Ik voel bij dit gedicht een ontroering die prachtig past bij de warme, mooie nazomerdag die beschreven wordt.
Een ontroering die best eens religieus/spiritueel zou kunnen zijn.
Als ik in de natuur ben, kunnen zulke gevoelens ook opkomen.
Die mij een verbondenheid doen voelen, en de overtuiging geven dat alles goddelijk is, dat niets niet goddelijk is.
Dat is een mooie ervaring.
Hmmmm..... het wordt me niet duidelijk waarop dat 'scheidend' slaat. Kijk, dat vind ik dan weer jammer. Dan klopt er qua verhouding onderwerp - werkwoorden iets niet aan deze zinnen.
Voor mij maakt dat de leeservaring toch minder prettig. Ik blijf dan steken in de regels.... Verdrietig/Sad
Maar dat zullen we dan maar toeschrijven aan de bemoeizuchtige vingers van Kloos. Ergens ook een mooi excuus dus.
:wink:
Ik ben wel benieuwd hoe anderen dit gedicht ervaren.
Dettie, tiba?
Ariadne
_________________
'Do you think it's a whoozle?'