Ophoepelen
ik hoorde de stilte aan mijn vader knagen
net zo lang tot hij een gat werd
met verjaardagen moest je altijd
oppassen dat je niet in hem
stapte
je wist precies waar hij was
want als er ergens een deur
open stond dan tochtte hij
moeder had een hoepel om hem
heen gebonden
zodat we konden zien waar
hij niet meer was
©Joris Miedema
Eerder gepubliceerd in Meander en Krakatau