Geplaatst: 01 sep 2006 03:10 pm
De droom van een dorpsjongen
Nu ken ik alle kaden, alle stegen,
En de Palazzo's. En ik voel me warm.
Ik liet mijn hart hier achter, allerwegen.
(En op de Academie-brug mijn arm,
Mijn nier op de Rialto. En mijn lever,
Die liet ik achter op het Arsenaal.)
O, deze stad is boven spot verheven...
Maar zelf een rarekiek en toverzaal.
Hier kan men zeer voornaam de pijp uitgaan
In een van die gesloten, hoge panden,
Zelfs als een oplichter nog niet banaal.
O, bij mijn uitvaart, hoop ik, zal je staan
Op een der bruggen van het Canal Grande
En mij voorbij zien glijden als een aal.
Gerrit Komrij
uit: Alles onecht,
De Arbeiderspers, Amsterdam 1984
Tiba.
Gedichten over Italië
Geplaatst: 04 sep 2006 03:59 pm
Venezia
't Is avond. Witte gevels staan
als schimmen in de lege zon
te trillen, fraise nevels gaan
als gazen langs de horizon.
Het grauwe water fluistert met de huizen.
Het zwarte water klotst onder de trappen.
Het purper water kabbelt aan de muur.
Het blauwe water krinkelt in de stegen -
Maar Roze vloeit het uit over de Rio,
onder de paarse hemel, in de lage zon.
Roze rust het water in de Rio,
Violette wolken drijven
in de Rio
Grande in de zon.
Leo Vroman
uit: Gedichten 1946-1984,
Querido, Amsterdam 1985
Tiba.
Venezia
't Is avond. Witte gevels staan
als schimmen in de lege zon
te trillen, fraise nevels gaan
als gazen langs de horizon.
Het grauwe water fluistert met de huizen.
Het zwarte water klotst onder de trappen.
Het purper water kabbelt aan de muur.
Het blauwe water krinkelt in de stegen -
Maar Roze vloeit het uit over de Rio,
onder de paarse hemel, in de lage zon.
Roze rust het water in de Rio,
Violette wolken drijven
in de Rio
Grande in de zon.
Leo Vroman
uit: Gedichten 1946-1984,
Querido, Amsterdam 1985
Tiba.
Geplaatst: 09 sep 2006 09:40 pm
Blijkbaar niet zo eenvoudig om gedichten over Italië te vinden, binnen het kader van de toestemmingen, toch nog eentje gevonden.
Het Italiaansch
U minne ik teêr, ô taal van lust en weelde,
Die 't stug Latijn in dartele ontucht teelde;
Die als de kus op malsche lippen smelt,
En 't hart doorstroomt met Liefdes algeweld.
Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven,
In toontjens die op donzen vlerkjens zweven;
Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht;
En heel uw spraak, één lieve Lentelucht.
Maar meer nog u, ô Vaderlandsche tonen,
Waar kracht en ziel en Hemelgeest in wonen;
Die met den zang van Po en Tyber vliet,
En Godenlust door hart en aders giet,
Maar rijzen kunt, en onder 't boezemstreelen,
Met Godenwil op 't menschlijk hart bevelen,
Zijn stormen stilt, zijn ijs in vlammen zet,
En donders voert, en bliksemend verplet.
Willem Bilderdijk (1756-1831)
uit: Ik reikhals naar het graf,
Bert Bakker, Amsterdam 1981
Tiba.
Blijkbaar niet zo eenvoudig om gedichten over Italië te vinden, binnen het kader van de toestemmingen, toch nog eentje gevonden.
Het Italiaansch
U minne ik teêr, ô taal van lust en weelde,
Die 't stug Latijn in dartele ontucht teelde;
Die als de kus op malsche lippen smelt,
En 't hart doorstroomt met Liefdes algeweld.
Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven,
In toontjens die op donzen vlerkjens zweven;
Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht;
En heel uw spraak, één lieve Lentelucht.
Maar meer nog u, ô Vaderlandsche tonen,
Waar kracht en ziel en Hemelgeest in wonen;
Die met den zang van Po en Tyber vliet,
En Godenlust door hart en aders giet,
Maar rijzen kunt, en onder 't boezemstreelen,
Met Godenwil op 't menschlijk hart bevelen,
Zijn stormen stilt, zijn ijs in vlammen zet,
En donders voert, en bliksemend verplet.
Willem Bilderdijk (1756-1831)
uit: Ik reikhals naar het graf,
Bert Bakker, Amsterdam 1981
Tiba.
Geplaatst: 12 sep 2006 02:23 pm
EN
En, langs het atrium der Vestalinnen
en op de Via Appia Antica gaan
en onder Titus- en Augustusbogen
en voor de David van Bernini staan,
en uit het Pantheon de mussen horen,
en in de buurt de kuil der katten zien,
en door de parken van Maecenas lopen,
en naar de graven der Horatii,
en zitten in de kerk van San Clemente,
en bij de echo's van een springfontein,
en luisteren naar de blinkende Najaden,
en in een kloostertuin gelukkig zijn,
en door Rome zonder tijd bewegen,
en als een pelgrim in de warme nacht,
en in de kokers van het Colosseum kijken.
En leven in een staat van overmacht.
Anton van Wilderode
uit: Volledig dichtwerk,
Lannoo, Tielt 1999
Tiba.
EN
En, langs het atrium der Vestalinnen
en op de Via Appia Antica gaan
en onder Titus- en Augustusbogen
en voor de David van Bernini staan,
en uit het Pantheon de mussen horen,
en in de buurt de kuil der katten zien,
en door de parken van Maecenas lopen,
en naar de graven der Horatii,
en zitten in de kerk van San Clemente,
en bij de echo's van een springfontein,
en luisteren naar de blinkende Najaden,
en in een kloostertuin gelukkig zijn,
en door Rome zonder tijd bewegen,
en als een pelgrim in de warme nacht,
en in de kokers van het Colosseum kijken.
En leven in een staat van overmacht.
Anton van Wilderode
uit: Volledig dichtwerk,
Lannoo, Tielt 1999
Tiba.
.
Geplaatst: 12 sep 2006 08:51 pm
Verschiet te Rome
Ruïnes? Ik weet ze in mijn leven al.
Een weids terrein vol brokken, zelf gemaakt,
uit eigen grond gestampt. Maar avondgloed
te Rome, zachtvurige zonsravage regenboogbekroond
laat door geen glorieus verwoest bestaan
zich evenaren. Ik aanzie die wondere
ondergang, besef hoe mijne evenmin fataal
en keer op keer als voor het eerst zal zijn.
Anneke Brassinga,
uit Verschiet.
De Bezige Bij, Amsterdam 2001
irene
Verschiet te Rome
Ruïnes? Ik weet ze in mijn leven al.
Een weids terrein vol brokken, zelf gemaakt,
uit eigen grond gestampt. Maar avondgloed
te Rome, zachtvurige zonsravage regenboogbekroond
laat door geen glorieus verwoest bestaan
zich evenaren. Ik aanzie die wondere
ondergang, besef hoe mijne evenmin fataal
en keer op keer als voor het eerst zal zijn.
Anneke Brassinga,
uit Verschiet.
De Bezige Bij, Amsterdam 2001
irene
Geplaatst: 14 sep 2006 06:43 am
Ja, Tiba, en eigenlijk is het een vreemd fenomeen. Het enige ogenblik dat men je met de canon van de literatuur kan confronteren is de humaniora, maar dan ben je eigenlijk te jong. En als je er oud genoeg voor bent ben je al aan het werken of een gespecialiseerde opleiding aan het volgen, niet ?
Jom
Ja, Tiba, en eigenlijk is het een vreemd fenomeen. Het enige ogenblik dat men je met de canon van de literatuur kan confronteren is de humaniora, maar dan ben je eigenlijk te jong. En als je er oud genoeg voor bent ben je al aan het werken of een gespecialiseerde opleiding aan het volgen, niet ?
Jom
Geplaatst: 14 sep 2006 07:26 pm
Nou, ik las in mijn jeugd altijd al veel, en de laatste jaren van de humaniora "echte" schrijvers beginnen ontdekken.
Alleen...het was niet verplicht bij ons, het was gewoon uit interesse en uit vrije wil. Ik denk dat we voor Nederlands maar 1 boek per jaar "moesten" lezen. Het enthousiasme van bepaalde leraars over sommige boeken deed me wel in de bib soms die boeken zoeken. Ik vermoed dat verplichting bij heel wat jongeren averechts werkt.
Groetjes. Tiba.
Nou, ik las in mijn jeugd altijd al veel, en de laatste jaren van de humaniora "echte" schrijvers beginnen ontdekken.
Alleen...het was niet verplicht bij ons, het was gewoon uit interesse en uit vrije wil. Ik denk dat we voor Nederlands maar 1 boek per jaar "moesten" lezen. Het enthousiasme van bepaalde leraars over sommige boeken deed me wel in de bib soms die boeken zoeken. Ik vermoed dat verplichting bij heel wat jongeren averechts werkt.
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 14 sep 2006 07:44 pm
Even iets "Luchtigers" tussen al die filosofische leestafelaars en heetgebakerde italianen....
OP EEN GIER
Een gier, Giraldo Giacometti,
zong aria's van Donizetti
terwijl een groepje lammeren
daar zacht bij zat te jammeren.
"Wij zingen samen", sprak het dier,
"de Lucia di Lammergier."
Kees Stip,
uit: Het Grote Beestenfeest,
De beste Trijntje Fops aller tijden,
1996, Ooievaar, Amsterdam
irene
Even iets "Luchtigers" tussen al die filosofische leestafelaars en heetgebakerde italianen....
OP EEN GIER
Een gier, Giraldo Giacometti,
zong aria's van Donizetti
terwijl een groepje lammeren
daar zacht bij zat te jammeren.
"Wij zingen samen", sprak het dier,
"de Lucia di Lammergier."
Kees Stip,
uit: Het Grote Beestenfeest,
De beste Trijntje Fops aller tijden,
1996, Ooievaar, Amsterdam
irene
Geplaatst: 16 sep 2006 09:55 am
Het valt me nu in, Jom, dat er voor Bertus Aafjes (1914-1993) nog geen toestemming is. Het heeft dus geen zin een mooie passage uit "een voetreis naar Rome" te zoeken :( . Jammer!
Groetjes. Tiba
Jom schreef:
Pas nu denk ik aan "Voetreis naar Rome" (Aafjes Bertus).
Ken je er een mooie passage van, Tieb ?
Het valt me nu in, Jom, dat er voor Bertus Aafjes (1914-1993) nog geen toestemming is. Het heeft dus geen zin een mooie passage uit "een voetreis naar Rome" te zoeken :( . Jammer!
Groetjes. Tiba
Geplaatst: 19 nov 2006 09:56 am
En alles staat in het archief
http://www.poezie-leestafel.info/gedichten-over-italie
Dettie
En alles staat in het archief
http://www.poezie-leestafel.info/gedichten-over-italie
Dettie
Terug naar “Thema's in de poëzie”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 41 gasten