Hallo iedereen,
Ik ben benieuwd naar jullie mening: in gedichten die beginnen met de letters A of B, merk ik vaak dat dichters alliteratie gebruiken (herhaling van beginletters of klanken). Hoe denken jullie dat deze techniek de emotionele impact of de sfeer van een gedicht beïnvloedt? Zijn er voorbeelden van A- of B-gedichten waar alliteratie echt het verschil maakt?