Roger Pelgrims

 

 

 

 

 

 

 

MORGAINE

 

je toont
door je ogen,
groen,
bliksemende karbonkels dwingen,
tere schoonheid, vertrouwenwekkend,
maar toch angstaanjagend,
ongenaakbaar soms

je fluistert
door je lippen,
woorden, gedachten,
de geest van anderen
jouw genezing
je ademt
door je haren,
ruist zacht de wind,
die alles verhullen
in een mystieke waas

kortbij, en toch veraf
veraf, en toch kortbij .

© Roger Pelgrims
Uit: Avalon en verder
(cyclus Avalon)