Poezie-Leestafel heeft toesteming (gedogen) van uitgeverij Van Oorschot om gedichten van Pierre Kemp, oorspronkelijk uitgegeven door deze uitgeverij, te plaatsen.
Dettie
Pierre Kemp (1886-1967) (ja uitgegeven door Van Oorschot)
Geplaatst: 08 dec 2004 06:20 pm
Bloem
Het is een bloem
om er met een vaantje om rond te gaan
en zacht te zingen.
Het is een bloem om niet meer burger te zijn,
maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn.
Stadsgezicht
De stad is vol wielen en hoeken
De huizen vol ramen en zoeken -
de mensen gaan heen en weer.
De mensen zijn vol mannen en vrouwen
en om de hoek van gebouwen
kijkt een dame in een heer.
Pierre Kemp
Verzamelde gedichten (in drie delen)
Poëzie, 1428 pagina’s
Verschenen in 1976
van Oorschot
Hier staat veel informatie over Pierre Kemp
http://www.unimaas.nl/publicatie/2004/p ... e_kemp.htm
Tiba
Bloem
Het is een bloem
om er met een vaantje om rond te gaan
en zacht te zingen.
Het is een bloem om niet meer burger te zijn,
maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn.
Stadsgezicht
De stad is vol wielen en hoeken
De huizen vol ramen en zoeken -
de mensen gaan heen en weer.
De mensen zijn vol mannen en vrouwen
en om de hoek van gebouwen
kijkt een dame in een heer.
Pierre Kemp
Verzamelde gedichten (in drie delen)
Poëzie, 1428 pagina’s
Verschenen in 1976
van Oorschot
Hier staat veel informatie over Pierre Kemp
http://www.unimaas.nl/publicatie/2004/p ... e_kemp.htm
Tiba
Geplaatst: 16 jul 2006 07:02 pm
Uitbundigheid
Met korven om manen in te vangen,
met bussen vol gezangen,
met potten om lichten in te drogen
reis ik langs de ogen van het land.
Met dozen zonnen,
met klanken in tonnen
en glazen gedichten in iedere dwaze hand.
Waar ik mijn armen ook rek,
ik ben overal gek.
Pierre Kemp
uit: Een bloemlezing uit zijn kleine liederen, G. A. van Oorschot,
Amsterdam 1953
Tiba.
Uit het thema "vrolijke gedichten" ook hier even geplaatst.
Uitbundigheid
Met korven om manen in te vangen,
met bussen vol gezangen,
met potten om lichten in te drogen
reis ik langs de ogen van het land.
Met dozen zonnen,
met klanken in tonnen
en glazen gedichten in iedere dwaze hand.
Waar ik mijn armen ook rek,
ik ben overal gek.
Pierre Kemp
uit: Een bloemlezing uit zijn kleine liederen, G. A. van Oorschot,
Amsterdam 1953
Tiba.
Uit het thema "vrolijke gedichten" ook hier even geplaatst.
Geplaatst: 16 dec 2006 07:18 am
Stationstraat 20 mei 1895
Verdriet om een Koniginnetje
Daar sta ik met mijn bouquet
en mijn oranje sjerp voor mijn klas.
Het is nu ernst. Er wordt op mij gelet.
Ik adem in een klok van glas.
Zon danst door de waaiers van de bomen
met vlaggetjes oranje,rood-wit-blauw.
De stoet moet dadelijk komen.
Ik schijn onzeker, ik vertrouw
mijn hand niet meer. De rozen
beven tussen de groene vulling even.
Onder mijn schouders zinkt het zorgeloze
weg om dit gecontoleerde leven.
Daar is de stoet.
Ik weet, hoe ik nu driemaal nijgen moet
en mijn bouquet moet reiken.
Maar niemand weet, hoe ik mag kijken
van zeer nabij, dan ik alleen,
ik zie mijn rozen en de papieren kant
rond mijn bouquet al in Haar kleine hand.
Maar neen,
al zie 'k een mooie hand in lila schijn,
zij kan niet van het Koninginnetje zijn.
De jongens staan aan de kant der Regentes.
Ik sta verkeerd, rose als een bes.
De bloemen, vlaggen en muzieken van de dag
helpen mij niet. Ik heb de tegenslag!
En stil verpleeg ik mijn kinderlijk verdriet
mijn rozen kreeg het Koninginnetje niet!
Pierre Kemp
beetje uitleg:
Toen Wilhelmina konigin werd was ze nog een kind en toen moest haar moeder de regentes Emma in haar plaats een tijdje regeren. Dit gaat over een biezondere dag : koninklijk bezoek in de koets door de Stationstraat (in Maastricht???)De kleine 'dichter Kemp'staat er met zijn boeketje...
leni
Stationstraat 20 mei 1895
Verdriet om een Koniginnetje
Daar sta ik met mijn bouquet
en mijn oranje sjerp voor mijn klas.
Het is nu ernst. Er wordt op mij gelet.
Ik adem in een klok van glas.
Zon danst door de waaiers van de bomen
met vlaggetjes oranje,rood-wit-blauw.
De stoet moet dadelijk komen.
Ik schijn onzeker, ik vertrouw
mijn hand niet meer. De rozen
beven tussen de groene vulling even.
Onder mijn schouders zinkt het zorgeloze
weg om dit gecontoleerde leven.
Daar is de stoet.
Ik weet, hoe ik nu driemaal nijgen moet
en mijn bouquet moet reiken.
Maar niemand weet, hoe ik mag kijken
van zeer nabij, dan ik alleen,
ik zie mijn rozen en de papieren kant
rond mijn bouquet al in Haar kleine hand.
Maar neen,
al zie 'k een mooie hand in lila schijn,
zij kan niet van het Koninginnetje zijn.
De jongens staan aan de kant der Regentes.
Ik sta verkeerd, rose als een bes.
De bloemen, vlaggen en muzieken van de dag
helpen mij niet. Ik heb de tegenslag!
En stil verpleeg ik mijn kinderlijk verdriet
mijn rozen kreeg het Koninginnetje niet!
Pierre Kemp
beetje uitleg:
Toen Wilhelmina konigin werd was ze nog een kind en toen moest haar moeder de regentes Emma in haar plaats een tijdje regeren. Dit gaat over een biezondere dag : koninklijk bezoek in de koets door de Stationstraat (in Maastricht???)De kleine 'dichter Kemp'staat er met zijn boeketje...
leni
Geplaatst: 22 sep 2007 10:09 pm
Eenzaamheid
De lucht is zo lila en lauw
om de rose bloemen bij de molen.
Het water ernaast stapt grauw
geruist in de schoepen met vloeiende zolen.
Het is er om in 't grijs gereed te staan
en maar in en uit de kamers te gaan.
Pierre Kemp
uit: Pierre Kemp, Een bloemlezing uit zijn kleine liederen,
G.A. van Oorschot, Amsterdam, 2de druk 1984
Tiba.
uit het thema "gedichten over molens" ook hier geplaatst
Eenzaamheid
De lucht is zo lila en lauw
om de rose bloemen bij de molen.
Het water ernaast stapt grauw
geruist in de schoepen met vloeiende zolen.
Het is er om in 't grijs gereed te staan
en maar in en uit de kamers te gaan.
Pierre Kemp
uit: Pierre Kemp, Een bloemlezing uit zijn kleine liederen,
G.A. van Oorschot, Amsterdam, 2de druk 1984
Tiba.
uit het thema "gedichten over molens" ook hier geplaatst
Geplaatst: 22 sep 2007 10:20 pm
Van der Kleuren
De zon begint de plaatjes weer te lezen
op de deuren,
glimlacht om de namen naar hun wezen
en fluistert: hier is er geen.
Maar hier woont Van der Kleuren
en die is nooit alleen.
Doopt hij de kleuren in het water
zij worden nimf en hij is sater.
Houdt hij de kleuren naar het licht,
‘Kets’ zegt de vonk en wordt gedicht.
En slaapt die kleurenzuchtige man?
Van kleuren zonder kleren droomt hij dan!
Pierre Kemp
uit: Tirade 200, jaargang 1974,
Van Oorschot, 1974
Dettie
uit het thema "gedichten over kleur" ook hier geplaatst
Van der Kleuren
De zon begint de plaatjes weer te lezen
op de deuren,
glimlacht om de namen naar hun wezen
en fluistert: hier is er geen.
Maar hier woont Van der Kleuren
en die is nooit alleen.
Doopt hij de kleuren in het water
zij worden nimf en hij is sater.
Houdt hij de kleuren naar het licht,
‘Kets’ zegt de vonk en wordt gedicht.
En slaapt die kleurenzuchtige man?
Van kleuren zonder kleren droomt hij dan!
Pierre Kemp
uit: Tirade 200, jaargang 1974,
Van Oorschot, 1974
Dettie
uit het thema "gedichten over kleur" ook hier geplaatst
Geplaatst: 26 sep 2007 05:44 pm
Rood I
De mensen zien het niet, hoe ik blijf staan
voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan.
Het wordt al groter naar ik het bekijk.
Het wordt al dieper naar ik meer wijk.
Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man,
maar dat ik toch mijn bleke handen geven kan?
Pierre Kemp
uit: Een bloemlezing uit zijn kleine liederen,
G.A. van Oorschot, Amsterdam 2de druk 1984
Tiba.
Uit het thema "gedichten over kleur" ook hier geplaatst
Rood I
De mensen zien het niet, hoe ik blijf staan
voor een bijzonder rood. Ik kan er niet vandaan.
Het wordt al groter naar ik het bekijk.
Het wordt al dieper naar ik meer wijk.
Rood, waarom zijt gij geen wezen, niet vrouw, noch man,
maar dat ik toch mijn bleke handen geven kan?
Pierre Kemp
uit: Een bloemlezing uit zijn kleine liederen,
G.A. van Oorschot, Amsterdam 2de druk 1984
Tiba.
Uit het thema "gedichten over kleur" ook hier geplaatst
Geplaatst: 18 okt 2008 04:02 pm
Kind voor een raam
Een kind voor een raam kijkt naar een korte trein.
Zo ben ik ook geweest, al zag
ik langere treinen over de lijn
glijden uit de opening van de dag.
Een kind voor een raam ben ik nog en ik tel
met héél klein vingertje de wielen
van andere dingen, zo snel
als zielen.
Pierre Kemp
uit: Een bloemlezing uit zijn kleine liederen,
G.A. Van Oorschot, Amsterdam, 2de druk 1984
Tiba.
Uit het thema "gedichten over het kind" ook hier geplaatst.
Kind voor een raam
Een kind voor een raam kijkt naar een korte trein.
Zo ben ik ook geweest, al zag
ik langere treinen over de lijn
glijden uit de opening van de dag.
Een kind voor een raam ben ik nog en ik tel
met héél klein vingertje de wielen
van andere dingen, zo snel
als zielen.
Pierre Kemp
uit: Een bloemlezing uit zijn kleine liederen,
G.A. Van Oorschot, Amsterdam, 2de druk 1984
Tiba.
Uit het thema "gedichten over het kind" ook hier geplaatst.
.
Geplaatst: 19 okt 2008 07:36 pm
Dit zegt letterlijk alles over het menselijk aspect van de stad, en dit in zo weinig woorden.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
tiba schreef:
Stadsgezicht
De stad is vol wielen en hoeken
De huizen vol ramen en zoeken -
de mensen gaan heen en weer.
De mensen zijn vol mannen en vrouwen
en om de hoek van gebouwen
kijkt een dame in een heer.
Pierre Kemp
Verzamelde gedichten (in drie delen)
Poëzie, 1428 pagina’s
Verschenen in 1976
van Oorschot
Tiba
Dit zegt letterlijk alles over het menselijk aspect van de stad, en dit in zo weinig woorden.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 19 okt 2008 07:59 pm
Pierre Kemp is een dichter waar je een beetje vrolijk van wordt. Dat gevoel had ik ook bij een tentoonstelling, jaren geleden, van zijn schilderijen in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Je komt er vrolijk buiten. Weet niet meer of dit een tijdelijke tentoonstelling was, of een permanente. Ik herinner me nog warme blauwe, paarse tinten, voorzover je je een kleur kan herinneren, en dikke dames in bontjassen. Later nooit meer schilderijen van hem gezien. Wie weet heeft van een expositie, stuurt me maar een PB.
mira
Pierre Kemp is een dichter waar je een beetje vrolijk van wordt. Dat gevoel had ik ook bij een tentoonstelling, jaren geleden, van zijn schilderijen in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. Je komt er vrolijk buiten. Weet niet meer of dit een tijdelijke tentoonstelling was, of een permanente. Ik herinner me nog warme blauwe, paarse tinten, voorzover je je een kleur kan herinneren, en dikke dames in bontjassen. Later nooit meer schilderijen van hem gezien. Wie weet heeft van een expositie, stuurt me maar een PB.
mira
Geplaatst: 20 okt 2008 07:51 am
Ik was gisteren op de kunst- en boekenmarkt in Bergen en zag daar een prachtig bundeltje liggen van Pierre Kemp met links het gedicht en rechts, in een raamwerkje, schittende illustraties bij de gedichten. Ik weet niet of het illustraties van Kemp zelf waren.
Maar ja, het was erg duur dus niet gekocht.
Dettie
Ik was gisteren op de kunst- en boekenmarkt in Bergen en zag daar een prachtig bundeltje liggen van Pierre Kemp met links het gedicht en rechts, in een raamwerkje, schittende illustraties bij de gedichten. Ik weet niet of het illustraties van Kemp zelf waren.
Maar ja, het was erg duur dus niet gekocht.
Dettie
.
Geplaatst: 31 okt 2008 06:18 pm
Pierre kemp heeft niet slechts luchtige gedichten geschreven, getuige het volgende:
Vervreemding
Ik werd van ver en alle dagen word
ik maar van verder en bekijk de muren.
Hoe lang zal mij dat verder worden blijven duren?
Hoe kan ik nog intenser naar de stenen turen?
Ik kan er toch niet binnen gaan!
Daar schijnt de zon en nu kom ik weer aan,
ik keer terug, voel me in mijn kleren staan,
maar weer omzijgt die leegte me
en nauw weet ik verder weg me,
dan waar ik alleen vergeet.
Pierre Kemp
Laatste regels zijn ook tamelijk moeilijk en zijn mij niet helemaal duidelijk.
Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
Pierre kemp heeft niet slechts luchtige gedichten geschreven, getuige het volgende:
Vervreemding
Ik werd van ver en alle dagen word
ik maar van verder en bekijk de muren.
Hoe lang zal mij dat verder worden blijven duren?
Hoe kan ik nog intenser naar de stenen turen?
Ik kan er toch niet binnen gaan!
Daar schijnt de zon en nu kom ik weer aan,
ik keer terug, voel me in mijn kleren staan,
maar weer omzijgt die leegte me
en nauw weet ik verder weg me,
dan waar ik alleen vergeet.
Pierre Kemp
Laatste regels zijn ook tamelijk moeilijk en zijn mij niet helemaal duidelijk.
Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
Geplaatst: 01 nov 2008 02:23 pm
Ik doe een poging. Mijn computer heeft al 2 dagen verschrikkelijke kuren, soms kan ik nergens op klikken, zelfs niet afsluiten!
Nu doet hij het weer.
www.unimaas.nl/publicatie/2004/pub1/pierre_kemp.htm
Tiens, gelukt !
mira
Ik doe een poging. Mijn computer heeft al 2 dagen verschrikkelijke kuren, soms kan ik nergens op klikken, zelfs niet afsluiten!
Nu doet hij het weer.
www.unimaas.nl/publicatie/2004/pub1/pierre_kemp.htm
Tiens, gelukt !
mira
Geplaatst: 01 nov 2008 04:02 pm
Wat zou hij mij dan aardig gevonden hebben,ik ben maar 1,55 en maat 35 schoen !
:razz:
manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
tiba schreef:
Uitspraak (gelezen in: "Over de troost van pessimisme" van Herman de Coninck):
Pierre Kemp heeft ooit, over vrouwen, gezegd: 'Ik houd vooral van kleine vrouwen omdat bij hen alles zo kort bij elkaar ligt.'
Nou moe, moet erom lachen.
Tiba.
Wat zou hij mij dan aardig gevonden hebben,ik ben maar 1,55 en maat 35 schoen !
:razz:
manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast