Jorien Brugmans

loskomen

een aarzeling, nog al te
zeer gewend aan zekerheid
van vaste grond, wat twijfel
ook over geloof in eigen
kracht. hoe kan ik mij, die
zó verankerd stond, bewegen
boven de zwaarte van mijn
zijn? hoe kan ik lichter zijn
dan lucht met wat ik
meetors aan gewicht? en
telt verleden tijd niet mee,
de dagen dat ik vol zat
van bezit en zucht naar
aardse pracht? er parelt
zweet op mijn gezicht,
geen taak zo zwaar als dit
gedicht: omhoog te komen
uit de waan van alledag.

voor deze hemelvaart
bestaat geen gids,
geen document,
geen routekaart.

Jorien Brugmans
mei 2009