Ze gingen zitten onder de olijfbomen...
 
 
Ze gingen zitten onder de olijfbomen in de namiddag
ze zeefden het grauwe licht
                 tussen hun dikke vingers
ze zetten hun kogeltas neer en overdachten
                 hoeveel smart er gekleefd zat
                 op het pad van de nacht
hoeveel verdriet in de knop van de witte malve
hoeveel dapperheid in de ogen van
                  het blootsvoetse kind dat de vlag draagt.

Romiosini, V, 1
uit: Romiosini en andere gedichten,
Yannis Ritsos. Vertaling: Guido Demoen
Point 2005