Vele verhalen zijn al zo oud
als ze lang zijn. In de winter
is het koud. U bent welkom.
Ik hanteer de veer om u te melden
dat ik tussen de regels spreek.
Tevens maak ik gewag van woorden
waar ik een zekere diepte in steek.
Papier is gewillig nadat het wit
is geweest. Het geschreven woord
blijft; het past als een schoen
op een leest: verstelbaar, jawel,
maar dan past een mens het aan,
een lezer, weetjewel. Wij, dichter,
kunnen niet zonder. We hopen
dat het vanavond goed zal gaan.
Na de pauze kunt u vragen stellen.
Hoe ik ertoe gekomen ben. Wat me
schrijvende houdt. Want het regent
godbetert pijpenstelen. Ik heb u
gewaarschuwd: in de winter is het koud.
Joris Denoo
uit: Poëziekrant,
jaargang 25, november/december 2001
