het is dat ik niet weet vanavond...
het is dat ik niet weet vanavond
of het nog je schouders zijn
waar mijn stem als een vogel
in je hals zich vleit
of mijn hand je nog bereikt
in dit nergensland
waar je nog eenzamer bent
dan morgenvroeg
ontwar de wilde rozen
de lamenten over de weiden
draag de geborduurde mantel
over je witte voeten
glijdt over het bedauwde gras
en leg dan van je af
je zielekleed
je mistgewaad
het water van de nacht
neem mijn vingers als een masker
want het wordt winter
en ik wil niet dat hij je ziet.
Chris Yperman
uit: had ik een groene hagedis,
Toohcsmi, uitgevers 2004