het staaldraad om je mond
schrikken mij niet meer af.
In tijden van tegenspoed
is het lawinegevaar groot
en staat de ophaalbrug op scherp.
Met de lading in mijn schoot
een pad plaveien
lijkt het beste, waar je
mij telkens ontglipt
naar jouw spelonkachtig verblijf.
Eén bliksemschicht en
kiezel wordt gentiaan,
ijzer verbogen tot edelweiss.
Sterrenmoment –
Onwrikbare opmaat naar de
uren waarin geen woorden,
de uren zonder gezicht,
waarin mijn lege handen
gebrokenheid wiegen en
het liefste teruggeven
aan duizend nuances rood.
© Marianne Som
Uit: Requiem voor Joshua
Uitg. De Distel, 2005