Geplaatst: 06 jan 2007 07:04 pm
nooit was je zo zwaar. En zo mooi ??? De vrijheid?
voorbij, voorbij aan de laatste vader ??? Het vaderland?
Dettie
Aleidis Dierick (ja)
Geplaatst: 28 jan 2008 11:38 am
Thuiskomen is een tuin. Met vogels.
Met muntekruid tot de rand toe gevuld.
Een duif vliegt porceleinblauw over
in een klapwiegend ongeduld.
De bomen kalkwit langs de muren,
verwilderd. Distels staan in zaad.
Grasvinken in verborgen polken.
Dit wist zij steeds: de tuin bestaat.
Het perk vol zijden pluimgewassen,
kamille, wilde weegbree, merels op het grind,
het onkruid hoog, blond stof op terrassen.
Een enkele maal staat men van vreugde blind.
Aleidis Dierick
Uit: Een zomer voorzien
Orion Brugge 1977
Dettie
Thuiskomen is een tuin. Met vogels.
Met muntekruid tot de rand toe gevuld.
Een duif vliegt porceleinblauw over
in een klapwiegend ongeduld.
De bomen kalkwit langs de muren,
verwilderd. Distels staan in zaad.
Grasvinken in verborgen polken.
Dit wist zij steeds: de tuin bestaat.
Het perk vol zijden pluimgewassen,
kamille, wilde weegbree, merels op het grind,
het onkruid hoog, blond stof op terrassen.
Een enkele maal staat men van vreugde blind.
Aleidis Dierick
Uit: Een zomer voorzien
Orion Brugge 1977
Dettie
Geplaatst: 27 jul 2008 07:32 am
MAART
Lamium purpureum paarse dovenetel
staat in de zwarte tuin en bloeit
staat aan een voorjaar van water
vergeten een hard verleden.
Wind uit het zuiden plotseling zichtbaar
het nieuwe gras plotseling horen
de vogels zwermen laag over
herkennend hun nesten en holen.
Niet weggeweest uit uw tuin beminde
de winters als sneeuw gesmolten
zwijgzaam geweten de purperen netel
teder de taal van vriendschap.
Aleidis Dierick
uit: Gedichten voor een man
Orion/Gotmer, Brugge/Nijmegen,1978
---------
Het is vandaag de geboortedag van Aleidis Dierick, aanleiding om weer eens een gedicht van haar te plaatsen.
Voor mij is ze een van de betere dichters.
Dettie
MAART
Lamium purpureum paarse dovenetel
staat in de zwarte tuin en bloeit
staat aan een voorjaar van water
vergeten een hard verleden.
Wind uit het zuiden plotseling zichtbaar
het nieuwe gras plotseling horen
de vogels zwermen laag over
herkennend hun nesten en holen.
Niet weggeweest uit uw tuin beminde
de winters als sneeuw gesmolten
zwijgzaam geweten de purperen netel
teder de taal van vriendschap.
Aleidis Dierick
uit: Gedichten voor een man
Orion/Gotmer, Brugge/Nijmegen,1978
---------
Het is vandaag de geboortedag van Aleidis Dierick, aanleiding om weer eens een gedicht van haar te plaatsen.
Voor mij is ze een van de betere dichters.
Dettie
Geplaatst: 25 jan 2009 04:57 pm
De bron heeft een gezicht
I
(dorp)
Wie nooit alleen reed urenlang
door duisternis en mist in januari
met in haar nek de ringslang angst
zag nooit het woord genade.
Een witte boom. Een dier van dons.
Een kilometerpaal met cijfers.
Wegwijzers. Bijna grijpbaar soms
een versregel. De glans van vijvers.
Het plein van dit vergeten dorp
door tuig van Rome ingenomen.
Een legerkamp. Een vesting op de rots.
Winter. Niemand wil hier wonen.
Aleidis Dierick
Uit: Het land van de vijand
Gent, Poëziecentrum, 1989
mira
De bron heeft een gezicht
I
(dorp)
Wie nooit alleen reed urenlang
door duisternis en mist in januari
met in haar nek de ringslang angst
zag nooit het woord genade.
Een witte boom. Een dier van dons.
Een kilometerpaal met cijfers.
Wegwijzers. Bijna grijpbaar soms
een versregel. De glans van vijvers.
Het plein van dit vergeten dorp
door tuig van Rome ingenomen.
Een legerkamp. Een vesting op de rots.
Winter. Niemand wil hier wonen.
Aleidis Dierick
Uit: Het land van de vijand
Gent, Poëziecentrum, 1989
mira
DE VERHOUDING
II.
De minnaar
Van alle minnaars de namen
de bontkraag, de lach van de sneeuw
de wijdbeense stand op aarde
de zichtbare winterse adem.
Van alle minnaars de tekens
gij nabije, gij schoonhese spreker
onbegrepene, fluwelen steen
met uw mooie mond van begeerte.
Moeiteloos heeft zij u doorkeken
tot op het bot en het been.
Aleidis Dierick
uit: Gedichten 79, een keuze uit de tijdschriften,
Willy Spillebeen en Hubert van Herreweghen
Davidsfonds - Leuven
Tiba.
uit het item "raad de dichter" ook hier geplaatst
II.
De minnaar
Van alle minnaars de namen
de bontkraag, de lach van de sneeuw
de wijdbeense stand op aarde
de zichtbare winterse adem.
Van alle minnaars de tekens
gij nabije, gij schoonhese spreker
onbegrepene, fluwelen steen
met uw mooie mond van begeerte.
Moeiteloos heeft zij u doorkeken
tot op het bot en het been.
Aleidis Dierick
uit: Gedichten 79, een keuze uit de tijdschriften,
Willy Spillebeen en Hubert van Herreweghen
Davidsfonds - Leuven
Tiba.
uit het item "raad de dichter" ook hier geplaatst
Ja Aleidis Dierick is een van mijn favoriete dichters evenals Daniel Billiet, Luuk Gruwez en Charles Ducal. Allemaal heel verschillende dichters maar ze hebben iets wat mij elke keer verrast en me 'op het andere been' zetten.
Dettie
die binnenkort nog wel eens een gedicht van Aleidis Dierick zal plaatsen.
Dettie
die binnenkort nog wel eens een gedicht van Aleidis Dierick zal plaatsen.
En ook de gedichten van Aleidis Dierick staan nu op de site
zie http://www.poezie-leestafel.info/aleidis-dierick
Dettie
zie http://www.poezie-leestafel.info/aleidis-dierick
Dettie