Leestafel heeft toestemming (via Leni) van Ivo van Strijtem om zijn gedichten te plaatsen.
Maar geen hele bundels.
Dettie
* Ivo van Strijtem (ja)
Geplaatst: 20 jul 2007 12:44 pm
Een rode sjaal
In mei
kocht ik een sjaal, een rode,
omdat rood toch steeds terugkeert.
Liep toen door, eerste links,
dan weer links en kwam uit
op een binnenplaats bij een bank
aan een bakstenen muur
waar een viool de ruimte vulde,
een viool van wijn en waakzaam vuur.
Hier wou ik blijven, levenslang
en deed hem om, omdat rood
toch hartverwarmend is en paste
bij de bank, de muur en de vogel
die daar neer kwam strijken,
waardig, helemaal niet bang.
Ivo van Strijtem
uit: Een rode sjaal,
Atlas 1998
Tiba.
Een rode sjaal
In mei
kocht ik een sjaal, een rode,
omdat rood toch steeds terugkeert.
Liep toen door, eerste links,
dan weer links en kwam uit
op een binnenplaats bij een bank
aan een bakstenen muur
waar een viool de ruimte vulde,
een viool van wijn en waakzaam vuur.
Hier wou ik blijven, levenslang
en deed hem om, omdat rood
toch hartverwarmend is en paste
bij de bank, de muur en de vogel
die daar neer kwam strijken,
waardig, helemaal niet bang.
Ivo van Strijtem
uit: Een rode sjaal,
Atlas 1998
Tiba.
Geplaatst: 20 jul 2007 10:00 pm
Begrafenis.
Het maakt niet uit
maar mag ik kiezen
laat haar doorgaan
in een kerkje in de buurt,
dat lijkt me het eenvoudigste.
Mijn vrienden zingen
een paar psalmen
een paar droevige psalmen
of een droevige en een troostvolle.
En als het nog één keer mag:
de vrouwen links , de mannen rechts,
dat zingt mooier en zoomt mijn
uittocht beter af.
Maar echt is er geen kerkje
dan volstaat een zaaltje ruimschoots
en waarom bij mooi weer
niet gewoon een wei?
Of laat me maar liggen
onder het puin
of waar ik verdronken ben,
dat is ook goed,
het maakt niet uit.
Ivo Van Strijtem
uit 'Het tegenbezoek'
Atlas Amsterdam 2006
leni
Begrafenis.
Het maakt niet uit
maar mag ik kiezen
laat haar doorgaan
in een kerkje in de buurt,
dat lijkt me het eenvoudigste.
Mijn vrienden zingen
een paar psalmen
een paar droevige psalmen
of een droevige en een troostvolle.
En als het nog één keer mag:
de vrouwen links , de mannen rechts,
dat zingt mooier en zoomt mijn
uittocht beter af.
Maar echt is er geen kerkje
dan volstaat een zaaltje ruimschoots
en waarom bij mooi weer
niet gewoon een wei?
Of laat me maar liggen
onder het puin
of waar ik verdronken ben,
dat is ook goed,
het maakt niet uit.
Ivo Van Strijtem
uit 'Het tegenbezoek'
Atlas Amsterdam 2006
leni
Geplaatst: 21 jul 2007 05:41 am
Eigenlijk prachtig, zo'n testament. Wat maakt het eigenlijk nog uit ? Dood gaan lijkt toch niet zo erg ? Wat zal het de dichter nog worst wezen hoe of wat.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
leni schreef:
Begrafenis.
Het maakt niet uit
maar mag ik kiezen
...
het maakt niet uit.
Eigenlijk prachtig, zo'n testament. Wat maakt het eigenlijk nog uit ? Dood gaan lijkt toch niet zo erg ? Wat zal het de dichter nog worst wezen hoe of wat.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 21 jul 2007 11:21 pm
Heel mooi tafereel in het gedicht "een rode sjaal":
ja dat herken ik: zo'n idyllische plaats en je denkt: hier wil ik blijven...
Tiba.
Heel mooi tafereel in het gedicht "een rode sjaal":
op een binnenplaats bij een bank
aan een bakstenen muur
waar een viool de ruimte vulde,
een viool van wijn en waakzaam vuur.
Hier wou ik blijven, levenslang
ja dat herken ik: zo'n idyllische plaats en je denkt: hier wil ik blijven...
Tiba.
Geplaatst: 22 jul 2007 04:21 pm
Mooi vind ik dat het hem dus wel uitmaakt ergens...
Hij heeft er wel degelijk ideeën bij en nogal specifieke, waarvan hij zelf ook wel weet dat ze een beetje gedateerd zijn:
En als het nog één keer mag:
de vrouwen links, de mannen rechts,
dat zingt mooier en zoomt mijn
uittocht beter af.
Ik moet glimlachen om de reden die hij geeft: 'dat zingt mooier'.
Dat is zeker waar!
En het volgende is taalkunstig, qua beeld mooi gedaan:
'en zoomt mijn uittocht beter af'....
Speciaal zo'n handeling bij een uitvaart (of zoals hij het noemt: 'zijn uittocht' wat ook alweer een mooie nuancering van de betekenis is)
'ergens een zoom in leggen' als laatste handeling van iets... dan pas is de jas of de jurk klaar om te dragen.
... en heel vrouwelijk als gedachte natuurlijk :wink:
Ja, mooi gevonden.
Maar ik geloof dus al met al niet in zijn uitspraak dat het niets uitmaakt hoe de dichter begraven wordt.
Voor mij roept het eerder een sfeer op die mooi is bij het gedicht.
Zoals Pessoa het zo treffend zegt: als we gestorven zijn, heeft de werkelijkheid ons niet meer nodig.
:wink: Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'
Mooi vind ik dat het hem dus wel uitmaakt ergens...
Hij heeft er wel degelijk ideeën bij en nogal specifieke, waarvan hij zelf ook wel weet dat ze een beetje gedateerd zijn:
En als het nog één keer mag:
de vrouwen links, de mannen rechts,
dat zingt mooier en zoomt mijn
uittocht beter af.
Ik moet glimlachen om de reden die hij geeft: 'dat zingt mooier'.
Dat is zeker waar!
En het volgende is taalkunstig, qua beeld mooi gedaan:
'en zoomt mijn uittocht beter af'....
Speciaal zo'n handeling bij een uitvaart (of zoals hij het noemt: 'zijn uittocht' wat ook alweer een mooie nuancering van de betekenis is)
'ergens een zoom in leggen' als laatste handeling van iets... dan pas is de jas of de jurk klaar om te dragen.
... en heel vrouwelijk als gedachte natuurlijk :wink:
Ja, mooi gevonden.
Maar ik geloof dus al met al niet in zijn uitspraak dat het niets uitmaakt hoe de dichter begraven wordt.
Voor mij roept het eerder een sfeer op die mooi is bij het gedicht.
Zoals Pessoa het zo treffend zegt: als we gestorven zijn, heeft de werkelijkheid ons niet meer nodig.
:wink: Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'
Geplaatst: 22 jul 2007 09:49 pm
In de poëziekrant van april-mei dit jaar staat een interview met Ivo en daarin zegt hij over Begrafenis: Dit gedicht is een soort onthechtheid. Het gaat niet over mijzelf maar over de begrafenis van naamlozen , vaak anonieme slachtoffers zoals de zes miljoen joden , de slachtoffers van de tsunami of de twee torens..
En de begrafenis is telkens én een verschrikkelijk én een verzoenend moment.
Elke lezer kan het 'ik ' op zijn manier invullen.Maar het gedicht gaat niet over mijzelf..integendeel.
leni
In de poëziekrant van april-mei dit jaar staat een interview met Ivo en daarin zegt hij over Begrafenis: Dit gedicht is een soort onthechtheid. Het gaat niet over mijzelf maar over de begrafenis van naamlozen , vaak anonieme slachtoffers zoals de zes miljoen joden , de slachtoffers van de tsunami of de twee torens..
En de begrafenis is telkens én een verschrikkelijk én een verzoenend moment.
Elke lezer kan het 'ik ' op zijn manier invullen.Maar het gedicht gaat niet over mijzelf..integendeel.
leni
Geplaatst: 23 jul 2007 08:28 am
Mooie gedachte. Leuk dat je dat citaat er bij geeft, leni.
Die onthechtheid had ik er inderdaad vooral in gevoeld en ook de menging van berusting en verschrikking. Glimlach/Smile
Maar goed, poëzie is in de eerste plaats taal, materiaalbehandeling.
Die moet de inhoud kunnen overbrengen.
Dat is hem in zekere zin dus gelukt, want de sfeer is wel goed voelbaar.
Anderzijds: deze toch redelijk specifieke inhoud had ik er niet in gelezen.
Is dat dan een manco van dit gedicht? Voor mij eigenlijk wel.
Het bijzondere stijgt niet helemaal op tot het algemene, en dat vind ik jammer.
Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'
Mooie gedachte. Leuk dat je dat citaat er bij geeft, leni.
Die onthechtheid had ik er inderdaad vooral in gevoeld en ook de menging van berusting en verschrikking. Glimlach/Smile
Maar goed, poëzie is in de eerste plaats taal, materiaalbehandeling.
Die moet de inhoud kunnen overbrengen.
Dat is hem in zekere zin dus gelukt, want de sfeer is wel goed voelbaar.
Anderzijds: deze toch redelijk specifieke inhoud had ik er niet in gelezen.
Is dat dan een manco van dit gedicht? Voor mij eigenlijk wel.
Het bijzondere stijgt niet helemaal op tot het algemene, en dat vind ik jammer.
Grada
_________________
'Do you think it's a whoozle?'
Geplaatst: 06 sep 2007 05:15 pm
Stenen
Een kiezel brak mijn rug,
een strohalm had volstaan,
een spiegelbeeld, een zucht.
De eerste steen al had mij
op de grond gegooid.
Een god waarde rond
en schreef in het zand
in het bloed in mijn ogen.
Hij tekende mij,
een rimpelloos meer,
ik was het tegendeel,
dat overspelige schrijven van goden.
Elke steen die mij trof
had een scherpe kant
en scheurde de wand waar
mijn ziel achter spinde
waardoor het oordeel
een gooi naar het nooit werd
van elke man die ooit
op mij was geklauterd.
Ik stierf op een steenworp van hem.
Ivo van Strijtem
uit: Poëziekrant, november-december 2004
Tiba.
uit het thema "gedichten over steen" ook hier geplaatst
Laatst aangepast door tiba op 14 okt 2008 08:04 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Stenen
Een kiezel brak mijn rug,
een strohalm had volstaan,
een spiegelbeeld, een zucht.
De eerste steen al had mij
op de grond gegooid.
Een god waarde rond
en schreef in het zand
in het bloed in mijn ogen.
Hij tekende mij,
een rimpelloos meer,
ik was het tegendeel,
dat overspelige schrijven van goden.
Elke steen die mij trof
had een scherpe kant
en scheurde de wand waar
mijn ziel achter spinde
waardoor het oordeel
een gooi naar het nooit werd
van elke man die ooit
op mij was geklauterd.
Ik stierf op een steenworp van hem.
Ivo van Strijtem
uit: Poëziekrant, november-december 2004
Tiba.
uit het thema "gedichten over steen" ook hier geplaatst
Laatst aangepast door tiba op 14 okt 2008 08:04 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 10 okt 2008 08:03 am
Het winterkoninkje
Miniatuurmus,
pingpongvogeltje: stuit van
de hak op de tak.
Maar wat een inborst!
Mijn vogelvriend vertelt me
dat het winterkoninkje
vijf, zes nestjes bouwt.
Eens de ruwbouw klaar
nodigt hij zijn liefje uit,
zijn bruid, zijn koningin,
ook een winterkoninkje.
Zij mag dan kiezen: houd
rekening met de tak,
de boom, de buren.
Hij werkt de buitenkant af:
plamuren, voegen, kroonlijst,
afvoerbuis. Zij doet het
interieur: kiest de meubels,
spreidt het bedje
en legt er vervolgens
vijf, zes eitjes in.
Ivo van Strijtem (1953)
uit: De Lange Droomstraat
Uitgeverij Atlas 2008
Dit kreeg ik toegestuurd via het Laurens Jz. Coster project
dat is een vrijwilligersproject.
Website: http://cf.hum.uva.nl/dsphome/ljc/
Elke werkdag krijg je een gedicht via mail toegestuurd, als je dat ook wilt dan kan je je hier aanmelden: http://www.engage.nu/mailman/listinfo/coster-l
Dettie
Het winterkoninkje
Miniatuurmus,
pingpongvogeltje: stuit van
de hak op de tak.
Maar wat een inborst!
Mijn vogelvriend vertelt me
dat het winterkoninkje
vijf, zes nestjes bouwt.
Eens de ruwbouw klaar
nodigt hij zijn liefje uit,
zijn bruid, zijn koningin,
ook een winterkoninkje.
Zij mag dan kiezen: houd
rekening met de tak,
de boom, de buren.
Hij werkt de buitenkant af:
plamuren, voegen, kroonlijst,
afvoerbuis. Zij doet het
interieur: kiest de meubels,
spreidt het bedje
en legt er vervolgens
vijf, zes eitjes in.
Ivo van Strijtem (1953)
uit: De Lange Droomstraat
Uitgeverij Atlas 2008
Dit kreeg ik toegestuurd via het Laurens Jz. Coster project
dat is een vrijwilligersproject.
Website: http://cf.hum.uva.nl/dsphome/ljc/
Elke werkdag krijg je een gedicht via mail toegestuurd, als je dat ook wilt dan kan je je hier aanmelden: http://www.engage.nu/mailman/listinfo/coster-l
Dettie
Geplaatst: 10 okt 2008 08:09 pm
Toevallig las ik deze week in een oude bijdrage (2004 denk ik) over het gedicht: 'Wat zijn de vrouwen weer mooi gelukt dit jaar' en daar komt dat gedicht in waar Dettie een parodie schrijft op Ivo's gedicht. Dat is waar jij naar zocht geloof ik Tiba.. het staat bij 'Poezie verkoopt niet' en werd door Gast geintroduceerd.
leni
Toevallig las ik deze week in een oude bijdrage (2004 denk ik) over het gedicht: 'Wat zijn de vrouwen weer mooi gelukt dit jaar' en daar komt dat gedicht in waar Dettie een parodie schrijft op Ivo's gedicht. Dat is waar jij naar zocht geloof ik Tiba.. het staat bij 'Poezie verkoopt niet' en werd door Gast geintroduceerd.
leni
Met toestemming van Leni plaats ik:
Heartbreak Hotel
~in memoriam Ghilain Evenepoel (1955-2000)~
Je wordt meer broer van eentje minder.
Ik bedoel, hij stierf. Hij was maar
Wat hij aankon: de lente en de herfst,
a man of only two seasons.
Ik heb het heus niet
over Jimi Hendrix,
die rolt nu zijn shag voor hem.
Ze horen samen enigszins. En toch,
mijn broer die dood is,
heeft geen stem. En vrijwel nooit
heeft hij zijn dorp verlaten; hij danste
liefst een wereld rond zichzelf.
Dat duurde maar zijn tijd.
Zijn hart te klein van te veel pijn.
En daarom, en waarom ook niet,
dronk hij te veel, om gauw te sterven.
Dat wilde hij niet écht, maar,
ik bedoel, hij liep zo vaak
down lonely street.
De sneeuw viel binnen in zijn hart
terwijl het buiten luidop zomerde.
See you later rock-’n-roll-broer,
mooie jongen. Je sjofele jas
blijft pijnlijk grappig aan ons hangen.
Ivo van Strijtem
uit: De mooie Ierse.
Atlas, Amsterdam, 2002
Heartbreak Hotel
~in memoriam Ghilain Evenepoel (1955-2000)~
Je wordt meer broer van eentje minder.
Ik bedoel, hij stierf. Hij was maar
Wat hij aankon: de lente en de herfst,
a man of only two seasons.
Ik heb het heus niet
over Jimi Hendrix,
die rolt nu zijn shag voor hem.
Ze horen samen enigszins. En toch,
mijn broer die dood is,
heeft geen stem. En vrijwel nooit
heeft hij zijn dorp verlaten; hij danste
liefst een wereld rond zichzelf.
Dat duurde maar zijn tijd.
Zijn hart te klein van te veel pijn.
En daarom, en waarom ook niet,
dronk hij te veel, om gauw te sterven.
Dat wilde hij niet écht, maar,
ik bedoel, hij liep zo vaak
down lonely street.
De sneeuw viel binnen in zijn hart
terwijl het buiten luidop zomerde.
See you later rock-’n-roll-broer,
mooie jongen. Je sjofele jas
blijft pijnlijk grappig aan ons hangen.
Ivo van Strijtem
uit: De mooie Ierse.
Atlas, Amsterdam, 2002
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~
(naar: Italo Calvino)
(naar: Italo Calvino)
De man over wie dit gedicht gaat ken ik niet en heb ik nooit gekend,
maar het gedicht spreekt me gewoon erg aan.
Vooral dit vind ik prachtig gezegd:
Je wordt meer broer van eentje minder.
De sneeuw viel binnen in zijn hart
terwijl het buiten luidop zomerde.
Molly
maar het gedicht spreekt me gewoon erg aan.
Vooral dit vind ik prachtig gezegd:
Je wordt meer broer van eentje minder.
De sneeuw viel binnen in zijn hart
terwijl het buiten luidop zomerde.
Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~
(naar: Italo Calvino)
(naar: Italo Calvino)
mira schreef:Ik lees dit gedicht nu pas.
Heartbreak Hotel is de titel van een song van Elvis Presley.
Hartbrekende rock-'n-roll, voor de 'broer' zonder stem. Voor de broer die eenzaam langs de straten liep. Het sneeuwde in zijn hart, bleef maar sneeuwen, zomer kon hem niet meer bereiken
Hartbrekend.
mira
Klopt ja. In en in triest!
Molly
~ Het is een kunst om de zee in een glas te vangen ~
(naar: Italo Calvino)
(naar: Italo Calvino)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten