Joris Miedema

Amandelboom

er hangt een leugen in de boom
takken kijken bedrieglijk
over het pad
onder elke steen
schuilt een mening

een oorworm verliest zijn oor
kruipt de grond in
kraaien vliegen uit als strop
en pikken zijn schelp geluidleeg

achter bladeren
zitten beschuldigingen verstopt
de wind blaast ze alle kanten uit
maar ze houden hun nerven stijf

Joris Miedema

We serveren de postbode

nadat hij een telefoonboek
bewust op hun chiwawa
had gemikt

serveerde ze de postbode
als Tompoes
op haar high society party

een vrouw had een stukje
belastingaanslag
tussen haar tanden

haar man hield een chirurgenhandschoen
voor haar mond
waarin ze het uit kon spugen

Joris Miedema

Het jongetje uit de schoolmelk

het jongetje naast me in de klas
komt uit de schoolmelk
zijn gezicht en handen blijven nat

ik probeer me altijd
op de droge hoekjes
rond zijn mond te richten

hij tekent een balk
op een leeg vel papier
en zegt

dit is papa in ons oude huis
hij hout van mij
van mama mag ik een keer per maand
het nummer op zijn steen bellen

Joris Miedema

Verrader in het medicijnkastje

telkens als ik wakker word
zit er een roodborstje op
mijn pupil

ik jaag hem weg
en zoek deze ochtend
naar de teek die het bloed
uit mijn fotoboeken zuigt

in het medicijnkastje
zit een verrader
als ik in de spiegel kijk
hoor ik zijn omgekeerde stem


Joris Miedema

Zakenman

hij was zijn stem kwijt

zocht in bed aan de kant van zijn vrouw

tot ver onder het ijs tussen de lakens

waar hij een echo had gehoord

in het midden stond een sculptuur

van zijn laatste schreeuw

robuust en onbewogen

hij trok een andere man aan als pak

leerde een flesje bier voor hem praten

en hoe hijzelf het hardste zwijgen kon

©Joris Miedema

De wallen in haar ogen

er pruttelt verleden onder de deksel
en voordat ik het weet
stapt oma uit de pan

ik aarzel even

geef haar een handdoek
ze droogt de vermicelli uit haar haren

trekt een soepjas aan

de wallen zitten nog in haar ogen

als ze de tafel dekt

een kussen op haar oude stoel neerlegt

en Dietrich

over haar toeren zingt

ze aait een hond aan de grond

de open deur waait alles weg

Eerder gepubliceerd in Krakatau en Dighter

Silhouetten markt

vanmorgen kwam uit de mist
een supermarkt gerezen

ik zag het aan de silhouetten
van een zwerver
die zichzelf als statiegeld probeerde
in te leveren

zandzakken en segmenten
van een oude fiets
hielden een muur bij elkaar

om te blijven leven 

©Joris Miedema

Eerder gepubliceerd in Krakatau en Dighter

Ophoepelen 

je wist precies waar hij was
want als er ergens een deur
open stond dan tochtte hij

moeder had een hoepel om hem
heen gebonden
zodat we konden zien waar
hij niet meer was  

©Joris Miedema 

Eerder gepubliceerd in Meander en Krakatau  

Uilskuiken  

oma vond een paar slechte kaarten
een fles whisky en het botje
van een middelvinger

mijn tante haalde er een arm uit
met daarop een tatoeage van de gulden
hij was waardeloos
moeder vond een schedel
waar haar eigen handen nog boven hingen 

Eerder gepubliceerd in
Zoals een haan een ei legt
Uitgeverij augustus

Elise noemde oma de gordijnen

Elise noemde oma de gordijnen
nu staat ze voor het raam
terwijl de wereld
door haar hoofd reist

brabbelt ze mij lippen aan
met ogen starend als pitloze druiven

soms wou ik dat haar stem van lego was

dat ze kon bouwen wat ze bedoelde
maar elke keer pelt ze de poppetjes
alsof beschaving een velletje is
waar je je in kan kleden

©Joris Miedema

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER