adagio sostenuto

 

ik speelde dagelijks sonates
en eenmaal zachter dan tevoren
terwijl ik dacht dat je 't niet kon horen
de Mondschein die jouw voorkeur had

je bracht het loodwit als een kuif op water
zodat de golfslag al maar wilder werd
en grauwe wolken leek te raken

nu rondden bleke handen het palet
je volle aandacht kreeg mijn spel
terwijl jouw fluitend hoortoestel
de slotmaat tergend overtroefde
riep je plots de componist bij naam

Alfred van Haskerland (1939)
Meander oktober 2000