Daan de Ligt
Leestafel heeft toestemming van
Daan de Ligt om zijn gedichten op de
Leestafelsite te plaatsen
leunend op z'n stok
de lasten van een stil verleden
doen z'n schouders buigen
ik zie m'n oude vader lopen
langs verlaten straten
het gewicht van eenzaamheid
als ballast op z'n rug
en dan zie ik mezelf
als oude man voorbijgaan
is dit een toekomstbeeld
van een ver verleden
vanaf z'n nieuwe kinderfiets
kijkt m'n zoon verbijsterd toe
Daan de Ligt
afkomstig van zijn website
Daan de Ligt publiceert veel van zijn
gedichten op internet en wel op zijn
eigen website.
Takma is een personage uit het boek van
Couperus getiteld
Van oude menschen, de dingen die voorbij gaan.
geen mens op straat, geen auto was te horen
de telefoon had het contact verloren
de schappen in de winkels bleken leeg
de trams en bussen stonden als bevroren
vanuit de onbewogen singel steeg
een dichte muur van damp, ik keek en kreeg
het vreemde beeld opnieuw te zijn geboren
het oude leek bij toverslag verdreven
de stad totaal verlaten en sereen
wij bleven in een paradijs van steen
we kropen bij elkaar … en gingen leven
Daan de Ligt
Uit: Ligtvoetig
de Dadel, 2004
hij is voor alles bang
lawaai in het portiek
een schaduw op 't behang
als mijn kat een hond ziet
dan klimt hij in een boom
daar zit hij dan te trillen
als in een enge droom
als het heel hard onweert
dan kruipt hij onder 't bed
daar blijft hij uren schuilen
en jammert tot en met
het bangst is hij voor water
want dat vindt hij zo nat
hij zou het in z'n broek doen
als hij er eentje had
maar gister was hij dapper
een wesp liep op de grond
hij ving hem met een pootje
en deed hem … in z'n mond
Daan de Ligt
moest ik dan toch geloven aan een baan
een dame keek mij wenkbrauwfronsend aan
en sprak met droeve klank: u bent dus dichter
vervolgens vroeg zij streng en veel gerichter
of ik wellicht ook écht werk had gedaan
met onverbloemde trots zei ik spontaan:
ik ben ook filosoof en vredestichter
ze zuchtte en ze zweeg een hele poos
maar pakte toen wat voorbedrukte bladen
gegaap liet mijn gedachten simpel raden:
het is al laat, straks wordt de barman boos
ze stopte de papieren in een lade
waarop in klare taal stond: HOPELOOS
Daan de Ligt
tuk tuk
geweldig zo’n tuk tuk (spreek uit toek toek)
de binnenstad verkeert in Thaise sferen
ik raad u aan hem ook eens te proberen
u kunt hem laten stoppen op verzoek
frivool en fris en fruitig is zijn look
u ziet hem links en rechts uw fiets passeren
dat zo’n vehikel zoveel kan presteren
dus smeult het oproer in de taxi-hoek
mijn raad aan Hagenaars en Hagenezen:
stap in, en laat u rijden als een vorst
u heeft in bus en tram niets meer te zoeken
het is fantastisch door Den Haag te racen
geniet en lach of zing uit volle borst
zelfs ambtenaren tukken (spreek uit toeken)
Daan De Ligt
en staart me met bevroren ogen aan
betoverd blijf ik zwijgend voor je staan
in twijfel tussen schaamte en verlangen
het lijkt alsof je heim’lijk om me lacht
plezier beleeft aan een hardvochtig spelen
een minnaar die je nooit zal mogen strelen
en die zo kansloos op een teken wacht
je schepper is een kunstenaar geweest
op zijn palet begon jouw eeuwig leven
zijn hand werd kalm bewogen door de Heer
als meester van z’n artistieke geest
hij heeft je zoveel schoonheid meegegeven
mijn teer beminde meisje van Vermeer
Daan de Ligt
Haags stadsdichter