Toch staat in je hand geschreven...
Toch staat in je hand geschreven
mijn spaanse vluchteling
er is geen ontkomen aan
je lot wacht in Ispahan
maar kom eerst in mijn oksel slapen
kleine labrador
met de koude voetjes
en snik me je vergeetmenietjes
onder de linde zal ik dansen
met jou mijn speelgoedbeest
en ja dan voorgoed vergeten
daarna zal ik je frans leren
fais-moi une fleur
fais-moi el Cid Campeador
Chris Yperman
uit: 'Pour un vaurien', 1999.
Ispahan: oude hoofdstad van het Perzische rijk
el Cid Campeador: Heer Kampioen, een bekende Spaanse
nationale held en de belichaming van ridderlijkheid en deugd.
De pauwen weghalen...
De pauwen weghalen
langs mijn griekse muren
in kindertekeningen spreken
in je weergalm onvertaald
in de kerselaren kerven
de rozen van Sicilië
de trappen van Venetië
en jouw gezicht mijn liefste
ik zie het met goud beklede paard
dat snikt in januari
dat steeds stervend wederkeert
hoe dichte wouden verbergen
wilde zwijnen herten en beren
en hoe jij onvindbaar blijft.
Chris Yperman
uit: Pour un vaurien,
Leuven, P, 1999
het is dat ik niet weet vanavond...
het is dat ik niet weet vanavond
of het nog je schouders zijn
waar mijn stem als een vogel
in je hals zich vleit
of mijn hand je nog bereikt
in dit nergensland
waar je nog eenzamer bent
dan morgenvroeg
ontwar de wilde rozen
de lamenten over de weiden
draag de geborduurde mantel
over je witte voeten
glijdt over het bedauwde gras
en leg dan van je af
je zielekleed
je mistgewaad
het water van de nacht
neem mijn vingers als een masker
want het wordt winter
en ik wil niet dat hij je ziet.
Chris Yperman
uit: had ik een groene hagedis,
Toohcsmi, uitgevers 2004