Zachtjes glijden haar handen...
Zachtjes glijden haar handen
door haar haar.
Haar volslanke lange
vingers met gepolijste
nagels, zijn haar sieraad
dat weet zij
Haar ogen glijden schuins
naar de klikkende fotografen
om haar heen.
Lachend, brutaal, kijkt zij
de camera’s in.
Jong _ dynamisch
bruisend _ onbevangen.
Zij wuift naar hen
en houdt de beelden
in haar handen vast.
Haar handen trillen _
Zachtjes verglijden
haar gedachten over
de vergeelde beelden
uit haar fotoboek.
Zij wrijft over haar
pijnlijke vingers.
Haar huid eens
zo glad als de schaal
van een ei, verrimpelt.
Het wintert in haar haar
Met natte vingers
trommelt de wind
tegen de ramen
Met haar oude fotoboek
maakt zij haar dagen vol.
Rim Sartori
mei 2006