A.v.Assche jeugd
Er blijft veel vraag naar de kindergedichten van Armand Van Assche.
Eerder verschenen onder de titels 'De zee is een orkest' en 'Haartjes op mijn arm' een hele rij pittige en originele kindergedichten, deze zijn samengevoegd in de bundel ' Soms kietelt het'.
Armand Van Assche was een meester in het speels, maar zeer gevoelig benaderen van de meest ernstige dingen die kinderen bezighouden. Hij kende kinderen door en door en wist heel goed wat er zoal kan omgaan in kinderverbeelding en in de dagelijkse ervaringswereld van kinderen. Sommige gedichten zijn meer dan 20 jaar geleden geschreven en toch horen ze vandaag nog tot de allerbeste.
Toen Armand van Assche debuteerde voor kinderen was hij ijn tijd vooruit. Hij hanteerde in zijn poëzie voor
kinderen veel beeldspraak en dat was in die tijd ongewoon... De dichter speelt niet alleen met beelden en klanken, maar ook met woorden. Hij was vooral gefascineerd door het spel van letterlijke en figuurlijke betekenis.
Bron: Villa Kakelbont
www.armandvanassche.be
Als de bladeren
Als de bladeren uitgelaten ronddwarrelen
en springen over de straat als rekensommen,
dan zegt mijn papa dat het herfst is
en de juffrouw in de klas
heeft het over de seizoenen.
Vandaag heb ik op tv gezien
dat de bomen zouden wegwillen
met de wind naar Parijs
om de nieuwe mode te bekijken.
Maar dat is gelogen. De bomen
kleden zich uit om te gaan slapen.
Het is al koud. Ik zie hun sneeuwwit
bed in de lucht staan
en hun nieuwe lakens hangen al klaar
aan de schouwen.
© Armand van Assche
Uit: Soms kietelt het
Baeckens Books BVA 2002
Zie, in het zand
Zie, in het zand
kan ik een vis tekenen
zo sprekend echt
dat hij in mijn ogen
kan zwemmen
naar de overkant.
Stil nog even zegt de vis
in zijn golfjes van zand
tegen de wind.
Stil, niet spreken nu.
ik wil nog even
blijven leven.
© Armand van Assche
Uit: Soms kietelt het
Baeckens Books BVA 2002
De hand van mijn vader
Aan de buitenkant
is de hand van mijn vader
een polderland
met riet en pluimgras
blauw gezwollen beken
en hier en daar, verstrooid,
wat zonnebloemen.
Aan de binnenkant
is de hand van mijn vader
een stafkaart
met snelwegen
en wandelpaden.
Ik vind er altijd
de weg op
naar huis.
Armand Van Assche
uit 'De zee is een orkest' 1978
uitg. Altiora. averbode
Een dag in de lente
als een duif op het dak
met melk in de krop
en verte onder de vleugels.
Mijn moeder blinkt
haar gezicht in een koperen kan
en draait de zonnen rond mijn hoofd
Ik lig warm en stil in het gras
als een duivejong in het nest
Voor het eerst zie ik de haartjes
op mijn arm. Ik voel ze groeien.
© Armand van Assche
Uit: Soms kietelt het
Baeckens Books BVA 2002
Zwanen zien er altijd zo nieuw uit
zo zondags, zo pas in bad geweest;
Maar spelen of spetteren in het water,
dat doen ze niet. Zwanen zijn niet vrolijk.
Zij willen ook altijd weg. Daarom wiegen zij
met hun lange hals als met een witte zakdoek
en zo droevig dat ze kijken.
Zwanen kunnen geen tranen laten.
Maar zwemmen, dat kunnen zij, statig drijven
altijd recht vooruit als witte bootjes
met onzichtbare roeispanen.
En opeens verandert alles van kleur
als zij hun vleugels openslaan
en zich languit rekken in de spiegel
van de vijver. Dan kraait het water
van plezier en klapt in zijn handen.
Armand van Assche
uit' De zee is een orkest'.
1978 Altiora -Averbode
Hoelang nog...
Ik wil naar buiten en ik kan niet
maar mijn ogen, zij kunnen
naar buiten glippen
In een kleine winkelhaak is het venster-
glas nog helder waarin opeens
sneeuwvlokjes dansen. Sneeuwvlokjes
Zo in hun nopjes.
Net ballerina-rokjes
En mijn ogen gaan op
de tippen van hun tenen staan.
© Armand van Assche
Uit: Soms kietelt het
Baeckens Books BVA 2002
verliefd. Mijn zus is verliefd
op haar krullen en de mus
op de broodkruimels en is de stoel
niet verliefd op de tafel?
Verliefd is een woord
waarmee ik toveren kan.
Als papa het niet ziet, dan
tik ik het op zijn schrijfmachine
in het rood
en ik zie aan zijn gezicht
dat het werkt: het woord
brandt als een lichtje
en ik zeg het dan ook elke dag:
ik ben verliefd op de bloem
en ik ben verliefd op de kat.
Ik voel dat alles mooier wordt
als ik dat zeg: de bloem
een beetje roder en de kat
een beetje poezeliger en ook de straat
wat zonniger. Alles ziet er beter uit.
Ja, een woord als verliefd
werkt als een toverstokje
© Armand van Assche
Uit: Soms kietelt het
Baeckens Books BVA 2002