Leestafel heeft toestemming van Rim Sartori
om haar gedichten op de Leestafelsite te
plaatsen.
www.rimsartori.nl
www.aldichter.nl
MoNUment 4 mei
Op een sokkel
een mens gehakt
weer- en windbestendig.
Bij een grote razzia in
Amsterdam 5500 joden weg.
Gedichten en vergeet-mij-nietjes
102.000 stenen in Westerbork.
Pareltjes en niemendalletjes.
En verder twee leeuwen
uit gebroken spiegels, die
de lucht reflecteren.
Jan Wolkers moet reparatie zelf betalen.
Traditioneel en vernieuwend.
Anne Frank krijgt een dagboek
voor haar dertiende verjaardag.
Wijsheden en citaten mogen.
In de ‘bloedkuul in’t Goffertpark staat
een gedicht, er ontbreekt een komma.
In Het Bos der Onverzettelijken
zijn 2133 bomen geplant. Bij Madame Tussauds staat een beeld
van Adolf H. te Berlijn voor de liefhebbers.
Oh, Sammy vindt de wereld heel gemeen.
Wie was Anna de Trompetter?
Er is een ijsje uitgeloofd.
Zomaar langs de weg, door de bocht.
Bloemetjes, kaarsjes en ‘De Schreeuw’,
een Prettig Gesprek, ter inspiratie
voor vrijheid van meningsuiting.
Het is verboden op de Waterdriehoek
zonder vergunning te dansen. Wij staan
Minutenlang stil voor alle nabestaanden._
Rim Sartori 4 mei
Een leuke dag
De deur van de patio staat open
een stoel die kraakt
buurman zaagt en zaagt
een tak valt.
Mijn naaste buurvrouw
galmt haar operafragmenten
Mijn andere buur klopt met een hamer.
Ik drink een glas rode wijn.
En proost op de lente,
de zon en het ‘slagje’ op het vlees.
Schuif de deur van de patio dicht
Volop loert de zon door de ramen.
De kamer is geel getooid,
het lijkt wel Lente!
Ik kijk in de spiegel
zweef naar mezelf toe,
als ik me omdraai, ben ik weg.
Rim Sartori mei 2010
Mijn moeder is een roodborstje...
Mijn moeder is een roodborstje
zij wipt dikwijls even langs.
Op de borrelsteen pikt zij
wat in het groene mos. Ik
bespied haar vanachter
het gordijn en let op wie
haar kan bespringen.
Zij weet dat ik over haar waak.
Nu vliegt zij naar de bloempot.
Haar etensplek. De meesjes
kregen een andere plaats.
Eksters die snerpend kwetteren
klap ik met mijn handen weg.
Zij blijft rustig zitten.
Zij weet dat ik over haar waak.
Nog even, dan vliegt zij
naar mijn dochter in de grote stad.
Op haar balkon hipt het roodborstje
vrolijk rond en nipt van het voer.
Als dank fluit zij een lied.
“Mam, ze zingt als een nachtegaal, het
is (net) oma, die vroeger voor ons zong.
Als jij de rozenstruiken knipt rond
haar graf en ik bloemen neerleg op haar
steen is zij er ook altijd.
Je weet toch mam, dat zij over ons waakt.”
Rim Sartori
22 februari 2009
Zachtjes glijden haar handen...
Zachtjes glijden haar handen
door haar haar.
Haar volslanke lange
vingers met gepolijste
nagels, zijn haar sieraad
dat weet zij
Haar ogen glijden schuins
naar de klikkende fotografen
om haar heen.
Lachend, brutaal, kijkt zij
de camera’s in.
Jong _ dynamisch
bruisend _ onbevangen.
Zij wuift naar hen
en houdt de beelden
in haar handen vast.
Haar handen trillen _
Zachtjes verglijden
haar gedachten over
de vergeelde beelden
uit haar fotoboek.
Zij wrijft over haar
pijnlijke vingers.
Haar huid eens
zo glad als de schaal
van een ei, verrimpelt.
Het wintert in haar haar
Met natte vingers
trommelt de wind
tegen de ramen
Met haar oude fotoboek
maakt zij haar dagen vol.
Rim Sartori
mei 2006
Ghana in vogelvlucht |
Laat de droge savannewinden flink door je haren waaien. Sleep je voort en baan je een weg tussen taai, koe-beknabbelde graskluiten. Zie je de fietsende kinderen voorbij flitsen soms met z’n tweeën of drieën tegelijk? Dansers, in hun felgekleurde kleding opgezweept door zwoele muziek? Straks zal het groen van het oerwoud je langs verborgen paadjes van het trotse Ashantivolk leiden. Zie je die vrouw, die haar man bij zijn mouw pakt en hem de hele weg naar huis uitscheldt? Hoor je de marktkooplui luidkeels hun waren aanprijzen? De lichten van Accra zullen je in verwarring brengen als je er dromerig overheen vliegt. Je ziet huizen, willekeurig gebouwd tussen oeroude bomen en bloeiende tuinen. En hoor je de loeiharde claxons soms boos, soms vriendelijk? Kijk, daar - twee geliefden op weg naar het Labadistrand. Volg hen en dompel je onder in het schuim van de zee – Je hebt je einddoel bereikt. Rim Sartori Vrije vertaling gemaakt ( uit het Engels) van |
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou.
Mijn hartliefduifje
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Al mijn zinnen kleuren zich rood.
Niemand anders zal toegang krijgen.
Waar jij bent, ben ik. Water
noch land kan ons scheiden,
niemand zal met mij reizen - of
het moet jouw schaduw zijn. Jouw beeltenis
draag ik mee; ik blijf
jouw vinkenman - in bruiloftstooi -
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou.
Mijn hartliefduifje
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Ik rijg de zonnestralen tot een
prachtig parelsnoer. De dag begint
met fluisteren van jouw naam.
Ik word - een vogel op slapkoord -
Mijn alledag- en nacht, je bent mijn feest.
Mijn regenbui, mijn donderslag, mijn
zomer- en wintertijd - met jou aan mijn zij -
Vandaag zál ik het mooiste gedicht aan jou schrijven,
mijn hartliefduifje
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Rim Sartori
dec.2009