Annie Reniers (ja)
Annie Reniers (ja)
Geplaatst: 01 mrt 2007 04:29 pm
Op verzoek van Tiba* toestemming gevraagd aan Annie Reniers en een heel leuke hartelijke toestemming gekregen!
Dettie
* Dit staat erbij als geheugensteuntje voor mij, anders weet ik niet meer wie er om gevraagd heeft.
Op verzoek van Tiba* toestemming gevraagd aan Annie Reniers en een heel leuke hartelijke toestemming gekregen!
Dettie
* Dit staat erbij als geheugensteuntje voor mij, anders weet ik niet meer wie er om gevraagd heeft.
Geplaatst: 02 mrt 2007 10:00 pm
schreeuwende
schreeuwende
zwaluwenvlucht
scheurend het
uitspansel -
uitzicht
niets blijft er dan
vluchtende
lokkende
herinnering
van takken waarin
verdwalen
ademvlucht
buiten -
lichamelijk
misschien is er de
vriendschap van vogels
op de hoogste
kruin
in de laagste
greppel van zelfvergeten
zang
?
Anne Reniers
uit: Buitenholte,
Orion-Colibrant, 1980
Tiba.
schreeuwende
schreeuwende
zwaluwenvlucht
scheurend het
uitspansel -
uitzicht
niets blijft er dan
vluchtende
lokkende
herinnering
van takken waarin
verdwalen
ademvlucht
buiten -
lichamelijk
misschien is er de
vriendschap van vogels
op de hoogste
kruin
in de laagste
greppel van zelfvergeten
zang
?
Anne Reniers
uit: Buitenholte,
Orion-Colibrant, 1980
Tiba.
Laatst gewijzigd door Dettie op Do Nov 12, 2009 20:15, 1 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 02 mrt 2007 10:20 pm
Een gedicht dat me altijd heeft geïntrigeerd, misschien omdat het ook niet uit te leggen is
het directe begin spreekt me ook aan: "schreeuwende"
en verder:
misschien is er de
vriendschap van vogels
op de hoogste kruin
mooi is dat!
Meer moet dat niet zijn ...
Groetjes. Tiba.
Een gedicht dat me altijd heeft geïntrigeerd, misschien omdat het ook niet uit te leggen is
het directe begin spreekt me ook aan: "schreeuwende"
en verder:
misschien is er de
vriendschap van vogels
op de hoogste kruin
mooi is dat!
Meer moet dat niet zijn ...
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 03 mrt 2007 07:18 am
Inderdaad een heel prachtig gedicht. Het sprak me direct aan. En het moet ook niet altijd uit te leggen zijn.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Inderdaad een heel prachtig gedicht. Het sprak me direct aan. En het moet ook niet altijd uit te leggen zijn.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 10 mrt 2007 08:28 pm
klankenregen regenklank in mei
op witte bodem van de droom
tekent tijdeloos zich af
het beeld
dat aangekondigd
in zichzelf verdwijnt
eenheidsbeeld dat over gaan en komen
zwijgt
tastbaar aan de sluier van de vingers
meegaand in het dalen
van water naar water
is het uiteindelijk
de bron die leven verlicht
het feest dat voorzingt in het spel
ontwaken in verwondering
Anne Reniers
uit: Samenspraak,
uitgeverij P, Leuven 1995
Dit is een gedicht dat ik gewoon op me laat inwerken omdat het zo mooi van beelden en klanken is.
Echt begrijpen doe ik het niet, maar hoeft dus niet altijd....
Tiba.
klankenregen regenklank in mei
op witte bodem van de droom
tekent tijdeloos zich af
het beeld
dat aangekondigd
in zichzelf verdwijnt
eenheidsbeeld dat over gaan en komen
zwijgt
tastbaar aan de sluier van de vingers
meegaand in het dalen
van water naar water
is het uiteindelijk
de bron die leven verlicht
het feest dat voorzingt in het spel
ontwaken in verwondering
Anne Reniers
uit: Samenspraak,
uitgeverij P, Leuven 1995
Dit is een gedicht dat ik gewoon op me laat inwerken omdat het zo mooi van beelden en klanken is.
Echt begrijpen doe ik het niet, maar hoeft dus niet altijd....
Tiba.
Geplaatst: 04 apr 2007 03:12 pm
Van de vuurvingers
van de vuurvingers
de vuurlippen
en de vuurblik
zal niets blijven
van de vuurspraak
met het brandhout
blijft niets over
van het vuurrood met de kaars
niets
maar een lichaam een boom een steen
hebben gestraald en geluisterd
een rust van de blaren en de golven
heeft zich hersteld en gewend
een kringloop gaat deinend zijn weg
trekkend aan alle licht
en geeft zich gewonnen
inzuigend alle klank
in barsten voegen en sneden
en zingt zichzelf voorbij
Annie Reniers
uit: Samenspraak,
Uitgeverij P, Leuven, 2000
Tiba
Van de vuurvingers
van de vuurvingers
de vuurlippen
en de vuurblik
zal niets blijven
van de vuurspraak
met het brandhout
blijft niets over
van het vuurrood met de kaars
niets
maar een lichaam een boom een steen
hebben gestraald en geluisterd
een rust van de blaren en de golven
heeft zich hersteld en gewend
een kringloop gaat deinend zijn weg
trekkend aan alle licht
en geeft zich gewonnen
inzuigend alle klank
in barsten voegen en sneden
en zingt zichzelf voorbij
Annie Reniers
uit: Samenspraak,
Uitgeverij P, Leuven, 2000
Tiba
Laatst gewijzigd door Dettie op Zo Nov 08, 2009 09:17, 1 keer totaal gewijzigd.
De Grote Van Dale zegt:
Numineuze: aanduiding van de irrationele bestanddelen in het heilige; het goddelijke dat een mysterie is en doet beven.
Schijnt behalve met de poëzie ook verbonden te worden met muziek en religie.
Kom je hier verder mee Tiba?
Librije.
Numineuze: aanduiding van de irrationele bestanddelen in het heilige; het goddelijke dat een mysterie is en doet beven.
Schijnt behalve met de poëzie ook verbonden te worden met muziek en religie.
Kom je hier verder mee Tiba?
Librije.
Hetzelfde zien
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)
Maar het zò zien
Zoals niemand het zag
(J.A. Deelder - Euforismen
Bezige Bij, 1991)
Het woord 'numineus' is afgeleid van het Latijnse 'numen':goddelijke macht.
'Numina' waren de 'goden' bij de Romeinen, voor er de algemeen bekende goden waren, goden zonder naam, natuurkrachten.
Men spreekt ook van de 'numineuze fase' van de religie.
De Duitse theoloog Rudolf Otto heeft in zijn werk 'Das Heilige' de term 'numineus' gebruikt ivm de 2 aspecten van de ervaring van het goddelijke: 'fascinans' of de verrukking, en 'tremendum' of het verbijsterende, angstaanjagende.
Tjeu van den Berk schreef dan later zijn boek 'Het numineuze', geïnspireerd op voornoemde.
Een aantal dichters heeft dit gedachtengoed in meer of mindere mate in gedichten verwoord, oa. Roger de Neef, Erik van Ruysbeek, Mark Meekers, Annie Reniers....
De algemene deler in die poëzie lijkt me het zoeken naar verbondenheid tussen de waarneembare wereld, (vooral dan alles wat te maken heeft met 'natuur', maar ook met 'menszijn' en 'lichamelijke ervaring) en dat 'andere', dat ongrijpbare, ondoorgrondelijke, onuitsprekelijke, angstaanjagende van die andere, 'hogere', transcendente wereld.
Oef, dat was een hele kluif.
mira
'Numina' waren de 'goden' bij de Romeinen, voor er de algemeen bekende goden waren, goden zonder naam, natuurkrachten.
Men spreekt ook van de 'numineuze fase' van de religie.
De Duitse theoloog Rudolf Otto heeft in zijn werk 'Das Heilige' de term 'numineus' gebruikt ivm de 2 aspecten van de ervaring van het goddelijke: 'fascinans' of de verrukking, en 'tremendum' of het verbijsterende, angstaanjagende.
Tjeu van den Berk schreef dan later zijn boek 'Het numineuze', geïnspireerd op voornoemde.
Een aantal dichters heeft dit gedachtengoed in meer of mindere mate in gedichten verwoord, oa. Roger de Neef, Erik van Ruysbeek, Mark Meekers, Annie Reniers....
De algemene deler in die poëzie lijkt me het zoeken naar verbondenheid tussen de waarneembare wereld, (vooral dan alles wat te maken heeft met 'natuur', maar ook met 'menszijn' en 'lichamelijke ervaring) en dat 'andere', dat ongrijpbare, ondoorgrondelijke, onuitsprekelijke, angstaanjagende van die andere, 'hogere', transcendente wereld.
Oef, dat was een hele kluif.
mira
De algemene deler in die poëzie lijkt me het zoeken naar verbondenheid tussen de waarneembare wereld, (vooral dan alles wat te maken heeft met 'natuur', maar ook met 'menszijn' en 'lichamelijke ervaring) en dat 'andere', dat ongrijpbare, ondoorgrondelijke, onuitsprekelijke, angstaanjagende van die andere, 'hogere', transcendente wereld.
Dit lijkt me een heel aannemelijke uitleg. Bedankt voor het opzoekingswerk.
De sprong naar het begrijpen van het gedicht is nog wel groot.
Bv. het begrip "vuur" in het gedicht. Gaat het om echt vuur?
Vraagteken.
Tiba.
Een schuchter/schamele poging:
Al het lichamelijke gaat voorbij, wat er geweest is wordt opgenomen in de kringloop, die zuigt alles op.
Misschien blijft er toch iets over? Inzuigend alle klank zingt hij zichzelf voorbij. Het is me niet duidelijk wat "zingt zichzelf voorbij" betekent.
Het komt (redelijk) positief over.
Mss. dat iemand het duidelijker ziet?
Tiba.
Al het lichamelijke gaat voorbij, wat er geweest is wordt opgenomen in de kringloop, die zuigt alles op.
Misschien blijft er toch iets over? Inzuigend alle klank zingt hij zichzelf voorbij. Het is me niet duidelijk wat "zingt zichzelf voorbij" betekent.
Het komt (redelijk) positief over.
Mss. dat iemand het duidelijker ziet?
Tiba.
Echt moeilijke poëzie.
Ik ben wat aan het lezen over Annie Reniers, een hele filosofie ligt aan de grondslag van haar poëzie, gedachtenpoëzie las ik ergens.
Nou, het is een dichter niet verboden van te denken .
Tiba, mij is opgevallen dat voor de bundel 'Samenspraak' bij de 2 laatste gedichten een verschillende datum staat, 1995 en 2000, is het een foutje of gaat het over een heruitgave?
mira
Ik ben wat aan het lezen over Annie Reniers, een hele filosofie ligt aan de grondslag van haar poëzie, gedachtenpoëzie las ik ergens.
Nou, het is een dichter niet verboden van te denken .
Tiba, mij is opgevallen dat voor de bundel 'Samenspraak' bij de 2 laatste gedichten een verschillende datum staat, 1995 en 2000, is het een foutje of gaat het over een heruitgave?
mira
Terug naar “Gedichten O-P-Q/R”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast