zwarte jas. Ik wil je
meer dan man, veel meer
dan blikken, bronst en buik,
dan vastbesloten zee van schuim en vlok.
Nee, zoek mij
op de witte weg,
herinner mij lichtjaren her,
doordrenk mij
met je dromenspel.
Jouw smetteloze spiegel kerft
de scherpe pijn, het losgesneden zijn.
Ik wil je twee,
je stenen en je brood.
Heb aan de poort geen haast,
maar deel met mij het zilverlicht.
Noem mij, bewaar
voor morgen, lees mij van
de bloesemknop die durend water vraagt.
© Marianne Som
Uit: Requiem voor Joshua
Uitg. De Distel, 2005