Poëzie-Leestafel

...

  • Vergroot lettergrootte
  • Standaard lettergrootte
  • Verklein lettergrootte
Manja Croiset

 

 

 

"Ik zie mezelf meer als een woordkunstenares.
Ik speel met woorden.
Bovendien moet je voor veel gedichten,
bepaalde stijlen aanhouden.
Dat doe ik niet."

http://manjacroiset.weblog.nl

Zie ook de recensies van:

Croisade van een Croiset

Dissonante symfonie

Mijn leven achter onzichtbare tralies

En het fimpje over mijn leven achter onzichtbare tralies op youtube.

Leestafel heeft toestemming van Manja Croiset
om deze gedichten op de Leestafelsite te plaatsen.


 
het kindje wil zichzelf
een kusje op de spiegel geven
maar schrikt van het hoofd
dat groter wordt
als de mondjes elkaar raken

29 december 2000

© Manja Croiset
Uit: Mijn leven achter onzichtbare tralies
Uitgever: Gopher B.V.
rechten bij M. Croiset


 
Sine cure

 

het onbevangen spelende kind
weet niet wat het nog te wachten staat

© Manja Croiset
Uit: croisade van een croiset
nog ongepubliceerd,
rechten bij M. Croiset


 
balancerend
als
een koorddanser
zoek ik mijn weg
niet wetend
wat mijn mogelijkheden
zijn
op mijn hoede
voor
de toch nog
onverwachte
val

© Manja Croiset
uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, Poëzie


 
silhouet

 

wie is die vrouw

in de spiegel

ik ken haar niet

er is niets

tussen

mijn spiegelbeeld

en

mijn schaduw

© Manja Croiset
uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, Poëzie


 
doordat je je zo aan me geeft
geef je me ook mezelf terug

© Manja Croiset
Uit: croisade van een croiset
nog ongepubliceerd,
rechten bij M. Croiset


 
Kleintje

 

energie vretend
vals voor je zingend
kruip ik
genietend
met je over de vloer
liefje
veel meer kracht
gevend dan vergend

onvoorwaardelijk
zal ik van je houden
wat je ook zal
overkomen of doen
je overstelpend
met cadeautjes
veel meer
zou ik je willen geven
en met zorgen omringen

voor ogen houdend
dat het me geen rechten
verleent
maar jij maakt dit in me wakker

niet totaal onbaatzuchtig
door jou vergeet
ik mijn zorgen
en voel geen vermoeidheid

blij thuiskomend
vind ik tot mijn schrik
alles bij het oude

31 juli 2000

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, poëzie


 

 
ik ben een suikertante
en van dezelfde substantie
gemaakt

© Manja Croiset
Uit: croisade van een croiset
nog ongepubliceerd,
rechten bij M. Croiset


 
de laborante is een
jonge moslimvrouw
ik betrap me op de gedachte
zou zij besneden zijn
ik voel me een voyeur
juist haar bedekte hoofd
zet haar te kijk
anders was ze onopgemerkt
aan me voorbijgegaan
ooit had ik een nachtmerrie
over een algehele infibulatie

© Manja Croiset
Uit: croisade van een croiset
ongepubliceerd
auteursrechten bij M. Croiset


 

 
zullen we maar niet meer praten
alles alles verder ongezegd maar laten

zullen we maar niet meer praten
alles alles gewoon maar laten

omdat geen enkele zin
meer zin heeft

zullen we maar niet meer praten
alles alles bij het oude laten

© Manja Croiset
Uit: Uit de spelonken van mijn ziel
Uitgever: Gopher B.V.


 
Warmte

 

Armen beschermen mij
handen strelen mij
het is stil van binnen

februari 1968

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn eigen Bruna Boek, Poëzie


 

 
als onbeschreven perkament
lijkt de huid
van de zieke vrouw

toch kun je er een
heel leven aan aflezen

 

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, poëzie


 

 
zoveel heb je van me gezien
door diepe dalen
heb je me gesleept
alles heb ik je verteld
meer dan ik zelf wist
maar nog steeds kan ik niet
je aanwezigheid voelen
hoe kan ik je dan wel missen

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn eigen Bruna Boek, Poëzie


 

 

 
wat heeft mijn luiken zo
op slot gedaan
weten waarom hoeft
niet meer
als ik ze maar wel openen
kon

als ik eens gewoon op enter
drukte
zoals in mijn droom
waarin een verbroken relatie
zich zo vanzelf herstelde

© Manja Croiset
Uit: croisade van een croiset
nog ongepubliceerd,
rechten bij M. Croiset


 
Wroeging

 

door mijn honger

naar warmte

heb ik je gebruikt

terwijl ik van je walgde

en je me irriteerde

en we niets gemeen hebben

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, poëzie


 

 
Onzekerheid

 

Jij en ik

Je zegt dat je me kent
maar ken je me werkelijk
Hoe weet je dat je me kent
Weet je hoe ik er vanbinnen uitzie
Je zegt dat je van me houdt
zoals ik ben

maar zou je me niet haten
als je wist dat ik anders ben
dan zoals jij me ziet
Of weet je dat ik anders ben
en houd je juist daarom van me
Hoe zal ik ooit weten wat je denkt
Soms denk ik dat je helemaal niet van me houdt
Dat je maar doet alsof
en dat je woorden holle frasen zijn
Dan word ik bang
voor jou en voor de eenzaamheid
Dan snauw ik je af
en ben ik het liefst alleen
omdat ik me nog eenzamer voel
als jij bij me bent

Maar dan zie ik de ontreddering op je gezicht
Dan weet ik, dan voel ik
dat je echt van me houdt
En toch komt die onzekerheid
altijd weer terug
Zou dat bij jou ook zo zijn

Zeist april 1964

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, poëzie


 

 
metafoor

 

als een egeltje
opgerold
geen ingang

aan de stekeltjes
kunnen anderen
zich bezeren

egeltje cactus onder
de dieren

onderzoekend
komt soms
aarzelend
een nat snuitje
te voorschijn
heel voorzichtig
aftastend als olifantenslurven
liefkozend

zo broos
gemakkelijk
kapot te maken

zoals het onbedoeld
de luchtkastelen heeft stuk
geprikt

31 januari 2000

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, poëzie


 

 
niets is iets
want het is een woord
dus te benoemen

niets is iets wat ontbreekt
een gemis leegte
en dat is iets

een vacuüm is ook al een
niets dat iets is

© Manja Croiset
Uit: Uit de spelonken van mijn ziel
Uitgever: Gopher B.V.


 

 

met mijn hoofd op jouw borst
probeer ik synchroon te ademen
om één te zijn
ik word benauwd
en wend me eenzaam af
jij slaapt rustig verder

© Manja Croiset
Uit: croisade van een croiset
nog ongepubliceerd,
rechten bij M. Croiset


 
de halfnaakte getatoeëerde
kerel
is onverwacht
wellevend
de heer in chique
3 delig grijs
houdt een
scheldkanonnade
door het open raam
van zijn bolide
dat kleren de man niet
maken
benadrukt
zijn opgestoken
middelvinger

8 februari 2000

© Manja Croiset
Uit: dissonante symfonie
Mijn Eigen Bruna Boek, poëzie