Rim Sartori (stuurt ons gedichten)
Rim Sartori (stuurt ons gedichten)
Leestafel heeft toestemming van Rim Sartori om haar gedichten te plaatsen. Zij stuurt ons af en toe enkele van haar gedichten.
Dettie
Dettie
Geplaatst: 15 dec 2004 04:41 pm
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Al mijn zinnen kleuren zich rood.
Niemand anders zal toegang krijgen
waar jij bent ben ik; mijn zon, mijn
maan en alle flonkerende sterren.
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Geen water, noch land kan ons scheiden
niemand zal ooit verder met mij reizen- of
het zal jouw schaduw zijn. Jouw
beeltenis draag ik met me mee; ik blijf
eeuwig jouw vinkenman - in bruiloftstooi.
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Ik zal alle zonnestralen samenrijgen
tot een fonkelend parelsnoer.
De dag begint met het fluisteren
van jouw naam; ik word als -
vogel op een slap koord.
Mijn alledag- en nacht,
je bent mijn feest;
mijn regenbui, mijn donderslag,
mijn zomer-en wintertijd. Mijn zee,
mijn getij, met jou aan mijn zij -
Vandaag zal ik het mooiste gedicht aan jou schrijven,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Hoy voy a escriber la poesía mas linda a ti
mi amor, mi curazon, mi palomita,
a almanecer de este nuevo dia.
Rim Sartori Ó
(geïnspireerd door Pablo Neruda)
Dettie
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Al mijn zinnen kleuren zich rood.
Niemand anders zal toegang krijgen
waar jij bent ben ik; mijn zon, mijn
maan en alle flonkerende sterren.
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Geen water, noch land kan ons scheiden
niemand zal ooit verder met mij reizen- of
het zal jouw schaduw zijn. Jouw
beeltenis draag ik met me mee; ik blijf
eeuwig jouw vinkenman - in bruiloftstooi.
Vandaag schrijf ik het mooiste gedicht aan jou,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Ik zal alle zonnestralen samenrijgen
tot een fonkelend parelsnoer.
De dag begint met het fluisteren
van jouw naam; ik word als -
vogel op een slap koord.
Mijn alledag- en nacht,
je bent mijn feest;
mijn regenbui, mijn donderslag,
mijn zomer-en wintertijd. Mijn zee,
mijn getij, met jou aan mijn zij -
Vandaag zal ik het mooiste gedicht aan jou schrijven,
mijn lief, mijn hart, mijn duifje,
bij het aanbreken van deze nieuwe dag.
Hoy voy a escriber la poesía mas linda a ti
mi amor, mi curazon, mi palomita,
a almanecer de este nuevo dia.
Rim Sartori Ó
(geïnspireerd door Pablo Neruda)
Dettie
Geplaatst: 17 sep 2005 10:40 am
Mijn vriendin
Gisteren zag ik je weer
een warm herkennen
toen ik langs je liep en
bijna aanraken kon.
Hetzelfde haar en
eender gekleed.
Verstoord draaide je
je om en keek
naar mij; minachting
wat ik in je ogen las,
dat viel me koud.
Temeer daar jij
diegene was, op
wie je leek.
Rim Sartori
Dettie
Mijn vriendin
Gisteren zag ik je weer
een warm herkennen
toen ik langs je liep en
bijna aanraken kon.
Hetzelfde haar en
eender gekleed.
Verstoord draaide je
je om en keek
naar mij; minachting
wat ik in je ogen las,
dat viel me koud.
Temeer daar jij
diegene was, op
wie je leek.
Rim Sartori
Dettie
Geplaatst: 17 sep 2005 10:43 am
Respect
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar mijn dappere vriendin
haar kale kop hooggeheven
zo broos, zo fier. -
"mij krijgen ze voorlopig niet klein!"
hoe klein, groot kan wezen
heb jij voor altijd bewezen,
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier. -
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier –
Rim Sartori : Voor Annemarie Grewel – 2001/Nov.
Dettie
Respect
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar mijn dappere vriendin
haar kale kop hooggeheven
zo broos, zo fier. -
"mij krijgen ze voorlopig niet klein!"
hoe klein, groot kan wezen
heb jij voor altijd bewezen,
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier. -
Kijk ze kijken
hoor ze horen
zie ze zien
naar
mijn dappere vriendin
zo broos, zo fier –
Rim Sartori : Voor Annemarie Grewel – 2001/Nov.
Dettie
Geplaatst: 21 sep 2005 09:12 am
DAGVLINDERS.
Dag vlinder
vrij vliegend
fladderend in`t rond
net uit je cocon.
Dag vlinder, vlieg mee
met de lentewind
die komt, die komt.
Jij, zo wit gestrekt,
doorschijnend -
of bont gevlekt
kom, ik lok je
in mijn hand.
'k Zal je strelen
zoals de vlinders
in mijn buik.
Je broze velletje
goudbruin gepoederd
o, zo teer.
Ik pak je
heel voorzichtig op...
Ach, ik had het
kunnen weten
je wordt als stof.
Ik blaas je weg
heel luchtig
mee met de lentewind.
Rim Sartori
----
Op deze site staat een biografie en gedichten van Rim Sartori
http://www.aldichter.nl/gedichten/bio_rim.htm
Dettie
DAGVLINDERS.
Dag vlinder
vrij vliegend
fladderend in`t rond
net uit je cocon.
Dag vlinder, vlieg mee
met de lentewind
die komt, die komt.
Jij, zo wit gestrekt,
doorschijnend -
of bont gevlekt
kom, ik lok je
in mijn hand.
'k Zal je strelen
zoals de vlinders
in mijn buik.
Je broze velletje
goudbruin gepoederd
o, zo teer.
Ik pak je
heel voorzichtig op...
Ach, ik had het
kunnen weten
je wordt als stof.
Ik blaas je weg
heel luchtig
mee met de lentewind.
Rim Sartori
----
Op deze site staat een biografie en gedichten van Rim Sartori
http://www.aldichter.nl/gedichten/bio_rim.htm
Dettie
Geplaatst: 29 okt 2005 01:35 pm
NO NONSENSE GEDICHT
ZITTENDE BAKBORREL
IN HORLOGEBORSTEL
BEWONER VAN TACT
LOS TEN STRIPPENBAARD
OP DE ZWEMFLAT
STRIJKEN TEN
STOELVLUCHT
BOUTEN IN BUITENRUIM
LUSSEN IN FRIEMELGLAS
BAKKEN OP PERENLUCHT
SPIJKERS IN OPPERTUCHT
LASSEN LUIZENVLOT
KLIKKEN IN LACHSCHUIM
SPAAN OP VINGERMOER
WACHT IN DEURDOPPEN
ZUCHT OVER ERWTFLOPPEN
ZO DEURENZAT
RIJDEN OP GLAASJE LAADJE
Rim Sartori
NO NONSENSE GEDICHT
ZITTENDE BAKBORREL
IN HORLOGEBORSTEL
BEWONER VAN TACT
LOS TEN STRIPPENBAARD
OP DE ZWEMFLAT
STRIJKEN TEN
STOELVLUCHT
BOUTEN IN BUITENRUIM
LUSSEN IN FRIEMELGLAS
BAKKEN OP PERENLUCHT
SPIJKERS IN OPPERTUCHT
LASSEN LUIZENVLOT
KLIKKEN IN LACHSCHUIM
SPAAN OP VINGERMOER
WACHT IN DEURDOPPEN
ZUCHT OVER ERWTFLOPPEN
ZO DEURENZAT
RIJDEN OP GLAASJE LAADJE
Rim Sartori
Geplaatst: 29 okt 2005 01:38 pm Onderwerp
Herfstgeuren
Een fluitende wind en
gekraak van takken.
Dwarrelbladeren weven
bronskleurige tapijten.
Geknakte rietstengels langs
de modderige sloot.
Een lichte nevel
klam en vochtig.
Glijvlucht over
glibberige grond
door geelgroene
bruine bladmoes.
Overal geflierefluit van jewelst
Grauwe ganzen gakken.
Klapwiekende dansers
in V – formatie,
vliegen allen zuidwaarts
naar de horizon.
Een achtergebleven lijster
hangt dood in een struik,
een buizerd loert ernaar
op zijn veel te dunne tak.
Rim Sartori
Herfstgeuren
Een fluitende wind en
gekraak van takken.
Dwarrelbladeren weven
bronskleurige tapijten.
Geknakte rietstengels langs
de modderige sloot.
Een lichte nevel
klam en vochtig.
Glijvlucht over
glibberige grond
door geelgroene
bruine bladmoes.
Overal geflierefluit van jewelst
Grauwe ganzen gakken.
Klapwiekende dansers
in V – formatie,
vliegen allen zuidwaarts
naar de horizon.
Een achtergebleven lijster
hangt dood in een struik,
een buizerd loert ernaar
op zijn veel te dunne tak.
Rim Sartori
Geplaatst: 29 okt 2005 01:38 pm
Een nachtkaars.
Als een wit laken
opgetrokken tot aan de kin
staan de Phloxen Paniculata
naast de Salvia Superba, zuchtend.
Hydrangea’s, dun als vliegerpapier
ritselen zacht in de avondbries.
Langs de vijver wegkwijnende Hosta’s,
Door bleek maanlicht beschenen
een enkele Rudbeckia Fulgida
en een wilde Aquilegia Vulgaris.
Zelfs de Delphinium Grandiflora
kleurt nog eenmaal op.
Ik kijk naar mijn adem
die wolkjes vormt
langs vervagende borders.
De Oenothera Gracea
gaat als een nachtkaars uit.
Rim Sartori
Herfst
Een nachtkaars.
Als een wit laken
opgetrokken tot aan de kin
staan de Phloxen Paniculata
naast de Salvia Superba, zuchtend.
Hydrangea’s, dun als vliegerpapier
ritselen zacht in de avondbries.
Langs de vijver wegkwijnende Hosta’s,
Door bleek maanlicht beschenen
een enkele Rudbeckia Fulgida
en een wilde Aquilegia Vulgaris.
Zelfs de Delphinium Grandiflora
kleurt nog eenmaal op.
Ik kijk naar mijn adem
die wolkjes vormt
langs vervagende borders.
De Oenothera Gracea
gaat als een nachtkaars uit.
Rim Sartori
Herfst
Geplaatst: 29 okt 2005 02:24 pm
Ontheemde
De tijd is in haar
gestorven; tijdloos
is de stilte.
Als ledenpop
ligt zij daar op een lucht-
gevuld onderkomen
een zijden sjaal om
haar hoofd gewikkeld
een fleurige blouse aan
en ogen die gaan.
Op haar wangen twee
veegjes uit een plastic doosje
roze gelakte nagels op bijna
roerloze handen. Zwakke
zuchten ontsnappen uit haar
lege mond en ogen
die gaan.
De tijd is met haar
gestorven, in een stilte
die blijft.
Rim Sartori
Ontheemde
De tijd is in haar
gestorven; tijdloos
is de stilte.
Als ledenpop
ligt zij daar op een lucht-
gevuld onderkomen
een zijden sjaal om
haar hoofd gewikkeld
een fleurige blouse aan
en ogen die gaan.
Op haar wangen twee
veegjes uit een plastic doosje
roze gelakte nagels op bijna
roerloze handen. Zwakke
zuchten ontsnappen uit haar
lege mond en ogen
die gaan.
De tijd is met haar
gestorven, in een stilte
die blijft.
Rim Sartori
Geplaatst: 29 okt 2005 02:25 pm
En Rim Sartori staat ook op de site
http://www.poezie-leestafel.info/rim-sartori
Dettie
En Rim Sartori staat ook op de site
http://www.poezie-leestafel.info/rim-sartori
Dettie
Laatst gewijzigd door Dettie op Do Mar 12, 2009 08:51, 2 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 23 mei 2008 08:05 am
Popje mijn
Grote gezichten en stemmen
van lang geleden;
ik huilde luid
als zij mij optilden.
Dan was er jij,
die mij troostte en koosde.
Jouw warme geur
als popje veilig tegen je aan -
Samen keken wij door
gekleurde vensters,
plukte jij een gouden
dag voor mij.
deurtje dicht - deurtje open -
In het poppenhuis,
kende ik ook geen vrees.
Keek van buiten naar binnen;
een spel van even groot zijn,
popje veilig tegen mij aan.
deurtje open - deurtje dicht -
Een ogenblik terug naar jou,
zonder tussentijd, tel geen jaren
met popje veilig tegen jou aan -
Rim Sartori
Leuk zoals sommige dingen kunnen lopen...
Rim Sartori had mijn verslag gelezen over het boek Het poppenhuis (staat in het Rijksmuseum) van Christa Carbo en naar aanleiding van dat verslag stuurde ze me bovenstaand gedicht!
Dettie
Popje mijn
Grote gezichten en stemmen
van lang geleden;
ik huilde luid
als zij mij optilden.
Dan was er jij,
die mij troostte en koosde.
Jouw warme geur
als popje veilig tegen je aan -
Samen keken wij door
gekleurde vensters,
plukte jij een gouden
dag voor mij.
deurtje dicht - deurtje open -
In het poppenhuis,
kende ik ook geen vrees.
Keek van buiten naar binnen;
een spel van even groot zijn,
popje veilig tegen mij aan.
deurtje open - deurtje dicht -
Een ogenblik terug naar jou,
zonder tussentijd, tel geen jaren
met popje veilig tegen jou aan -
Rim Sartori
Leuk zoals sommige dingen kunnen lopen...
Rim Sartori had mijn verslag gelezen over het boek Het poppenhuis (staat in het Rijksmuseum) van Christa Carbo en naar aanleiding van dat verslag stuurde ze me bovenstaand gedicht!
Dettie
Geplaatst: 25 mei 2008 08:31 am
Popje mijn
Grote gezichten en stemmen
van lang geleden;
ik huilde luid
als zij mij optilden.
Dan was er jij,
die mij troostte en koosde.
Jouw warme geur
als popje veilig tegen je aan
Dettie, ik dacht dat zij getroost werd door haar popje, niet door haar moeder. Want als de grote gezichten haar optilden, huilde ze. Maar ik heb dit niet goed gelezen. "Jouw warme geur als popje" is dan ook een tamelijk moeilijke metafoor.
Pieter
Popje mijn
Grote gezichten en stemmen
van lang geleden;
ik huilde luid
als zij mij optilden.
Dan was er jij,
die mij troostte en koosde.
Jouw warme geur
als popje veilig tegen je aan
Dettie, ik dacht dat zij getroost werd door haar popje, niet door haar moeder. Want als de grote gezichten haar optilden, huilde ze. Maar ik heb dit niet goed gelezen. "Jouw warme geur als popje" is dan ook een tamelijk moeilijke metafoor.
Pieter
Enkele dagen geleden ontving ik weer enkele gedichten van Rim Sartori
Geëtst
Door fluwelen wanden kan ik je begluren
wanneer jij in je atelier creëert. 'k Ruik
de geur van vernis en verven als weleer.
Soms moet ik stilzitten op de oude canapé
en portretteer je mij. Ik lach gedwee
al is het voor even.
Dan kom je als Grote Toverheer voorbij en schater ik.
Je vergrijnsde gezicht verschijnt voor het raam.
Ik sta erachter. De wind bijt fel in je gelaat.
Ik deins terug, al is het voor even.
Samen roeren we in een grote pan. De mosselman ben jij.
Een foto voor een schutting. Ik leun tegen
je knie. We zijn heel vrolijk op vergeeld zwart-wit.
Ik zie je zitten op het dijkje van de Nieuwe Meer. Rimpelloos
is je gelaat. We zwemmen samen, ik hou me stevig vast
aan vertrouwde armen maar duw me plotseling los.
Kijk pap, ik zwem! Kopje onder. Je schrikt enorm.
Twee keer zag ik je terug en raakte je bijna aan
ik glimlach wanneer je voorbijkomt als Grote Toverheer.
Rim Sartori / 2008
Mijn moeder is een roodborstje
zij wipt dikwijls even langs.
Op de borrelsteen pikt zij
wat in het groene mos. Ik
bespied haar vanachter
het gordijn en let op wie
haar kan bespringen.
Zij weet dat ik over haar waak.
Nu vliegt zij naar de bloempot.
Haar etensplek. De meesjes
kregen een andere plaats.
Eksters die snerpend kwetteren
klap ik met mijn handen weg.
Zij blijft rustig zitten.
Zij weet dat ik over haar waak.
Nog even, dan vliegt zij
naar mijn dochter in de grote stad.
Op haar balkon hipt het roodborstje
vrolijk rond en nipt van het voer.
Als dank fluit zij een lied.
“Mam, ze zingt als een nachtegaal, het
is (net) oma, die vroeger voor ons zong.
Als jij de rozenstruiken knipt rond
haar graf en ik bloemen neerleg op haar
steen is zij er ook altijd.
Je weet toch mam, dat zij over ons waakt.”
Rim Sartori 22 februari 2009
Zachtjes glijden haar handen
door haar haar.
Haar volslanke lange
vingers met gepolijste
nagels, zijn haar sieraad
dat weet zij
Haar ogen glijden schuins
naar de klikkende fotografen
om haar heen.
Lachend, brutaal, kijkt zij
de camera’s in.
Jong _ dynamisch
bruisend _ onbevangen.
Zij wuift naar hen
en houdt de beelden
in haar handen vast.
Haar handen trillen _
Zachtjes verglijden
haar gedachten over
de vergeelde beelden
uit haar fotoboek.
Zij wrijft over haar
pijnlijke vingers.
Haar huid eens
zo glad als de schaal
van een ei, verrimpelt.
Het wintert in haar haar
Met natte vingers
trommelt de wind
tegen de ramen
Met haar oude fotoboek
maakt zij haar dagen vol.
Rim Sartori mei’06
HOOIMAAND
O, JULI ik vind je zo mooi
we zeilen de hooimaand in.
De zeis scherpen met de strekel
bijen zoemen, geur van zweet
wolken stof. Het hooi keren
telkens weer. Lucht vol lust en beloften.
Hooi op de vork, baal op het hoofd
de hooikar moet vol, voortgetrokken door
paarden die bolderen over het weideland.
De meid en de knecht rollenbollen
achter de vaalgele vierkanten
de wind fluit een melodie
voor wie het horen wil.
O, JULI ik vind je zo mooi
Het gras door de zeis geraakt
ligt als gemaaide stengels in de zon
tot eigeel te verbleken, de damp moet
eruit om in oppers te zetten.
De zwaluwen vliegen laag.
Met strohoed, pet en hoofddoek op
beschutting tegen hitte in het veld.
Hooi op de vork, baal op het hoofd
de hooikar moet vol en de lege
schuur gevuld tot aan de nok
Veevoer voor wintertijd.
O, JULI ik vind je zo mooi
Rim Sartori ( Juli/Hooimaand)
Geëtst
Door fluwelen wanden kan ik je begluren
wanneer jij in je atelier creëert. 'k Ruik
de geur van vernis en verven als weleer.
Soms moet ik stilzitten op de oude canapé
en portretteer je mij. Ik lach gedwee
al is het voor even.
Dan kom je als Grote Toverheer voorbij en schater ik.
Je vergrijnsde gezicht verschijnt voor het raam.
Ik sta erachter. De wind bijt fel in je gelaat.
Ik deins terug, al is het voor even.
Samen roeren we in een grote pan. De mosselman ben jij.
Een foto voor een schutting. Ik leun tegen
je knie. We zijn heel vrolijk op vergeeld zwart-wit.
Ik zie je zitten op het dijkje van de Nieuwe Meer. Rimpelloos
is je gelaat. We zwemmen samen, ik hou me stevig vast
aan vertrouwde armen maar duw me plotseling los.
Kijk pap, ik zwem! Kopje onder. Je schrikt enorm.
Twee keer zag ik je terug en raakte je bijna aan
ik glimlach wanneer je voorbijkomt als Grote Toverheer.
Rim Sartori / 2008
Mijn moeder is een roodborstje
zij wipt dikwijls even langs.
Op de borrelsteen pikt zij
wat in het groene mos. Ik
bespied haar vanachter
het gordijn en let op wie
haar kan bespringen.
Zij weet dat ik over haar waak.
Nu vliegt zij naar de bloempot.
Haar etensplek. De meesjes
kregen een andere plaats.
Eksters die snerpend kwetteren
klap ik met mijn handen weg.
Zij blijft rustig zitten.
Zij weet dat ik over haar waak.
Nog even, dan vliegt zij
naar mijn dochter in de grote stad.
Op haar balkon hipt het roodborstje
vrolijk rond en nipt van het voer.
Als dank fluit zij een lied.
“Mam, ze zingt als een nachtegaal, het
is (net) oma, die vroeger voor ons zong.
Als jij de rozenstruiken knipt rond
haar graf en ik bloemen neerleg op haar
steen is zij er ook altijd.
Je weet toch mam, dat zij over ons waakt.”
Rim Sartori 22 februari 2009
Zachtjes glijden haar handen
door haar haar.
Haar volslanke lange
vingers met gepolijste
nagels, zijn haar sieraad
dat weet zij
Haar ogen glijden schuins
naar de klikkende fotografen
om haar heen.
Lachend, brutaal, kijkt zij
de camera’s in.
Jong _ dynamisch
bruisend _ onbevangen.
Zij wuift naar hen
en houdt de beelden
in haar handen vast.
Haar handen trillen _
Zachtjes verglijden
haar gedachten over
de vergeelde beelden
uit haar fotoboek.
Zij wrijft over haar
pijnlijke vingers.
Haar huid eens
zo glad als de schaal
van een ei, verrimpelt.
Het wintert in haar haar
Met natte vingers
trommelt de wind
tegen de ramen
Met haar oude fotoboek
maakt zij haar dagen vol.
Rim Sartori mei’06
HOOIMAAND
O, JULI ik vind je zo mooi
we zeilen de hooimaand in.
De zeis scherpen met de strekel
bijen zoemen, geur van zweet
wolken stof. Het hooi keren
telkens weer. Lucht vol lust en beloften.
Hooi op de vork, baal op het hoofd
de hooikar moet vol, voortgetrokken door
paarden die bolderen over het weideland.
De meid en de knecht rollenbollen
achter de vaalgele vierkanten
de wind fluit een melodie
voor wie het horen wil.
O, JULI ik vind je zo mooi
Het gras door de zeis geraakt
ligt als gemaaide stengels in de zon
tot eigeel te verbleken, de damp moet
eruit om in oppers te zetten.
De zwaluwen vliegen laag.
Met strohoed, pet en hoofddoek op
beschutting tegen hitte in het veld.
Hooi op de vork, baal op het hoofd
de hooikar moet vol en de lege
schuur gevuld tot aan de nok
Veevoer voor wintertijd.
O, JULI ik vind je zo mooi
Rim Sartori ( Juli/Hooimaand)
MoNUment 4 mei 2010
Op een sokkel
een mens gehakt
weer- en windbestendig.
Bij een grote razzia in
Amsterdam 5500 joden weg.
Gedichten en vergeet-mij-nietjes
102.000 stenen in Westerbork.
Pareltjes en niemendalletjes.
En verder twee leeuwen
uit gebroken spiegels, die
de lucht reflecteren.
Jan.W moet reparatie zelf betalen.
Traditioneel en vernieuwend.
A. Frank krijgt een dagboek
voor haar dertiende verjaardag.
Wijsheden en citaten mogen.
In de 'bloedkuul in't Goffertpark staat
een gedicht, er ontbreekt een komma.
In Het Bos der Onverzettelijken
zijn 2133 bomen geplant.
Bij Madame Tussauds staat een beeld
van AH. te B. voor de liefhebbers.
Oh, Sammy vindt de wereld heel gemeen.
Wie was Anna de Trompetter?
Er is een ijsje uitgeloofd.
Zomaar langs de weg, door de bocht.
Bloemetjes, kaarsjes en 'De Schreeuw',
een Prettig Gesprek, ter inspiratie
voor vrijheid van meningsuiting.
Het is verboden op de Waterdriehoek
zonder vergunning te dansen. Wij staan
Minutenlang stil voor alle nabestaanden._
Rim Sartori mei 2010
Op een sokkel
een mens gehakt
weer- en windbestendig.
Bij een grote razzia in
Amsterdam 5500 joden weg.
Gedichten en vergeet-mij-nietjes
102.000 stenen in Westerbork.
Pareltjes en niemendalletjes.
En verder twee leeuwen
uit gebroken spiegels, die
de lucht reflecteren.
Jan.W moet reparatie zelf betalen.
Traditioneel en vernieuwend.
A. Frank krijgt een dagboek
voor haar dertiende verjaardag.
Wijsheden en citaten mogen.
In de 'bloedkuul in't Goffertpark staat
een gedicht, er ontbreekt een komma.
In Het Bos der Onverzettelijken
zijn 2133 bomen geplant.
Bij Madame Tussauds staat een beeld
van AH. te B. voor de liefhebbers.
Oh, Sammy vindt de wereld heel gemeen.
Wie was Anna de Trompetter?
Er is een ijsje uitgeloofd.
Zomaar langs de weg, door de bocht.
Bloemetjes, kaarsjes en 'De Schreeuw',
een Prettig Gesprek, ter inspiratie
voor vrijheid van meningsuiting.
Het is verboden op de Waterdriehoek
zonder vergunning te dansen. Wij staan
Minutenlang stil voor alle nabestaanden._
Rim Sartori mei 2010
Een leuke dag
De deur van de patio staat open
een stoel die kraakt
buurman zaagt en zaagt
een tak valt.
Mijn naaste buurvrouw
galmt haar operafragmenten
Mijn andere buur klopt met een hamer.
Ik drink een glas rode wijn.
En proost op de lente,
de zon en het ‘slagje’ op het vlees.
Schuif de deur van de patio dicht
Volop loert de zon door de ramen.
De kamer is geel getooid,
het lijkt wel Lente!
Ik kijk in de spiegel
zweef naar mezelf toe,
als ik me omdraai, ben ik weg.
Rim Sartori mei 2010
De deur van de patio staat open
een stoel die kraakt
buurman zaagt en zaagt
een tak valt.
Mijn naaste buurvrouw
galmt haar operafragmenten
Mijn andere buur klopt met een hamer.
Ik drink een glas rode wijn.
En proost op de lente,
de zon en het ‘slagje’ op het vlees.
Schuif de deur van de patio dicht
Volop loert de zon door de ramen.
De kamer is geel getooid,
het lijkt wel Lente!
Ik kijk in de spiegel
zweef naar mezelf toe,
als ik me omdraai, ben ik weg.
Rim Sartori mei 2010
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten