Remco Ekkers
De gedichten van Ruth van Rossum zijn helder en geheimzinnig tegelijk, herkenbaar én verrassend. Het kan stormen in haar gedichten maar de lezer zal ook waterhelder tot de bodem kunnen zien. In haar bundel Eilandranden zul je geen woeste metaforen vinden, wel verrassende vergelijkingen, geen barokke regels, wel fraaie klankschilderingen. Ze kent duidelijk haar klassieken, toch is haar werk niet vergelijkbaar met oude en nieuwe collega-dichters. Ze heeft een heel eigen authentiek geluid.
NBD|Biblion
Dat de dichteres sterk verbonden is met water, wind en ruimte proef je door de hele bundel. Het rivierenlandschap en het aanpalende boerenland worden bijna fysiek opgeroepen. Haar zintuiglijke waarneming is intens, vooral van het geluid, dat ze soms wil "uitzetten". Maar ook de "binnenervaring" is sterk: het verdriet om een verloren kind, de beperkte denkwereld van een geestelijk gehandicapte, de tintelingen van de verliefdheid. (…) Eind- en binnenrijm gebruikt de dichteres zoals het haar uitkomt, zo ook alliteraties, assonanties en het trefzeker aanwenden van het enjambement, dat belangrijke woorden extra accentueert.