Leestafel heeft toestemming van Jo Gisekin om haar gedichten te plaatsen.
Maar geen hele bundels.
Enkele van haar gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/jo-gisekin
Dettie
Jo Gisekin (ja)
Jo Gisekin (ja)
Laatst gewijzigd door Dettie op Vr Feb 27, 2009 17:56, 4 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 10 jan 2006 11:51 pm
Daarna
Daarna
hebben we het raam gesloten
de ontroering
als een zijden zakdoek
kuis tussen ons gespreid.
Alsof wij jaren bedachtzaam
op dit moment
hadden gewacht
heb ik het laken
stilzwijgend als een geheim
over je heen geslagen
toedekkend
waar geen naam
voor bestaat.
Jo Gisekin
uit: Als in een zwijgend laken
Gedichten over liefde.' Tielt, Lannoo 1984
Tiba.
Laatst aangepast door tiba op 01 mrt 2006 09:57 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Daarna
Daarna
hebben we het raam gesloten
de ontroering
als een zijden zakdoek
kuis tussen ons gespreid.
Alsof wij jaren bedachtzaam
op dit moment
hadden gewacht
heb ik het laken
stilzwijgend als een geheim
over je heen geslagen
toedekkend
waar geen naam
voor bestaat.
Jo Gisekin
uit: Als in een zwijgend laken
Gedichten over liefde.' Tielt, Lannoo 1984
Tiba.
Laatst aangepast door tiba op 01 mrt 2006 09:57 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 01 mrt 2006 09:40 pm
Tiba kijk eens!
U mag zeker gedichten van mij gebruiken, uiteraard met bronvermelding.
(In het najaar verschijnt bij uitgeverij P in Leuven een verzamelbundel met ook een aantal nieuwe gedichten. De vorige verzamelbundel verscheen in 1996 bij Lannoo te Tielt onder de titel "Kweeperen in cognac".)
Dettie
Tiba kijk eens!
U mag zeker gedichten van mij gebruiken, uiteraard met bronvermelding.
(In het najaar verschijnt bij uitgeverij P in Leuven een verzamelbundel met ook een aantal nieuwe gedichten. De vorige verzamelbundel verscheen in 1996 bij Lannoo te Tielt onder de titel "Kweeperen in cognac".)
Dettie
Geplaatst: 03 mrt 2006 06:06 pm
Niemand hoeft het ooit te weten
Niemand hoeft het ooit te weten
dat liefde een wijd open plek is
een verdronken land bijna
met hunkerende vogels en
druppelend water
twee zielen als duiven op een tak
in een nachtelijk september
twee harten in struikgewas
één peluw
met het hoofd
van slechts die
en geen ander.
Jo Gisekin
uit: Als in een zwijgend laken
Gedichten over liefde.' Tielt, Lannoo 1984
Bovenstaand gedicht had ik al eens geplaatst, maar was met de crash verdwenen. Nu staat het er weer
.
Vooral begin en einde vind ik goed gevonden.
Heel sfeervol, "open" gedicht.
Groetjes. Tiba.
Niemand hoeft het ooit te weten
Niemand hoeft het ooit te weten
dat liefde een wijd open plek is
een verdronken land bijna
met hunkerende vogels en
druppelend water
twee zielen als duiven op een tak
in een nachtelijk september
twee harten in struikgewas
één peluw
met het hoofd
van slechts die
en geen ander.
Jo Gisekin
uit: Als in een zwijgend laken
Gedichten over liefde.' Tielt, Lannoo 1984
Bovenstaand gedicht had ik al eens geplaatst, maar was met de crash verdwenen. Nu staat het er weer
.
Vooral begin en einde vind ik goed gevonden.
Heel sfeervol, "open" gedicht.
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 11 mrt 2006 04:29 pm
Kweeperen in cognac
Weemoed van kweeperen in cognac
zomers boudoir achter
lichtschuw inmaakglas
waar ik naar tracht
als naar een haardvuur
in een huis met
geblinde ramen.
Stroomafwaarts
in lopende plooien
van mijn huid
is de herfst geboren
als in een zwijgend laken
of in een handpalm
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen.
De boomgaard met blaren
wisselt feestelijk van vacht
naast de kweeperelaar
op het vloerkleed gras
Jo Gisekin
Uit: Als in een zwijgend laken
Gedichten over liefde.' Tielt, Lannoo 1984
Kweeperen in cognac
Weemoed van kweeperen in cognac
zomers boudoir achter
lichtschuw inmaakglas
waar ik naar tracht
als naar een haardvuur
in een huis met
geblinde ramen.
Stroomafwaarts
in lopende plooien
van mijn huid
is de herfst geboren
als in een zwijgend laken
of in een handpalm
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen.
De boomgaard met blaren
wisselt feestelijk van vacht
naast de kweeperelaar
op het vloerkleed gras
Jo Gisekin
Uit: Als in een zwijgend laken
Gedichten over liefde.' Tielt, Lannoo 1984
Geplaatst: 11 mrt 2006 04:45 pm
Ik heb de bundel 'Kweeperen in cognac', is een verzamelbundel (1996)
Erg mooi uitgevoerd, mooie druk en mooi (geschept?) papier.
Ik vond het wel leuk om dan ook het gedicht met dezelfde titel te plaatsen wat ook nog eens erg mooi is.
Weemoed van kweeperen in cognac
zomers boudoir achter
lichtschuw inmaakglas
Heimwee/verlangen van de kweeperen in cognac naar (het licht van) de zomer?
(Een boudoir is eigenlijk een eigen vertrek/kamer voor vrouwen.)
Nu zitten de kweeperen in hun eigen lichtschuwe kamer?
Trekt ze nu een vergelijking naar een kamer met haardvuur (licht) waar ook geen buitenlicht komt/toegelaten wordt?
Stroomafwaarts
in lopende plooien
van mijn huid
is de herfst geboren
als in een zwijgend laken
of in een handpalm
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen
Ze wordt ouder (de herfst)
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen
Haar handpalmen zijn erg wit?
De boomgaard met blaren
wisselt feestelijk van vacht
naast de kweeperelaar
op het vloerkleed gras
De boomgaard is ook in de herfst (wisselt van vacht)
naast de kweeperelaar (de kweeperelaar wisselt niet van blad?)
Moeilijk gedicht maar wel erg mooi.
Dettie
Ik heb de bundel 'Kweeperen in cognac', is een verzamelbundel (1996)
Erg mooi uitgevoerd, mooie druk en mooi (geschept?) papier.
Ik vond het wel leuk om dan ook het gedicht met dezelfde titel te plaatsen wat ook nog eens erg mooi is.
Weemoed van kweeperen in cognac
zomers boudoir achter
lichtschuw inmaakglas
Heimwee/verlangen van de kweeperen in cognac naar (het licht van) de zomer?
(Een boudoir is eigenlijk een eigen vertrek/kamer voor vrouwen.)
Nu zitten de kweeperen in hun eigen lichtschuwe kamer?
Trekt ze nu een vergelijking naar een kamer met haardvuur (licht) waar ook geen buitenlicht komt/toegelaten wordt?
Stroomafwaarts
in lopende plooien
van mijn huid
is de herfst geboren
als in een zwijgend laken
of in een handpalm
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen
Ze wordt ouder (de herfst)
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen
Haar handpalmen zijn erg wit?
De boomgaard met blaren
wisselt feestelijk van vacht
naast de kweeperelaar
op het vloerkleed gras
De boomgaard is ook in de herfst (wisselt van vacht)
naast de kweeperelaar (de kweeperelaar wisselt niet van blad?)
Moeilijk gedicht maar wel erg mooi.
Dettie
Geplaatst: 12 mrt 2006 10:34 am
Dit is een heel mooi gedicht, Dettie.
Ik heb de eerste strofe nu een paar maal gelezen en kom er niet helemaal uit:
Volgens mij worden kweeperen opgelegd en ingemaakt in de herfst,
ik denk dat ze naar de gezelligheid verlangt die die periode meebrengt
het is ook de tijd dat het haardvuur brandt.
Ik denk niet dat ze bedoelt dat de kweeperen zelf weemoedig zijn,
maar de dichteres is weemoedig, verlangt naar die warme herfst,
in de volgende strofe heb je dan de parallel met de herfst 'van haar leven'die ze in haar huid en lichaam ervaart.
Wat denk je?
Groetjes. Tiba.
Dit is een heel mooi gedicht, Dettie.
Ik heb de eerste strofe nu een paar maal gelezen en kom er niet helemaal uit:
Volgens mij worden kweeperen opgelegd en ingemaakt in de herfst,
ik denk dat ze naar de gezelligheid verlangt die die periode meebrengt
het is ook de tijd dat het haardvuur brandt.
Ik denk niet dat ze bedoelt dat de kweeperen zelf weemoedig zijn,
maar de dichteres is weemoedig, verlangt naar die warme herfst,
in de volgende strofe heb je dan de parallel met de herfst 'van haar leven'die ze in haar huid en lichaam ervaart.
Wat denk je?
Groetjes. Tiba.
14 mrt 2006 03:49 pm
Zou ze met weemoed kijken naar haar eigen 'zomer' ?
Nu ze zelf in de 'herfst' raakt?
Wil ze wel in de volle zomerzon gezien worden nu ze ouder wordt?
lichtschuw inmaakglas waar ik naar tracht en
een huis met geblinde ramen
---------
als in een zwijgend laken
of in een handpalm
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen
Hier ben ik nog niet uit.
Dettie
Zou ze met weemoed kijken naar haar eigen 'zomer' ?
Nu ze zelf in de 'herfst' raakt?
Wil ze wel in de volle zomerzon gezien worden nu ze ouder wordt?
lichtschuw inmaakglas waar ik naar tracht en
een huis met geblinde ramen
---------
als in een zwijgend laken
of in een handpalm
bespannen met opalen vlies
van witte eierschalen
Hier ben ik nog niet uit.
Dettie
Geplaatst: 15 mrt 2006 12:14 pm
Een vrouw
wordt opgevuld en leeggehaald
Mooi is dit een andere beschrijving van zwanger worden en bevallen.
om in haar kookpan
een hartig
gedicht te bereiden
Daar kan je alle kanten mee op.
Ze kan een 'gedicht' van een gerecht maken. Ik bedoel hiermee een heerlijk gerecht.
Ze kan ook onder het koken in gedachte een gedicht maken.
Ze kan ook een hartig/pittig gerecht maken
Ze kan een pittig gedicht maken in haar hoofd.
Dettie
Een vrouw
wordt opgevuld en leeggehaald
Mooi is dit een andere beschrijving van zwanger worden en bevallen.
om in haar kookpan
een hartig
gedicht te bereiden
Daar kan je alle kanten mee op.
Ze kan een 'gedicht' van een gerecht maken. Ik bedoel hiermee een heerlijk gerecht.
Ze kan ook onder het koken in gedachte een gedicht maken.
Ze kan ook een hartig/pittig gerecht maken
Ze kan een pittig gedicht maken in haar hoofd.
Dettie
Geplaatst: 05 jan 2007 03:53 pm
Azuur beklimt ligusterhagen
Azuur beklimt ligusterhagen
en naast de bessenstruik
het luie land ontplofbaar
haast van hitte
de zon hangt in
het kraaiennest
het asfalt dampt als
paardenlucht
een rookpluim naar
de overkant
concerto voor de gulle rozen
honingbrood voor bedelaars
het staat met vuurpijlen
op wolken geschreven:
hoe glansrijk de aarde
hoe moe de taal.
Jo Gisekin
uit: 'Quatre-mains',
Den Gulden Engel, 1987.
Azuur beklimt ligusterhagen
Azuur beklimt ligusterhagen
en naast de bessenstruik
het luie land ontplofbaar
haast van hitte
de zon hangt in
het kraaiennest
het asfalt dampt als
paardenlucht
een rookpluim naar
de overkant
concerto voor de gulle rozen
honingbrood voor bedelaars
het staat met vuurpijlen
op wolken geschreven:
hoe glansrijk de aarde
hoe moe de taal.
Jo Gisekin
uit: 'Quatre-mains',
Den Gulden Engel, 1987.
Geplaatst: 05 jan 2007 05:30 pm
De nacht is veel te groen
De nacht is veel te groen
om krekels van het
blauw te onderscheiden
waar is het licht
dat leeggezogen weiden
uit hun stramme schaduw dwingt?
Je hoort geen stilte
die luider snikt
dan legers meeldraden
- ze vechten voor wat licht -
schrijf met glazen woorden
de scherven op hun dode bloemenmond.
de tijd eet geld met hopen
en af en toe
zich rond.
Jo Gisekin
uit: 'Een dode speelgoedvogel',
Brugge, Desclée De Brouwer1969.
De nacht is veel te groen
De nacht is veel te groen
om krekels van het
blauw te onderscheiden
waar is het licht
dat leeggezogen weiden
uit hun stramme schaduw dwingt?
Je hoort geen stilte
die luider snikt
dan legers meeldraden
- ze vechten voor wat licht -
schrijf met glazen woorden
de scherven op hun dode bloemenmond.
de tijd eet geld met hopen
en af en toe
zich rond.
Jo Gisekin
uit: 'Een dode speelgoedvogel',
Brugge, Desclée De Brouwer1969.
Geplaatst: 04 feb 2007 09:22 am
Als ik het boek niet had
Als ik het boek niet had zou ik
ánders leven. In de spiegels van het
blad zie ik mijn gisteren. de nacht,
het zeldzaam tedere van elk verleden
dat niet vervaagt
nu ik nog alles weet.
Ik ken de plekken waar het landschap
tot aan mijn voetzool plooit in veel verborgen
geuren, de zon een feest is. Muziek een
stortbui uit wijde galmgaten. Psalmen
voor een ver verschiet.
Hoe zou ik weten wie de tijd ontstak, aan
ieder woord zijn klinker gaf, zingend
in mijn oor.
De vreugde kan niet op
in alle talen, in elk nieuw boek
een jong bestaan.
Jo Gisekin
Uit: Het eiland van elkaar
Uitgeverij P 2006
Als ik het boek niet had
Als ik het boek niet had zou ik
ánders leven. In de spiegels van het
blad zie ik mijn gisteren. de nacht,
het zeldzaam tedere van elk verleden
dat niet vervaagt
nu ik nog alles weet.
Ik ken de plekken waar het landschap
tot aan mijn voetzool plooit in veel verborgen
geuren, de zon een feest is. Muziek een
stortbui uit wijde galmgaten. Psalmen
voor een ver verschiet.
Hoe zou ik weten wie de tijd ontstak, aan
ieder woord zijn klinker gaf, zingend
in mijn oor.
De vreugde kan niet op
in alle talen, in elk nieuw boek
een jong bestaan.
Jo Gisekin
Uit: Het eiland van elkaar
Uitgeverij P 2006
Geplaatst: 12 apr 2007 08:12 am
Gedicht voor de meester van mijn zoon
Het leek een morgen om niet te vergeten
een beetje kil een beetje klam
bedampt nog van de nacht
waarlangs de zomer
stiekem voorbij was gegaan
Ik had de wekker gehoord
het aanzwellend kabaal
van drie paar kindervoetjes
op de trap
het doorspoelen na het zoveelste
plasje
tegen de afgebladderde muur
weerbarstige kamperfoelie in mijn tuin
en een herfstroos
zich moeizaam ontplooiend
in het behang van een spinneweb
En dan de speelplaats
platgewalst door duizend voetjes
en moeders zichtbaar opgedirkt
door Elisabeth Arden en geur
van Chanel dixneuf
met bruine benen uit Guadaloupe
sieraad van een zilte zomer
op hooggehakte pumps
In langgerekte rijen
een beetje loom een beetje lam voor 't eerst mijn zoon
zijn blauwe dasje om, zijn grotemensenhemd
en in zijn veel te holle boekentas
een stift, een potlood en een gom en
schriftjes voor de letters s en c en h
van school
En plots
als een punt
op een heel grote i
de reus in de straat van kabouters
met baard en sjaal en kaki
duffelcoat
de Meester
de meester van mijn zoon
Ik dacht
mocht het straks regenen
van droefenis
in de ogen van mijn zoon
kan hij heimelijk gan schuilen
in de opgestikte zak
van zijn meesters jas.
JO GISEKIN
uit: Verzamelde gedichten. 2006 uitgeverij P
Leni
(stond bij raad de dichter)
P.S. Leni klopt het gedicht zo? Het stond in delen bij raad de dichter.
Dettie
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Gedicht voor de meester van mijn zoon
Het leek een morgen om niet te vergeten
een beetje kil een beetje klam
bedampt nog van de nacht
waarlangs de zomer
stiekem voorbij was gegaan
Ik had de wekker gehoord
het aanzwellend kabaal
van drie paar kindervoetjes
op de trap
het doorspoelen na het zoveelste
plasje
tegen de afgebladderde muur
weerbarstige kamperfoelie in mijn tuin
en een herfstroos
zich moeizaam ontplooiend
in het behang van een spinneweb
En dan de speelplaats
platgewalst door duizend voetjes
en moeders zichtbaar opgedirkt
door Elisabeth Arden en geur
van Chanel dixneuf
met bruine benen uit Guadaloupe
sieraad van een zilte zomer
op hooggehakte pumps
In langgerekte rijen
een beetje loom een beetje lam voor 't eerst mijn zoon
zijn blauwe dasje om, zijn grotemensenhemd
en in zijn veel te holle boekentas
een stift, een potlood en een gom en
schriftjes voor de letters s en c en h
van school
En plots
als een punt
op een heel grote i
de reus in de straat van kabouters
met baard en sjaal en kaki
duffelcoat
de Meester
de meester van mijn zoon
Ik dacht
mocht het straks regenen
van droefenis
in de ogen van mijn zoon
kan hij heimelijk gan schuilen
in de opgestikte zak
van zijn meesters jas.
JO GISEKIN
uit: Verzamelde gedichten. 2006 uitgeverij P
Leni
(stond bij raad de dichter)
P.S. Leni klopt het gedicht zo? Het stond in delen bij raad de dichter.
Dettie
Naar boven
Bekijk gebruikers profiel Stuur privé bericht
Geplaatst: 14 mei 2007 07:22 am
Vader
Vaders zijn er altijd geweest met het
beheerste gebaar in de armen. Het broze
in elk van hun vingers. Het kind op schoot.
Onuitgepakt cadeau met verstrengelde
beentjes. Als mastiek ontrold.
Ze zijn van tel in het huiselijk bestaan. Ze
schuiven gordijnen open. Hun kijk op akkers
in bloei. Wrijven het dekentje glad en
smoren gevaren ondergronds. Een pluim op de hoed.
Ze denken dieper na hoe ze het armpje
of het hoofd moeten steunen.
Ze aarzelen bij elke stap. Gaan wijdbeens
op de voorplecht staan. In evenwicht.
Ze tellen ribben en
tenen en waken bij het gewicht in de wieg.
Geen wind mag in de zeilen slaan.
Het interval van de adem verschuift in hun
oor. Ze zoeken naar maat en volgen de
weg die de sluimer inslaat tot aan
de slaap.
Rust is aan vaders nooit besteed. Ze timmeren
een dak boven het hoofd van het kind: de herfst
wordt dramatisch dit jaar.
Ze springen in laarzen en dammen het land.
Geen watersnood binnen de oevers.
Liever eelt op de hand.
Vaders zijn tot alles in staat. Ze tekenen
hun zelfportret uit op het kind.
Het geringste voortbestaan.
Jo Gisekin
Uit: Dubbelfuga
Achttien tekeningen van Karel Roelants hebben Jo Gisekin geïnspireerd om 18 gedichten te schrijven In Dubbelfuga staan deze gedichten met de tekeningen van Karel Roelants. http://meander.italics.net/opduik/gisekin.html
Uitg. Lannoo, Tielt
Vader
Vaders zijn er altijd geweest met het
beheerste gebaar in de armen. Het broze
in elk van hun vingers. Het kind op schoot.
Onuitgepakt cadeau met verstrengelde
beentjes. Als mastiek ontrold.
Ze zijn van tel in het huiselijk bestaan. Ze
schuiven gordijnen open. Hun kijk op akkers
in bloei. Wrijven het dekentje glad en
smoren gevaren ondergronds. Een pluim op de hoed.
Ze denken dieper na hoe ze het armpje
of het hoofd moeten steunen.
Ze aarzelen bij elke stap. Gaan wijdbeens
op de voorplecht staan. In evenwicht.
Ze tellen ribben en
tenen en waken bij het gewicht in de wieg.
Geen wind mag in de zeilen slaan.
Het interval van de adem verschuift in hun
oor. Ze zoeken naar maat en volgen de
weg die de sluimer inslaat tot aan
de slaap.
Rust is aan vaders nooit besteed. Ze timmeren
een dak boven het hoofd van het kind: de herfst
wordt dramatisch dit jaar.
Ze springen in laarzen en dammen het land.
Geen watersnood binnen de oevers.
Liever eelt op de hand.
Vaders zijn tot alles in staat. Ze tekenen
hun zelfportret uit op het kind.
Het geringste voortbestaan.
Jo Gisekin
Uit: Dubbelfuga
Achttien tekeningen van Karel Roelants hebben Jo Gisekin geïnspireerd om 18 gedichten te schrijven In Dubbelfuga staan deze gedichten met de tekeningen van Karel Roelants. http://meander.italics.net/opduik/gisekin.html
Uitg. Lannoo, Tielt
Geplaatst: 26 jul 2007 07:28 pm
Het haakwerk van liefde
Met het vakmanschap
van metselaars
op het plein van platanen
zou ik je
als een beeldhouwwerk
steen per steen beweegloos
op elkaar willen passen
Als een vleermuis
deskundig de ruimte
van je fragiel bestaan doorklieven
om te zien hoe
geitenblad en disteldoorn
geel en paars in ruitmotief
over je spankracht
heen en weer doen vlieden.
Ach
ik weet wat water is
het wier van schaamte
en tijdloosheid
van terloops plezier.
Het haakwerk van liefde
is een schichtig motief
ternauwernood
kunnen jij of ik
haar bloem versieren.
Jo Gisekin
Uit: Het eiland van elkaar
Parnassusreeks nr 8
Leuven, uitgeverij P 2006
Het haakwerk van liefde
Met het vakmanschap
van metselaars
op het plein van platanen
zou ik je
als een beeldhouwwerk
steen per steen beweegloos
op elkaar willen passen
Als een vleermuis
deskundig de ruimte
van je fragiel bestaan doorklieven
om te zien hoe
geitenblad en disteldoorn
geel en paars in ruitmotief
over je spankracht
heen en weer doen vlieden.
Ach
ik weet wat water is
het wier van schaamte
en tijdloosheid
van terloops plezier.
Het haakwerk van liefde
is een schichtig motief
ternauwernood
kunnen jij of ik
haar bloem versieren.
Jo Gisekin
Uit: Het eiland van elkaar
Parnassusreeks nr 8
Leuven, uitgeverij P 2006
Geplaatst: 11 okt 2007 11:35 am
De gedichten van Jo Gisekin zijn nu ook op de site te vinden op het gedicht Gedicht voor de meester van mijn zoon na omdat ik niet weet of de indeling klopt.
http://www.poezie-leestafel.info/jo-gisekin
Dettie
De gedichten van Jo Gisekin zijn nu ook op de site te vinden op het gedicht Gedicht voor de meester van mijn zoon na omdat ik niet weet of de indeling klopt.
http://www.poezie-leestafel.info/jo-gisekin
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten