De relativiteit van Escher
Drie werelden, besloten in een huis
waar trappen de gezichtlozen verleiden
elkaar in blinde eeuwigheid te mijden.
Drie ruimtes, ieder een gesloten kluis.
De mensen lopen zelfverzekerd rond
als lome poppen die zich nooit bevrijden
van de gebaande wegen die hen scheiden.
Uit kelders klimt men naar begane grond.
Een boom, een boog, waardoor een fletse zon
argwanend gluurt in een vertekend beeld.
Men schijnt hier in een lange droom te leven
die nooit vermoeit, die ooit als sleur begon
en nu verdoezelt: wereld die verdeeld
uiteengevallen is door kleurloos streven.
© Michel Krott
Uit: Apologie van een nietsnut
Uitg. Schakel, Utrecht 2007
