Victor Vroomkoning (ja)
Victor Vroomkoning (ja)
Poezie-Leestafel heeft toestemming van Victor Vroomkoning om zijn gedichten te plaatsen
(Maar geen hele bundels)
Enkele van zijn gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/victor-vroomkoning
Dettie
(Maar geen hele bundels)
Enkele van zijn gedichten staan op de site, zie
http://www.poezie-leestafel.info/victor-vroomkoning
Dettie
Geplaatst: 06 okt 2005 08:11 pm
Vuilniszakken
Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar aan
geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus
Victor Vroomkoning
uit: Echo van een echo,
Manteau, Antwerpen-Amsterdam 1990
Tiba.
Vuilniszakken
Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar aan
geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus
Victor Vroomkoning
uit: Echo van een echo,
Manteau, Antwerpen-Amsterdam 1990
Tiba.
Geplaatst: 06 okt 2005 08:22 pm
De herfst
heeft weer flink uitgepakt:
de bruinrode loper uit, eikels
voor de pijp, kastanjes voor
het vuur, paddestoelen om tot
sprookjes in te keren. De zon
weerlicht aan de grond, ritselt
tussen afgeleefd blad en overal
het wuiven en zwaaien, depressies
binnen en buiten. Alles trekt
zich terug, de takken in hun
boom, de bomen in hun wortels,
de mens in zijn dromen. Wisseling
van jas, sjaal wordt das,
rooksignalen van overlevenden.
Victor Vroomkoning:
uit De tweede ronde,
Amsterdam 1994
Irene
_________________
echte literatuurliefhebbers kennen geen grenzen,tijd,afstand,wel een verleden,heden en toekomst!
30 mei 2006 toestemming gevraagd om op de site te mogen plaatsen
Dettie
De herfst
heeft weer flink uitgepakt:
de bruinrode loper uit, eikels
voor de pijp, kastanjes voor
het vuur, paddestoelen om tot
sprookjes in te keren. De zon
weerlicht aan de grond, ritselt
tussen afgeleefd blad en overal
het wuiven en zwaaien, depressies
binnen en buiten. Alles trekt
zich terug, de takken in hun
boom, de bomen in hun wortels,
de mens in zijn dromen. Wisseling
van jas, sjaal wordt das,
rooksignalen van overlevenden.
Victor Vroomkoning:
uit De tweede ronde,
Amsterdam 1994
Irene
_________________
echte literatuurliefhebbers kennen geen grenzen,tijd,afstand,wel een verleden,heden en toekomst!
30 mei 2006 toestemming gevraagd om op de site te mogen plaatsen
Dettie
Geplaatst: 04 jun 2006 02:23 pm Onderwerp: Reageer met quote Bewerk/Verwijder dit bericht Meld post Verwijder dit bericht Bekijk het IP van deze gebruiker
Victor Vroomkoning studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en filosofie te Nijmegen. Tot 1995 was hij werkzaam in het middelbaar en hoger beroepsonderwijs. Hij is medewerker van het Kritisch Literatuur Lexicon (inzake de schrijvers A. Alberts en Frans Kusters). Een enkele andersoortige publicatie daargelaten, publiceert hij uitsluitend gedichten. Zijn werk werd/wordt opgenomen in een groot aantal Vlaamse en Nederlandse literaire tijdschriften. Zijn gedichten worden geregeld gebloemleesd en werden nogal eens onderscheiden. Zijn gedicht 'Vuilniszakken' behoort inmiddels tot de canon van de Nederlandstalige poëzie.
Vroomkoning was voorzitter van de Johnny van Doorn prijs, is sinds jaar en dag voorzitter van de SNS-Literatuurprijs, en is jaarlijks als jurylid actief voor de Gelderse Kunstbende. Hij treedt geregeld in het hele land op. Onlangs gaf hij in het kader van 'Keer dan het getij en schrijf!', initiatief van het Anjerfonds, een masterclass poëzie.
Hij publiceerde een zevental bundels:
De einders tegemoet (De Stiel, Nijmegen, 1983)
De Laatste Dingen (Wel, Bergen op Zoom, 1983)
Klein Museum ( Agathon, Houten, 1987)
Echo van een echo (Manteau, Antwerpen-Amsterdam, 1990)
Oud Zeer (Manteau, Antwerpen-Amsterdam, 1993)
IJsbeerbestaan (De Arbeiderspers, Amsterdam, 1999)
Verloren Spraak (Fado Press, Tilburg 2000).
Samen met collega-dichter Jos Versteegen stelde hij een bloemlezing van funeraire poëzie samen: Een zucht als vluchtig eerbetoon (Meulenhoff- Manteau, Amsterdam-Antwerpen, 1995).
Onder het pseudoniem Stella Napels publiceerde hij de geruchtmakende bundel Lippendienst (De Arbeiderspers, Amsterdam 1997).
Vroomkoning schrijft over de kleine, intieme dingen des levens, over ouders, kinderen, liefde en dood, over wat zich tussen mensen ontwikkelt, wat ze ontroert, wat hem daarin ontroert.
Het meest wezenlijke voor Vroomkoning is dat de werkelijkheid bestaat uit een beperkt aantal relaties, die alle datgene in zich dragen wat de dichter in een interview, de onontkoombare breking' noemt. Dichten is dan wel een creatieve daad maar een die het leven stolt; wat was, blijft; wat is, moet eerst verleden worden, verwerkt, totdat het wordt ingelijfd bij wat blijft.
De dichter put doorgaans uit eigen ervaring. Wat hij niet uit eigen of afgeleide ervaring kent, krijgt nauwelijks plaats in zijn verzen.
Vroomkoning schrijft toegankelijke, ogenschijnlijk autobiografische, anekdotische verzen. De kleine, persoonlijke dingen om hem heen, zijn microkosmos, maken hem en de lezer iets duidelijk over het leven in het algemeen. Zijn gedichten werken bij de lezer dan ook meer op herinnering en herkenning dan op verbeelding en verwarring.
Bron: Cultureel Brabant http://www.cubra.nl/
Dettie
(geplaatst met toestemming)
Victor Vroomkoning studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en filosofie te Nijmegen. Tot 1995 was hij werkzaam in het middelbaar en hoger beroepsonderwijs. Hij is medewerker van het Kritisch Literatuur Lexicon (inzake de schrijvers A. Alberts en Frans Kusters). Een enkele andersoortige publicatie daargelaten, publiceert hij uitsluitend gedichten. Zijn werk werd/wordt opgenomen in een groot aantal Vlaamse en Nederlandse literaire tijdschriften. Zijn gedichten worden geregeld gebloemleesd en werden nogal eens onderscheiden. Zijn gedicht 'Vuilniszakken' behoort inmiddels tot de canon van de Nederlandstalige poëzie.
Vroomkoning was voorzitter van de Johnny van Doorn prijs, is sinds jaar en dag voorzitter van de SNS-Literatuurprijs, en is jaarlijks als jurylid actief voor de Gelderse Kunstbende. Hij treedt geregeld in het hele land op. Onlangs gaf hij in het kader van 'Keer dan het getij en schrijf!', initiatief van het Anjerfonds, een masterclass poëzie.
Hij publiceerde een zevental bundels:
De einders tegemoet (De Stiel, Nijmegen, 1983)
De Laatste Dingen (Wel, Bergen op Zoom, 1983)
Klein Museum ( Agathon, Houten, 1987)
Echo van een echo (Manteau, Antwerpen-Amsterdam, 1990)
Oud Zeer (Manteau, Antwerpen-Amsterdam, 1993)
IJsbeerbestaan (De Arbeiderspers, Amsterdam, 1999)
Verloren Spraak (Fado Press, Tilburg 2000).
Samen met collega-dichter Jos Versteegen stelde hij een bloemlezing van funeraire poëzie samen: Een zucht als vluchtig eerbetoon (Meulenhoff- Manteau, Amsterdam-Antwerpen, 1995).
Onder het pseudoniem Stella Napels publiceerde hij de geruchtmakende bundel Lippendienst (De Arbeiderspers, Amsterdam 1997).
Vroomkoning schrijft over de kleine, intieme dingen des levens, over ouders, kinderen, liefde en dood, over wat zich tussen mensen ontwikkelt, wat ze ontroert, wat hem daarin ontroert.
Het meest wezenlijke voor Vroomkoning is dat de werkelijkheid bestaat uit een beperkt aantal relaties, die alle datgene in zich dragen wat de dichter in een interview, de onontkoombare breking' noemt. Dichten is dan wel een creatieve daad maar een die het leven stolt; wat was, blijft; wat is, moet eerst verleden worden, verwerkt, totdat het wordt ingelijfd bij wat blijft.
De dichter put doorgaans uit eigen ervaring. Wat hij niet uit eigen of afgeleide ervaring kent, krijgt nauwelijks plaats in zijn verzen.
Vroomkoning schrijft toegankelijke, ogenschijnlijk autobiografische, anekdotische verzen. De kleine, persoonlijke dingen om hem heen, zijn microkosmos, maken hem en de lezer iets duidelijk over het leven in het algemeen. Zijn gedichten werken bij de lezer dan ook meer op herinnering en herkenning dan op verbeelding en verwarring.
Bron: Cultureel Brabant http://www.cubra.nl/
Dettie
(geplaatst met toestemming)
Geplaatst: 04 jun 2006 02:26 pm
BEDRIJVIGHEID
Ik heb veel meegemaakt.
Vanaf mijn eerste dag
zocht ik mijn ouders
in mijn ouders tot hun
oogopslag vanmorgen.
Ook leefde ik veel levens
tussen vrouw en kinderen,
kreeg steeds kennis aan
de vrienden die ik had.
Onderwijl bereisde ik
de halve wereld in mijn
land, verhuisde aldoor in
mijn stad en zwierf door
de vier tuinen van mijn
tuin. Ik keek mijn ogen
uit naar het weekdier
in mijn dagelijkse bad,
herlas mijn twintig boeken
twintig maal, herschreef
mijn honderd verzen
onophoudelijk en had lief
alsof ik nooit had liefgehad.
Victor Vroomkoning
uit: IJsbeerbestaan
De Arbeiderspers, Amsterdam 1999
Ik kom nog terug op dit gedicht, er valt veel over te zeggen..
Dettie
BEDRIJVIGHEID
Ik heb veel meegemaakt.
Vanaf mijn eerste dag
zocht ik mijn ouders
in mijn ouders tot hun
oogopslag vanmorgen.
Ook leefde ik veel levens
tussen vrouw en kinderen,
kreeg steeds kennis aan
de vrienden die ik had.
Onderwijl bereisde ik
de halve wereld in mijn
land, verhuisde aldoor in
mijn stad en zwierf door
de vier tuinen van mijn
tuin. Ik keek mijn ogen
uit naar het weekdier
in mijn dagelijkse bad,
herlas mijn twintig boeken
twintig maal, herschreef
mijn honderd verzen
onophoudelijk en had lief
alsof ik nooit had liefgehad.
Victor Vroomkoning
uit: IJsbeerbestaan
De Arbeiderspers, Amsterdam 1999
Ik kom nog terug op dit gedicht, er valt veel over te zeggen..
Dettie
Geplaatst: 04 jun 2006 08:37 pm
Ja, dit is een gedicht om over na te denken. Ben echt benieuwd wat je eruit haalt.
Ik zoek mee .
Ook bedankt voor de uitleg over de dichter die je hier plaatste. Vind ik heel interessant. Ik ken de dichter niet zo goed, het gedicht "vuilniszakken" natuurlijk wel, wat ik hier ook plaatste (prachtig gedicht), inderdaad een klassieker aan het worden.
Ik was even gaan grasduinen in mijn bloemlezingen... en ja hoor, vond daar 2 gedichten van de "dichteres" Stella Napels (met achterin de vermelding "pseudoniem voor Victor Vroomkoning).
Misschien interessant om later te plaatsen (als dat mag)?
Maar eerst dit gedicht!
Groetjes. Tiba.
Ja, dit is een gedicht om over na te denken. Ben echt benieuwd wat je eruit haalt.
Ik zoek mee .
Ook bedankt voor de uitleg over de dichter die je hier plaatste. Vind ik heel interessant. Ik ken de dichter niet zo goed, het gedicht "vuilniszakken" natuurlijk wel, wat ik hier ook plaatste (prachtig gedicht), inderdaad een klassieker aan het worden.
Ik was even gaan grasduinen in mijn bloemlezingen... en ja hoor, vond daar 2 gedichten van de "dichteres" Stella Napels (met achterin de vermelding "pseudoniem voor Victor Vroomkoning).
Misschien interessant om later te plaatsen (als dat mag)?
Maar eerst dit gedicht!
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 22 jun 2006 08:38 pm
Ik denk dat hij wil zeggen dat zijn geluk dicht bij huis ligt.
Hij ontdekt en zoekt steeds nieuwe dingen in heel vertrouwde dingen.
Zoals zijn ouders zoeken in zijn ouders
veel levens leven tussen vrouw en kinderen
kennis krijgen aan de vrienden die hij al had
door 4 tuinen van zijn tuin zwerven
Ik vind het een heel apart gedicht en ontdek steeds nieuwe dingen erin.
Dettie
Ik denk dat hij wil zeggen dat zijn geluk dicht bij huis ligt.
Hij ontdekt en zoekt steeds nieuwe dingen in heel vertrouwde dingen.
Zoals zijn ouders zoeken in zijn ouders
veel levens leven tussen vrouw en kinderen
kennis krijgen aan de vrienden die hij al had
door 4 tuinen van zijn tuin zwerven
Ik vind het een heel apart gedicht en ontdek steeds nieuwe dingen erin.
Dettie
Geplaatst: 29 jun 2006 04:15 pm
Model
Laat mij hem uittekenen.
Hij zet de ezel op, beveelt mij
in de pose die hem lokt, zwijgend
moet ik nijgen, de stilte voor de vorm.
Het duurt wel even voordat iets
in hem beweegt. Kijk zijn mond
kieren, zie zijn tong week en vol
het lippenvlees toucheren.
Zijn adem rijst, uit zijn middel
zwelt de zucht, zijn hand aan het
penseel. Is hij met me klaar
geen veeg, geen fractie verf.
Het doek is leeg op het gebroken
wit na, dat ik uit hem heb geknepen.
Stella Napels (pseudoniem van Victor Vroomkoning)
uit: Lippendienst, De Arbeiderspers 1997
Tiba.
Model
Laat mij hem uittekenen.
Hij zet de ezel op, beveelt mij
in de pose die hem lokt, zwijgend
moet ik nijgen, de stilte voor de vorm.
Het duurt wel even voordat iets
in hem beweegt. Kijk zijn mond
kieren, zie zijn tong week en vol
het lippenvlees toucheren.
Zijn adem rijst, uit zijn middel
zwelt de zucht, zijn hand aan het
penseel. Is hij met me klaar
geen veeg, geen fractie verf.
Het doek is leeg op het gebroken
wit na, dat ik uit hem heb geknepen.
Stella Napels (pseudoniem van Victor Vroomkoning)
uit: Lippendienst, De Arbeiderspers 1997
Tiba.
Geplaatst: 19 jul 2006 09:50 pm
Buddléia
Wat weten vlinders van augustus?
De buddléia bloeit, ze nemen het
ervan. Je dochter kan dat eigenlijk
niet aan, zo ijl, zo flinterdun
haar jurk. Je bent haar vader maar
kunt kijken als een man. Waar eindigen
haar poten? Hoge zomen vangen wind,
de zomer raakt nu op zijn bangst.
Ze fladdert weg, je kijkt haar na zoals
de vriend die laatst iets ongelukkigs
zei toen zij op haar fiets passeerde.
Later als het licht de middag heet
en scherp maakt bij de sloot aan gene
zijde jaagt een man bij de buddléia 's.
Victor Vroomkoning
uit: Oud zeer,
Manteau, Antwerpen/Amsterdam 1993
Tiba.
Dit het gedicht uit het thema "zomergedichten" ook even hier geplaatst.
Buddléia
Wat weten vlinders van augustus?
De buddléia bloeit, ze nemen het
ervan. Je dochter kan dat eigenlijk
niet aan, zo ijl, zo flinterdun
haar jurk. Je bent haar vader maar
kunt kijken als een man. Waar eindigen
haar poten? Hoge zomen vangen wind,
de zomer raakt nu op zijn bangst.
Ze fladdert weg, je kijkt haar na zoals
de vriend die laatst iets ongelukkigs
zei toen zij op haar fiets passeerde.
Later als het licht de middag heet
en scherp maakt bij de sloot aan gene
zijde jaagt een man bij de buddléia 's.
Victor Vroomkoning
uit: Oud zeer,
Manteau, Antwerpen/Amsterdam 1993
Tiba.
Dit het gedicht uit het thema "zomergedichten" ook even hier geplaatst.
Geplaatst: 20 jul 2006 06:34 am
Leuk, buddleia wordt ook wel vlinderstruik genoemd.
Je bent haar vader maar
kunt kijken als een man. Waar eindigen
haar poten? Hoge zomen vangen wind,
de zomer raakt nu op zijn bangst.
Arme vader, hij ziet zijn dochter in haar korte rok, die ook nog op kan waaien. Hij ziet de verleiding die ze uitstraalt en is bang.
Ze fladdert weg, je kijkt haar na zoals
de vriend die laatst iets ongelukkigs
zei toen zij op haar fiets passeerde.
mooi dat terugkomen van de vlinder in het woord fladderen.
bernadet
Leuk, buddleia wordt ook wel vlinderstruik genoemd.
Je bent haar vader maar
kunt kijken als een man. Waar eindigen
haar poten? Hoge zomen vangen wind,
de zomer raakt nu op zijn bangst.
Arme vader, hij ziet zijn dochter in haar korte rok, die ook nog op kan waaien. Hij ziet de verleiding die ze uitstraalt en is bang.
Ze fladdert weg, je kijkt haar na zoals
de vriend die laatst iets ongelukkigs
zei toen zij op haar fiets passeerde.
mooi dat terugkomen van de vlinder in het woord fladderen.
bernadet
Geplaatst: 20 jul 2006 09:26 am
zo ijl, zo flinterdun
haar jurk.
dit doet ook aan een vlinder denken, haar rok is zo ijl en flinterdun als de vleugels van een vlinder
En wat te denken van: "waar eindigen haar poten""?
Groetjes. Tiba.
Dettie zegt:
Ze fladdert weg, je kijkt haar na zoals
de vriend die laatst iets ongelukkigs
zei toen zij op haar fiets passeerde.
mooi dat terugkomen van de vlinder in het woord fladderen.
zo ijl, zo flinterdun
haar jurk.
dit doet ook aan een vlinder denken, haar rok is zo ijl en flinterdun als de vleugels van een vlinder
En wat te denken van: "waar eindigen haar poten""?
Groetjes. Tiba.
Geplaatst: 20 jul 2006 12:08 pm
irene
Het gedicht Herfst komt uit de verzamelbundel De tweede ronde schrijf je.
Kan jij achterin die verzamelbundel kijken uit welke originele bundel van Victor Vroomkoning zelf dit gedicht komt? En als het kan de uitgever van die bundel erbij en jaartal.
Groetjes
Dettie
irene
Het gedicht Herfst komt uit de verzamelbundel De tweede ronde schrijf je.
Kan jij achterin die verzamelbundel kijken uit welke originele bundel van Victor Vroomkoning zelf dit gedicht komt? En als het kan de uitgever van die bundel erbij en jaartal.
Groetjes
Dettie
Geplaatst: 08 mrt 2007 11:45 pm
De Belgische Ardennen
Heel bemoedigend natuurlijk
al die therapeutische sparren:
de een begrijpt je, een ander
peinst met je mee, een derde
slaat wat takken om je heen
maar allemaal met dat sombere
smoelwerk. Alles druppelt,
druipt, snottert, wasemt, sopt.
Hout dat wil verzoenen, helen,
meeleeft, meewaait, maar vooral
meemiezert. Om de dooie
dood geen bouwvakkerspark waar
iedereen vrolijk luidruchtig
maar wat aanrotzooit. Nee,
hier introverte riviertjes,
survivalinspanninkjes, feedback-
uitspanninkjes. Intellectueel
woud-voertaal beschaafd Hollands-
onder een stolp van eeuwige mist.
En overal creaturen die de door
melancholie bevangen dichter uithangen.
uit 'Ijsbeerbstaan' '99
Victor Vroomkoning
uitg.De Arbeiderspers
Leni
uit het item "raad de dichter" ook hier geplaatst
De Belgische Ardennen
Heel bemoedigend natuurlijk
al die therapeutische sparren:
de een begrijpt je, een ander
peinst met je mee, een derde
slaat wat takken om je heen
maar allemaal met dat sombere
smoelwerk. Alles druppelt,
druipt, snottert, wasemt, sopt.
Hout dat wil verzoenen, helen,
meeleeft, meewaait, maar vooral
meemiezert. Om de dooie
dood geen bouwvakkerspark waar
iedereen vrolijk luidruchtig
maar wat aanrotzooit. Nee,
hier introverte riviertjes,
survivalinspanninkjes, feedback-
uitspanninkjes. Intellectueel
woud-voertaal beschaafd Hollands-
onder een stolp van eeuwige mist.
En overal creaturen die de door
melancholie bevangen dichter uithangen.
uit 'Ijsbeerbstaan' '99
Victor Vroomkoning
uitg.De Arbeiderspers
Leni
uit het item "raad de dichter" ook hier geplaatst
Geplaatst: 09 mrt 2007 03:20 pm
De gedichten staan weer allemaal op de site
http://www.poezie-leestafel.info/victor-vroomkoning
Dettie
De gedichten staan weer allemaal op de site
http://www.poezie-leestafel.info/victor-vroomkoning
Dettie
Geplaatst: 21 mrt 2007 08:47 am
Zee
Kon je maar beklijven
in de lauwe baai
waaruit je ooit kwam
maar je blijft
de dagelijkse drenkeling
tot aan de laatste schemering.
Kon je je maar in haar
bergen maar je legert je
aan haar rand dolend
in jezelf achteloos
verkerend tussen lotgenoten
die zoals jij de tint
van het land aannamen,
zilten kameleons, vlezen
korrels: loom droog sepia.
Victor Vroomkoning
Uit: Stapelen
Arbeiderspers 2005
Dettie
Zee
Kon je maar beklijven
in de lauwe baai
waaruit je ooit kwam
maar je blijft
de dagelijkse drenkeling
tot aan de laatste schemering.
Kon je je maar in haar
bergen maar je legert je
aan haar rand dolend
in jezelf achteloos
verkerend tussen lotgenoten
die zoals jij de tint
van het land aannamen,
zilten kameleons, vlezen
korrels: loom droog sepia.
Victor Vroomkoning
Uit: Stapelen
Arbeiderspers 2005
Dettie
Geplaatst: 16 jun 2007 07:12 pm
Een mooi interview met Victor Vroomkoning bij meander...
http://meander.italics.net/dichters/dic ... p?txt=3440
Dettie
Een mooi interview met Victor Vroomkoning bij meander...
http://meander.italics.net/dichters/dic ... p?txt=3440
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten