Vriendschapsgedichten

Gedichten over vriendschap

Lees de reacties op het forum, klik hier!

Afscheid

Maar ook zonder ons samen
draait de wereld wel door,
al weet ik niet waarom.

Voor vriendschap is verhuizen
als de dood. En ik blijf stom
omdat ik stoer en sterk moet zijn,

zoals wij waren. Maar stil
durf ik een onbeholpen woord:
enzovoort, enzovoort, enzovoort.

Ted van Lieshout
uit: Van, Als & Och,
Leopold 1995

Mijn vriendin

Gisteren zag ik je weer
een warm herkennen
toen ik langs je liep en
bijna aanraken kon.

Hetzelfde haar en
eender gekleed.

Verstoord draaide je
je om en keek
naar mij; minachting
wat ik in je ogen las,
dat viel me koud.

Temeer daar jij
diegene was, op
wie je leek.

Rim Sartori

Zeventig jaar verschil

Hij klaagt hardop dat hij de nieuwe
aardappeltjes niet meer haalt. Ik roep
dat ik ze al gegeten heb, dus hij moet
terug naar start of naar de gevangenis.
Hij strompelt toch al zo moe. Zijn hart.

Maar een vriend hoeft niet perce snel te zijn
van mij, alleen in de buurt.
Hij moet niet zeggen dat het weer weer
in de weg zit. Ik weet al lang dat het moet
vriezen voor regen ijzelt op straat.

En dan strooi ik heus wel zout voor je voeten.
Wat heeft het nu voor zin om zo maar
dood te willen gaan als ik er toch ook nog ben?

Of ben je jaloers dat ik nog zo n hoop
te leven heb. Ik ben jaloers dat jij het
hebt gehaald. Ik weet niet of ik dat wel kan.

-Ted van Lieshout,
uit "och ik elleboog me er wel doorheen"
Uitg. Leopold 1988

Hoe zoet is 't tusschen broederen twee
te wandelen, te wandelen,
bemint men van de twee den een,
den een gelijk den anderen;
bemint men ze alle twee, en zij,
beminnen ze ook malkanderen
gebroederlijk: 't is zoet erbij
te wandelen, te wandelen.

Guido Gezelle
uit: Spiegel van de Nederlandse poëzie 2,
Vivtor E. van Vriesland, Meulenhoff 1965