Pablo Neruda (1904-1973):
de Picasso van de poëzie
In 1920 publiceert hij voor het eerst in een literair tijdschrift onder de naam Pablo Neruda, geïnspireerd door de Tsjechische dichter Jan Neruda, de chroniqueur van het Praagse leven (1834-1891). Zijn eerste gedichtenbundel, Crepusculario, verschijnt in 1923. Aan de universiteit van Santiago studeert hij Frans en pedagogie.
Vanaf 1927 bekleedt Neruda verschillende consulaire posten in Latijns Amerika en Spanje. De Spaanse Burgeroorlog in 1936 en de moord op zijn goede vriend García Lorca grijpen Neruda sterk aan. Hij sluit zich aan bij de Republikeinse beweging, eerst in Spanje en later in Frankrijk.
In 1943 keert hij terug naar Chili, waar hij in 1945 tot senator wordt verkozen. Wegens zijn protesten tegen president González Videla's repressieve beleid tegen de stakende mijnwerkers, moet Neruda in 1947 gedurende twee jaar onderduiken. Tijdens die periode voltooit hij zijn meesterwerk, de ‘Canto General’.
Pas in 1949 lukt het hem het land te verlaten en verblijft hij noodgedwongen in verschillende Europese landen. In 1952 keert hij terug naar Chili. In 1969 is hij er presidentskandidaat voor de communistische partij.
Neruda ontvangt de Nobelprijs literatuur in 1971 “voor een poëzie die leven schenkt aan de toekomst en de dromen van een continent”. Hij overlijdt op 23 september 1973, twaalf dagen na de gewelddadige dood van zijn kameraad, de Chileense president Salvador Allende.
Bron:www.neruda.be
Klik op de afbeelding voor meer informatie over Pablo Neruda (www.neruda.be)
