Michel Krott (ja/nee)
Michel Krott (ja/nee)
Leestafel heeft toestemming om de gedichten van Michel Krott die op de site staan te plaatsen.
http://www.poezie-leestafel.info/michel-krott
Dettie vraagt na of er meer gedichten bij geplaatst mogen worden.
--
http://www.poezie-leestafel.info/michel-krott
Dettie vraagt na of er meer gedichten bij geplaatst mogen worden.
--
Geplaatst: 01 apr 2007 05:50 pm
Dichter van de maand april 2007 is Michel Krott
Persoonlijk vind ik het erg mooie gedichten, en jullie?
Hier staan ze http://www.poezie-leestafel.info/michel-krott
Dettie
Dichter van de maand april 2007 is Michel Krott
Persoonlijk vind ik het erg mooie gedichten, en jullie?
Hier staan ze http://www.poezie-leestafel.info/michel-krott
Dettie
Geplaatst: 03 apr 2007 09:10 pm
Het stadsgezicht van Willink
Zwarte lucht waarin een krimpend gat
witte wolken drijft uit het gezicht
van de stad. De huizen wachten af.
Niemand op straat, zelfs geen schaduw
van een mens in het verschoten licht.
Ruitloze ramen sluiten ruimtes af
en de klinkers kaatsen schijnsels als
onheilstijding. De ontvanger is
na dit dreigement vertrokken:
grauwe daken in betrokken
hemel broeiend in de duisternis.
© Michel Krott
Uit: Apologie van een nietsnut
Uitg. Schakel, Utrecht 2007
Ik heb dit gedicht even gekopieerd van de homepage.
De dichter weet heel goed het dreigende en lugubere van het schilderij weer te geven.
Maar zelfs zonder de afbeelding erbij spreekt het gedicht aan...
Tiba.
Het stadsgezicht van Willink
Zwarte lucht waarin een krimpend gat
witte wolken drijft uit het gezicht
van de stad. De huizen wachten af.
Niemand op straat, zelfs geen schaduw
van een mens in het verschoten licht.
Ruitloze ramen sluiten ruimtes af
en de klinkers kaatsen schijnsels als
onheilstijding. De ontvanger is
na dit dreigement vertrokken:
grauwe daken in betrokken
hemel broeiend in de duisternis.
© Michel Krott
Uit: Apologie van een nietsnut
Uitg. Schakel, Utrecht 2007
Ik heb dit gedicht even gekopieerd van de homepage.
De dichter weet heel goed het dreigende en lugubere van het schilderij weer te geven.
Maar zelfs zonder de afbeelding erbij spreekt het gedicht aan...
Tiba.
Geplaatst: 11 apr 2007 09:54 am
Kleine openbaring
Vandaag ben ik opeens weer vrij.
De zon zal me niet meer verlichten
met kleurloos inzicht, helderheid
die alles onwaarschijnlijk maakt.
Ik laat me niet meer leiden door
de radeloze rede, ik
ontwaakte uit een trage film
waarin geen mens zich ooit versprak.
Vandaag heb ik van niets meer spijt.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis,
een rustig woord voor elke strijd.
Ik adem, vul mijn longen met
geluk. Een zachte beeldenstorm
raast door mijn hoofd, een lange stroom
gedachten aan een nieuw bestaan.
© Michel Krott
Uit: Apologie van een nietsnut
Uitg. Schakel, Utrecht 2007
Wat vinden jullie van dit gedicht?
Wat halen jullie eruit?
Wat voor gevoel geeft het jullie?
Dettie
Kleine openbaring
Vandaag ben ik opeens weer vrij.
De zon zal me niet meer verlichten
met kleurloos inzicht, helderheid
die alles onwaarschijnlijk maakt.
Ik laat me niet meer leiden door
de radeloze rede, ik
ontwaakte uit een trage film
waarin geen mens zich ooit versprak.
Vandaag heb ik van niets meer spijt.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis,
een rustig woord voor elke strijd.
Ik adem, vul mijn longen met
geluk. Een zachte beeldenstorm
raast door mijn hoofd, een lange stroom
gedachten aan een nieuw bestaan.
© Michel Krott
Uit: Apologie van een nietsnut
Uitg. Schakel, Utrecht 2007
Wat vinden jullie van dit gedicht?
Wat halen jullie eruit?
Wat voor gevoel geeft het jullie?
Dettie
Geplaatst: 12 apr 2007 06:03 am
Ik laat me niet meer leiden door
de radeloze rede, ik
ontwaakte uit een trage film
waarin geen mens zich ooit versprak.
Het is wel radeloze rede, dus een rede voortkomend uit radeloosheid. Daardoor laat hij zich niet meer leiden.
Of hij zich niet meer door rede laat leiden is een ander verhaal.
Vandaag heb ik van niets meer spijt.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis,
een rustig woord voor elke strijd.
Dit vind ik prachtig...
Iedereen maakt fouten, maar je kan altijd vergeving vragen
je kan elk gemis kwijt in een gebed
een weldoordacht, rustig woord kan een strijd afzwakken of oplossen.
Ik adem, vul mijn longen met
geluk. Een zachte beeldenstorm
raast door mijn hoofd, een lange stroom
gedachten aan een nieuw bestaan.
Hij beseft dat het oude, dat zijn (radeloze) gedachten steeds maar bezig hield, plaatst heeft gemaakt voor iets nieuws. Er is weer ruimte in zijn hoofd. Er zijn nieuwe beelden (inzichten?). Hij kan weer ademen, het benauwde is weg.
Dettie
Ik laat me niet meer leiden door
de radeloze rede, ik
ontwaakte uit een trage film
waarin geen mens zich ooit versprak.
Het is wel radeloze rede, dus een rede voortkomend uit radeloosheid. Daardoor laat hij zich niet meer leiden.
Of hij zich niet meer door rede laat leiden is een ander verhaal.
Vandaag heb ik van niets meer spijt.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis,
een rustig woord voor elke strijd.
Dit vind ik prachtig...
Iedereen maakt fouten, maar je kan altijd vergeving vragen
je kan elk gemis kwijt in een gebed
een weldoordacht, rustig woord kan een strijd afzwakken of oplossen.
Ik adem, vul mijn longen met
geluk. Een zachte beeldenstorm
raast door mijn hoofd, een lange stroom
gedachten aan een nieuw bestaan.
Hij beseft dat het oude, dat zijn (radeloze) gedachten steeds maar bezig hield, plaatst heeft gemaakt voor iets nieuws. Er is weer ruimte in zijn hoofd. Er zijn nieuwe beelden (inzichten?). Hij kan weer ademen, het benauwde is weg.
Dettie
Geplaatst: 12 apr 2007 09:34 am
Vind je daarin een religieus gevoel, Dettie?
Tiba.
Vandaag heb ik van niets meer spijt.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis,
een rustig woord voor elke strijd
Dit vind ik prachtig...
Iedereen maakt fouten, maar je kan altijd vergeving vragen
je kan elk gemis kwijt in een gebed.
Vind je daarin een religieus gevoel, Dettie?
Tiba.
Geplaatst: 12 apr 2007 11:05 am
Ik vind het een heel mooi gedicht, maar ik kan het niet helemaal vatten.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis
Ik dacht eerst dat dit wat ironisch was, zo van: de mensen vinden voor alles wel een oplossing, ze kunnen makkelijk hun schuld kwijt.
Nu ben ik daar niet meer zo zeker van.
En die interpretatie klopt ook niet met
"een rustig woord voor elke strijd".
Het lijkt een gemakkelijk gedicht, maar dat is het niet (voor mij toch niet).
Tiba.
Ik vind het een heel mooi gedicht, maar ik kan het niet helemaal vatten.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis
Ik dacht eerst dat dit wat ironisch was, zo van: de mensen vinden voor alles wel een oplossing, ze kunnen makkelijk hun schuld kwijt.
Nu ben ik daar niet meer zo zeker van.
En die interpretatie klopt ook niet met
"een rustig woord voor elke strijd".
Het lijkt een gemakkelijk gedicht, maar dat is het niet (voor mij toch niet).
Tiba.
Geplaatst: 12 apr 2007 12:07 pm
Ik zie het als hij is niet langer meer verblind. (Het helle zonlicht)
Hij laat zich niet meer leiden door radeloosheid.
Hij ontwaakt uit een wereld waar niemand (volgens hem) fouten maakt. (waarin geen mens zich ooit versprak)
Hij beseft dat je fouten kan en mag maken, dat ruzie weer over kan gaan.
En dat besef lucht hem enorm op, alle ruis is uit zijn hoofd verdwenen.
Er is weer plek voor nieuwe dingen, nieuwe beelden in zijn hoofd. Niet meer de radeloze rondcirkelende gedachten...
Dettie
Ik zie het als hij is niet langer meer verblind. (Het helle zonlicht)
Hij laat zich niet meer leiden door radeloosheid.
Hij ontwaakt uit een wereld waar niemand (volgens hem) fouten maakt. (waarin geen mens zich ooit versprak)
Hij beseft dat je fouten kan en mag maken, dat ruzie weer over kan gaan.
En dat besef lucht hem enorm op, alle ruis is uit zijn hoofd verdwenen.
Er is weer plek voor nieuwe dingen, nieuwe beelden in zijn hoofd. Niet meer de radeloze rondcirkelende gedachten...
Dettie
Geplaatst: 13 apr 2007 12:32 pm
Ik vind deze regels ook heel mooi gezegd.
Maar net als bij Tiba kwam bij mij ook de bedenking op of ze ironisch bedoeld zijn of niet. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik ben nu eerder geneigd om te denken van niet.
Voor mij verwijzen deze regels wel naar 'het (katholieke) geloof' (werd hierboven ergens gevraagd). Ook de titel ('kleine openbaring') en 'beeldenstorm' doen mij denken dat de dichter toch wel op een of andere manier wil refereren naar het geloof.
Groetjes, kim
Dettie schreef:
Vandaag heb ik van niets meer spijt.
Er is een kerk voor elke fout
en een gebed voor elk gemis,
een rustig woord voor elke strijd.
Dit vind ik prachtig...
Iedereen maakt fouten, maar je kan altijd vergeving vragen
je kan elk gemis kwijt in een gebed
een weldoordacht, rustig woord kan een strijd afzwakken of oplossen.
Dettie
Ik vind deze regels ook heel mooi gezegd.
Maar net als bij Tiba kwam bij mij ook de bedenking op of ze ironisch bedoeld zijn of niet. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ik ben nu eerder geneigd om te denken van niet.
Voor mij verwijzen deze regels wel naar 'het (katholieke) geloof' (werd hierboven ergens gevraagd). Ook de titel ('kleine openbaring') en 'beeldenstorm' doen mij denken dat de dichter toch wel op een of andere manier wil refereren naar het geloof.
Groetjes, kim
Geplaatst: 13 apr 2007 12:35 pm
Zoals gezegd ben ik er voor mezelf nog niet helemaal uit, maar ik vind dit wel een mooie, goede en aannemelijk uitleg!
Groetjes, kim
Dettie schreef:
Ik zie het als hij is niet langer meer verblind. (Het helle zonlicht)
Hij laat zich niet meer leiden door radeloosheid.
Hij ontwaakt uit een wereld waar niemand (volgens hem) fouten maakt. (waarin geen mens zich ooit versprak)
Hij beseft dat je fouten kan en mag maken, dat ruzie weer over kan gaan.
En dat besef lucht hem enorm op, alle ruis is uit zijn hoofd verdwenen.
Er is weer plek voor nieuwe dingen, nieuwe beelden in zijn hoofd. Niet meer de radeloze rondcirkelende gedachten...
Dettie
Zoals gezegd ben ik er voor mezelf nog niet helemaal uit, maar ik vind dit wel een mooie, goede en aannemelijk uitleg!
Groetjes, kim
Geplaatst: 13 apr 2007 12:44 pm
In verband met het gedicht 'Het stadsgedicht van Willink':
Helemaal akkoord! Bij mij springt steeds het woord 'BROEIEND' in de laatste regel eruit. Ik weet niet juist hoe het komt, maar het geeft precies extra kracht aan die donkere onheilspellende duisternis. Misschien door de klanken ( BRRROEIend)? Het woord flakkert als het ware op tussen die grauwheid. Voor mij althans, maar misschien ga ik wel een beetje te ver nu .
Groetjes, kim
In verband met het gedicht 'Het stadsgedicht van Willink':
tiba schreef:
De dichter weet heel goed het dreigende en lugubere van het schilderij weer te geven.
Maar zelfs zonder de afbeelding erbij spreekt het gedicht aan...
Tiba.
Helemaal akkoord! Bij mij springt steeds het woord 'BROEIEND' in de laatste regel eruit. Ik weet niet juist hoe het komt, maar het geeft precies extra kracht aan die donkere onheilspellende duisternis. Misschien door de klanken ( BRRROEIend)? Het woord flakkert als het ware op tussen die grauwheid. Voor mij althans, maar misschien ga ik wel een beetje te ver nu .
Groetjes, kim
Geplaatst: 22 apr 2007 10:11 pm
Dettie schreef:
"Dichter van de maand is Michel Krott
Persoonlijk vind ik het erg mooie gedichten, en jullie?"
Ik heb de gedichten van onze dichter van de maand nu verschillende keren gelezen (proberen) en ik moet zeggen dat ik ze niet gemakkelijk vind. Ik denk omdat er in elk gedicht wel regels zijn die ik (nog) niet goed kan plaatsen of die ik vreemd/niet voor de hand liggend gezegd vind. Maar stuk voor stuk fascineren de gedichten me wel. Ik lees ze graag nog eens opnieuw.
Wat mij opvalt als ik de verschillende gedichten lees, is toch wel de vaak sombere, donkere sfeer. Verder lijkt het mij ook dat de duisternis, het donkere het vaak wint op het licht en kleur. In die zin vind ik het gedicht op de homepage ook erg goed gekozen. Ook naar "geloof" vind ik in verschillende gedichten verwijzingen terug. Maar ik ben er nog niet uit, of dat deze verwijzingen nu positief of negatief zijn, of zoekend naar.
Groetjes, kim
Dettie schreef:
"Dichter van de maand is Michel Krott
Persoonlijk vind ik het erg mooie gedichten, en jullie?"
Ik heb de gedichten van onze dichter van de maand nu verschillende keren gelezen (proberen) en ik moet zeggen dat ik ze niet gemakkelijk vind. Ik denk omdat er in elk gedicht wel regels zijn die ik (nog) niet goed kan plaatsen of die ik vreemd/niet voor de hand liggend gezegd vind. Maar stuk voor stuk fascineren de gedichten me wel. Ik lees ze graag nog eens opnieuw.
Wat mij opvalt als ik de verschillende gedichten lees, is toch wel de vaak sombere, donkere sfeer. Verder lijkt het mij ook dat de duisternis, het donkere het vaak wint op het licht en kleur. In die zin vind ik het gedicht op de homepage ook erg goed gekozen. Ook naar "geloof" vind ik in verschillende gedichten verwijzingen terug. Maar ik ben er nog niet uit, of dat deze verwijzingen nu positief of negatief zijn, of zoekend naar.
Groetjes, kim
Geplaatst: 23 apr 2007 06:48 am
Niets liever dan zee
Niets liever dan zee, regen, licht
in een macaber evenwicht,
een sluimerende storm, vertrouwd
gedonder, wind die zich ontvouwt.
Niets liever dan een hard geraas
van water in een lang relaas,
een zweep van grimmig, schurend zout,
het zwemmen in lucht, ruw en koud.
Geef ons een krachtig, helder teken
van leven. Laat de hemel breken.
Geef ons de zee, het ruige land,
de kille greep van schuimend zand,
tot wij - voor zachter tij bezweken -
verlangen naar een kalme hand.
© Michel Krott
Uit: Apologie van een nietsnut
Uitg. Schakel, Utrecht 2007
In dit gedicht lees ik dat iemand eerst uit moet razen voordat
diegene rust heeft.
Eigenlijk zoiets als jongeren die van alles doen, willen zien, ervaren
voordat ze toe zijn en verlangen naar een rustiger vaarwater.
Dettie
Niets liever dan zee
Niets liever dan zee, regen, licht
in een macaber evenwicht,
een sluimerende storm, vertrouwd
gedonder, wind die zich ontvouwt.
Niets liever dan een hard geraas
van water in een lang relaas,
een zweep van grimmig, schurend zout,
het zwemmen in lucht, ruw en koud.
Geef ons een krachtig, helder teken
van leven. Laat de hemel breken.
Geef ons de zee, het ruige land,
de kille greep van schuimend zand,
tot wij - voor zachter tij bezweken -
verlangen naar een kalme hand.
© Michel Krott
Uit: Apologie van een nietsnut
Uitg. Schakel, Utrecht 2007
In dit gedicht lees ik dat iemand eerst uit moet razen voordat
diegene rust heeft.
Eigenlijk zoiets als jongeren die van alles doen, willen zien, ervaren
voordat ze toe zijn en verlangen naar een rustiger vaarwater.
Dettie
Geplaatst: 23 apr 2007 08:18 am
Ja, het lijkt me dat de dichter zich in het volle leven wil werpen, met zijn strijd en uitdagingen.
Het einde:
Geef ons de zee, het ruige land,
de kille greep van schuimend zand,
tot wij - voor zachter tij bezweken -
verlangen naar een kalme hand.
Dit einde doet haast "klassiek" aan, ik bedoel dat ik dit idee al vaak ben tegengekomen bij vroegere dichters (en dit is niet negatief bedoeld),
vaak bij oudere dichters.
Ik ken de leeftijd van M. Krott niet: het lijkt me een jong(er) iemand die nu eerst de felle strijd wil, maar wijs besluit dat hij (pas) later aan rust toe is.
De vorm is ook eerder klassiek.
Ik heb elders al gezegd dat ik niet zo hou van rijmende gedichten, maar ondertussen daarop al aan het terugkomen ben.
Dit gedicht draagt daartoe bij: de dichter maakt heel mooi gebruik van het rijm:
Dit o.a. is mooi:
Geef ons een krachtig, helder teken
van leven. Laat de hemel breken.
Tiba.
Ja, het lijkt me dat de dichter zich in het volle leven wil werpen, met zijn strijd en uitdagingen.
Het einde:
Geef ons de zee, het ruige land,
de kille greep van schuimend zand,
tot wij - voor zachter tij bezweken -
verlangen naar een kalme hand.
Dit einde doet haast "klassiek" aan, ik bedoel dat ik dit idee al vaak ben tegengekomen bij vroegere dichters (en dit is niet negatief bedoeld),
vaak bij oudere dichters.
Ik ken de leeftijd van M. Krott niet: het lijkt me een jong(er) iemand die nu eerst de felle strijd wil, maar wijs besluit dat hij (pas) later aan rust toe is.
De vorm is ook eerder klassiek.
Ik heb elders al gezegd dat ik niet zo hou van rijmende gedichten, maar ondertussen daarop al aan het terugkomen ben.
Dit gedicht draagt daartoe bij: de dichter maakt heel mooi gebruik van het rijm:
Dit o.a. is mooi:
Geef ons een krachtig, helder teken
van leven. Laat de hemel breken.
Tiba.
Geplaatst: 23 apr 2007 09:59 am
Op zijn website staat dat hij van 1973 is, 34/35 jaar dus.
(de link naar zijn website staat op de 'dichter van de maand' pagina)
Op mij komt het over als iemand die wil vechten, alles heel intens wil beleven. Het LEVEN wilt voelen. Totdat hij zelf voelt dat hij uitgeraast is, genoeg heeft meegemaakt van wat hij wilde meemaken. Hij wil uitdagingen aangaan en niet gebonden zijn of beperkt worden daarin.
Later mag die kalme hand (gebondenheid) wel.
ja het rijm is mooi, het valt nauwelijks op dat het rijm is door de mooie opeenvolgende woordkeuze.
Dettie
Op zijn website staat dat hij van 1973 is, 34/35 jaar dus.
(de link naar zijn website staat op de 'dichter van de maand' pagina)
Op mij komt het over als iemand die wil vechten, alles heel intens wil beleven. Het LEVEN wilt voelen. Totdat hij zelf voelt dat hij uitgeraast is, genoeg heeft meegemaakt van wat hij wilde meemaken. Hij wil uitdagingen aangaan en niet gebonden zijn of beperkt worden daarin.
Later mag die kalme hand (gebondenheid) wel.
ja het rijm is mooi, het valt nauwelijks op dat het rijm is door de mooie opeenvolgende woordkeuze.
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten