Gevaar dat opkruipt uit het oermoeras
Ik proef en ruik het, ken ook de legende
De rover huisde in de diepste plas
Een hengelaar was zo van hem bezeten
Dat hij de hoogmis liet voor wat ze was
Die zondagmorgen heeft de vis gebeten
Er luiden klokken als de duivelssnoek
De man de hel in trekt, ik hoor zijn kreten
Ik hou me stijf aan vader vastgeklampt
Hij slingert langs de sloten van het Broek
Waarin begerig water stinkt en dampt
Thuis val ik van de fiets, totaal verkrampt
© Frits Criens
Uit: Verloren kost
uitg. Holland, De windroos Haarlem 2007
