net als de wind die door bossen woei.
Het grote probleem van sint
is dat hij soms de weg niet vindt
op de E40, N20 en A17,
en bovenal in Brugge.
Want hier is iets te kort.
Heette dat niet Lappersfort?
Waar is dat leuke bos naartoe, Piet?
Maar die weet het ook niet.
Ah, dan zelf maar wat gebladerd.
Hij grijpt al naar zijn boek
en bladert met een diepe zucht.
Hij is van zo ver gekomen
en is nog altijd voort op zoek,
want de maan schijnt niet meer
als vanouds door de bomen.
Zijn beschimmeld paard
zwaait treurig met zijn staart.
En even later loert de sint
door de schoorsteen van ene moenaert.
Hij kijkt nieuwsgierig in diens hart:
ziet het er bruin uit, gespikkeld groen of zwart?
Verdient die een lap van de paardenstaart?
Is dat daar kreupelhout in de open haard?
En dan komt weer die diepe zucht.
Doe de goede man dan een stil plezier
en leg naast raap en wortel
voor zijn hongerig dier
ook maar een wegenkaart klaar.
Joris Denoo
Met toestemming van
The Lappersfort Poets Society
