.
Schaduwen zijn zwaar om te dragen.
Het regent gras en bladeren
en boven het zaailand hangt
een kraai aan een draad.
Een luchtballon! Een parel. Een druppel weemoed.
De geur van deeg rijst op uit de aarde.
Een dorstige vlieg verdrinkt in een glas water.
Herman Leenders
uit: Ogentroost, De Arbeiderspers,
Amsterdam 1992
Tiba.