We mogen meer gedichten van Armand van Asche plaatsen Maar niet een hele bundel.
http://www.poezie-leestafel.info/armand-van-assche
Dettie
Armand van Assche - Poezie voor volwassenen (ja)
Scène
We liggen tegen elkaar aan,
te kijk en doorschijnend
in onze hoes
en verzwijgen open-
hartig
met miniem geruis
het onzegbare.
Wij denken aan het begin
toen er geen woorden waren,
nog niet was aangeraakt,
en in elke hartkamer
een geheim als een mond
aan de stilte hing.
Nu bewegen wij op een lege scène
en maken een onberispelijke pirouette
op het dode punt.
A Van Assche
uit: 'Even boven het evenwicht'
1978 Uitgeverij Orion- Brugge
Dit gedicht stond al op de site.
Tiba.
We liggen tegen elkaar aan,
te kijk en doorschijnend
in onze hoes
en verzwijgen open-
hartig
met miniem geruis
het onzegbare.
Wij denken aan het begin
toen er geen woorden waren,
nog niet was aangeraakt,
en in elke hartkamer
een geheim als een mond
aan de stilte hing.
Nu bewegen wij op een lege scène
en maken een onberispelijke pirouette
op het dode punt.
A Van Assche
uit: 'Even boven het evenwicht'
1978 Uitgeverij Orion- Brugge
Dit gedicht stond al op de site.
Tiba.
Nachtglas
Liefde is de lichtste gedachte,
een kind in schapewol gehuld
waarmee ik overdag lichtvoetig rondloop
tussen vluchtheuvels en doorzichtige gewoontes
dat 's avonds door hart en merg
huilt en donker als een kring rond de ogen
trekt en sluit. Hoe weerloos oud ben ik
als ik zout op de staart strooi
van elk uur, op de reigers van het lange leven
en de kou al krimpt in het brandpunt
waar het om draait in dit snel-weg-leven
een kruk een as die niet verwaait
in het donker als ik niets ben, versnipperd
en versneden in mij ronddwaal
in een blinde landkaart met de maan
als een witte stok achter de deur
en met liefde bezeerd als een kind
dat door het nachtglas van zijn dromen valt.
Armand van Assche
uit: Gedichten 79, een keuze ui de tijdschriften
samengesteld door Willy Spillebeen en Hubert van Herreweghen
Davidsfonds, Leuven 1979
Tiba.
Liefde is de lichtste gedachte,
een kind in schapewol gehuld
waarmee ik overdag lichtvoetig rondloop
tussen vluchtheuvels en doorzichtige gewoontes
dat 's avonds door hart en merg
huilt en donker als een kring rond de ogen
trekt en sluit. Hoe weerloos oud ben ik
als ik zout op de staart strooi
van elk uur, op de reigers van het lange leven
en de kou al krimpt in het brandpunt
waar het om draait in dit snel-weg-leven
een kruk een as die niet verwaait
in het donker als ik niets ben, versnipperd
en versneden in mij ronddwaal
in een blinde landkaart met de maan
als een witte stok achter de deur
en met liefde bezeerd als een kind
dat door het nachtglas van zijn dromen valt.
Armand van Assche
uit: Gedichten 79, een keuze ui de tijdschriften
samengesteld door Willy Spillebeen en Hubert van Herreweghen
Davidsfonds, Leuven 1979
Tiba.