Geplaatst: 19 apr 2008 03:58 pm
Oorlogsgedichten
Manja was zo vrij ons een aantal van haar oorlogsgedichten ter beschikking te stellen. Hierbij wil ik ook PieterW bedanken, die samen met Manja de keuze gemaakt heeft.
K.Z. syndroom
een levenslange nachtmerrie
niet erfelijk
wel overdraagbaar
Uit : Dissonante symfonie
verspreid over het slagveld
liggen de verminkte lijken
net zo verwoest is de geest
van de overlevenden
als je dat nog leven noemen mag
hen rest lijden
dat blijft de gesneuvelden
tenminste bespaard
Uit : Dissonante symfonie
zo geheim als onze Joodse komaf was zo openlijk werd
er dus gesproken over pappa’s illegaal drukwerk
gevangenissen en kamptijd
pas later ook zíjn angst dat er ontdekt zou worden dat ook hij Joods bloed had
zo gründlich waren de Duitsers dus ook weer niet met zijn beroemde halfbroers Max
die niet meer op mocht treden en Gerard de paragnost van wereldfaam die echt gemengd gehuwd was
de zo bekende achternaam het is een wonder dat zij het kunnen
navertellen en dat ik hier zit was dat laatste maar niet het geval
hoeveel later hoorden we van de vermoorde familie
niet teruggekomen werd dat toen toedekkend genoemd
we wisten niets maar we voelden wel (maar zelfs dat waren we ons toen niet bewust)
andere kinderen hadden grootouders en vragen waarom dat deed je niet
geen foto te bekennen er was helemaal niets gebeurd mamma had niets
meegemaakt
Uit : Mijn leven achter onzichtbare tralies
hebben Odo en Paula gedacht
aan hem en onze relatie
toen ze mij het boekje Tommy
gaven nu al weer jaren geleden
ik denk het niet want die keurden ze af
schattige tekeningen gemaakt
door een man in Theresiënstadt
voor de derde verjaardag van zijn zoontje
na de oorlog gevonden verborgen
in een muur van een barak van het voormalige concentratiekamp
de beide boeken Tommy en Manja
staan bij mij naast elkaar in de boekenkast
is dat bij hem ook het geval gevraagd heb ik dat nooit
in zijn huis in Lasne ben ik nooit geweest
alle twee heeft hij ze van mij gekregen
met Tommy was hij blij dat ik het hem toestuurde
in een tijd dat het contact door hem was verbroken en hij me verzocht
had hem met rust te laten
Manja nog weer daarna
zou hij het ooit hebben durven lezen
menigeen zegt hoe hebben je ouders je
naar dat boek kunnen vernoemen gewoon het
was een mooie naam (dat vind ik ook) en die tijd was toch voorbij
bij hun eerstgeborene wilden ze dat niet
een vraag rijst
Ingrid geboren nadat Odo was opgepakt
hadden ze van te voren al een naam afgesproken
als ik een jongetje was geweest had ik Serge geheten wist ik
als het dan toch voorbij was
waarom was onze Joodse achtergrond dan een
GEHEIM
Uit : Mijn leven achter onzichtbare tralies
de echo uit het verleden
welk deel is onverstaanbaar
geworden
Uit : Croisade van een Croiset
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
*Manja Croiset
Geplaatst: 20 apr 2008 12:25 pm
Op de tekst over Tommy en Manja is een vervolg.
Eigenlijk meer over mijn naam als ik een jongetje was geweest.
Ik dicht mezelf niet toe een poeet te zijn.
(dus onterecht dichter van de maand januari,maar wel blij!)
Alles wat ik schrijf is een soort van levensverhaal.
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Op de tekst over Tommy en Manja is een vervolg.
Eigenlijk meer over mijn naam als ik een jongetje was geweest.
Ik dicht mezelf niet toe een poeet te zijn.
(dus onterecht dichter van de maand januari,maar wel blij!)
Alles wat ik schrijf is een soort van levensverhaal.
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 21 apr 2008 05:02 pm
Aldoor in verwarring wat waar,ik schreef dit net op de WOII pagina,
maar hier staat nou juist weer mijn woorden .Sorry!
Geen gedicht misschien kan er wel 1 overschrijven!
Waar WO II slachtoffers (specifiek joods?) vreselijk veel moeite mee hebben?
Dat is het woord registreren!
Ook op deze site,maar ook als ik bel naar een instantie onder welk
registratienummer bent u bekend en we komen uit bij het opgeven
als Jood bij de burgelijke stand en het getatoeerde nummer op de boven in concentratiekampen!
Wat dan wel inschrijven.
Dettie please vat het niet op als een aanval.Ik schrijf het nu op om dit
onderwerp,maar je loopt er overal tegenaan.
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Aldoor in verwarring wat waar,ik schreef dit net op de WOII pagina,
maar hier staat nou juist weer mijn woorden .Sorry!
Geen gedicht misschien kan er wel 1 overschrijven!
Waar WO II slachtoffers (specifiek joods?) vreselijk veel moeite mee hebben?
Dat is het woord registreren!
Ook op deze site,maar ook als ik bel naar een instantie onder welk
registratienummer bent u bekend en we komen uit bij het opgeven
als Jood bij de burgelijke stand en het getatoeerde nummer op de boven in concentratiekampen!
Wat dan wel inschrijven.
Dettie please vat het niet op als een aanval.Ik schrijf het nu op om dit
onderwerp,maar je loopt er overal tegenaan.
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 23 apr 2008 10:53 am
nieuwe informatie kreeg ik
over onze namen
ik vroeg of ze besproken hadden hoe de baby zou heten
voor dat Odo werd opgepakt
het antwoord was bevestigend
hoe als Ingrid een jongetje was geweest
ja zei Paula Claude
Odo daar waren we het nog niet over eens
ik zei dat ik niet wou dat kind wordt gepest
klootje closet Ingrid kwam bij hem vandaan uit Peer Gynt
verder vroeg ik dat Serge waar kwam dat dan vandaan (mijn naam dus als jongetje)
naar een 13-jaris Russisch jongetje uit het concentratiekamp
dat daar (waarschijnlijk) is omgekomen niet helemaal duidelijk was het mij
of mijn vader zich over dat kind ontfermd had
durf ik niet verder te vragen
Manja Serge onverbiddelijk verbonden
met die tweede wereldoorlog
Uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
de moeder maakt het huis schoon
legt een grote spiegel op de grond
en zegt tegen het meisje :
niet op gaan zitten hoor
als door een magneet getrokken
kruipt ze op de glazen plaat
de spiegel breekt
hoe oud is ze als ze weet
dat die spiegel van haar
vergaste grootmoeder was
gestraft hiervoor is ze nooit
Uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
nieuwe informatie kreeg ik
over onze namen
ik vroeg of ze besproken hadden hoe de baby zou heten
voor dat Odo werd opgepakt
het antwoord was bevestigend
hoe als Ingrid een jongetje was geweest
ja zei Paula Claude
Odo daar waren we het nog niet over eens
ik zei dat ik niet wou dat kind wordt gepest
klootje closet Ingrid kwam bij hem vandaan uit Peer Gynt
verder vroeg ik dat Serge waar kwam dat dan vandaan (mijn naam dus als jongetje)
naar een 13-jaris Russisch jongetje uit het concentratiekamp
dat daar (waarschijnlijk) is omgekomen niet helemaal duidelijk was het mij
of mijn vader zich over dat kind ontfermd had
durf ik niet verder te vragen
Manja Serge onverbiddelijk verbonden
met die tweede wereldoorlog
Uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
de moeder maakt het huis schoon
legt een grote spiegel op de grond
en zegt tegen het meisje :
niet op gaan zitten hoor
als door een magneet getrokken
kruipt ze op de glazen plaat
de spiegel breekt
hoe oud is ze als ze weet
dat die spiegel van haar
vergaste grootmoeder was
gestraft hiervoor is ze nooit
Uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 28 apr 2008 10:46 am
zo verlangend naar rust en stilte,weg van de familiekritiek,ruzies en minderwaardigheidsgevoelens.
"Mijn laatste groet is voor hen, die mij in mijn onvolmaaktheid kenden en mij liefhadden."
Rabindranath Tagore Indisch mysticus en dichter (1861-1941)
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
zo verlangend naar rust en stilte,weg van de familiekritiek,ruzies en minderwaardigheidsgevoelens.
"Mijn laatste groet is voor hen, die mij in mijn onvolmaaktheid kenden en mij liefhadden."
Rabindranath Tagore Indisch mysticus en dichter (1861-1941)
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 30 apr 2008 06:42 pm
Uit mijn leven achter onzichtbare tralies koos ik nog volgende teksten :
Paula zegt vaak gelukkig was er vroeger geen televisie
dan had ik jullie dingen verboden die andere kinderen
wel mochten
gelukkig was er vroeger geen televisie denk ik dan
dan hadden we bij onze huistiran helemaal nooit
meer geluid mogen maken
toch hebben we ook vrolijk op straat naast hem
gehuppeld altijd aan één kant vanwege de wond van het KZ
aan zijn been dat toen bijna geamputeerd was
kijkend naar het firmament
zie ik de W van Cassiopeia
en denk aan het boek Manja
waar mijn naam aan ontleend is
vijf bevriende kinderen die hun
verbond bevestigd zagen in dit pentagram
met Manja als middelpunt
in een heldere nacht gaan onwillekeurig
mijn gedachten naar dat tragische
verhaal Nazi Duitsland in opkomst
de dood van dit Joodse meisje
altijd heb ik me verwant gevoeld
te jong stiekem gelezen
de aantrekkingskracht van dat
boek met mijn naam was begrijpelijk
de overeenkomst zo onwaarschijnlijk
gevraagd heb ik nu
naar Serge het Russische
jongetje in het concentratiekamp
of Odo voor hem gezorgd had
nieuw detail kwam aan het licht
mijn vader die zo vaak verteld
heeft hoe erg het was bij zijn
vervroegde vrijlating de anderen
achter te moeten laten heeft een extra
dimensie gekregen
dit kind was toen nog niet dood en is zover mogelijk
mee gelopen naar de poort
zich aan hem vastklampend
van hem afgerukt onder bedreiging van geweren
ik hoorde het met droge ogen aan
al schrijvend komen de tranen en knijpt mijn hart samen
meestal is het andersom
beschríjf ik emoties die geweest zijn
ik dus Manja en Serge tegelijk
heb ik mij ten onrechte onzichtbaar gewaand
of maakte ik die twee zo beladen namen niet waar
nu voel ik me vereerd maar o zo bedroefd
niet alleen maar negatief blijkt nu
het nog zo vervlochten leven
ik zou deze informatie nooit
verkregen hebben
als ik allang een zelfstandig bestaan leidde
vaak fungeer ik als doorgeefluik aan mijn zusjes
die nagenoeg alleen de tijd van zwijgen
hebben meegemaakt
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Uit mijn leven achter onzichtbare tralies koos ik nog volgende teksten :
Paula zegt vaak gelukkig was er vroeger geen televisie
dan had ik jullie dingen verboden die andere kinderen
wel mochten
gelukkig was er vroeger geen televisie denk ik dan
dan hadden we bij onze huistiran helemaal nooit
meer geluid mogen maken
toch hebben we ook vrolijk op straat naast hem
gehuppeld altijd aan één kant vanwege de wond van het KZ
aan zijn been dat toen bijna geamputeerd was
kijkend naar het firmament
zie ik de W van Cassiopeia
en denk aan het boek Manja
waar mijn naam aan ontleend is
vijf bevriende kinderen die hun
verbond bevestigd zagen in dit pentagram
met Manja als middelpunt
in een heldere nacht gaan onwillekeurig
mijn gedachten naar dat tragische
verhaal Nazi Duitsland in opkomst
de dood van dit Joodse meisje
altijd heb ik me verwant gevoeld
te jong stiekem gelezen
de aantrekkingskracht van dat
boek met mijn naam was begrijpelijk
de overeenkomst zo onwaarschijnlijk
gevraagd heb ik nu
naar Serge het Russische
jongetje in het concentratiekamp
of Odo voor hem gezorgd had
nieuw detail kwam aan het licht
mijn vader die zo vaak verteld
heeft hoe erg het was bij zijn
vervroegde vrijlating de anderen
achter te moeten laten heeft een extra
dimensie gekregen
dit kind was toen nog niet dood en is zover mogelijk
mee gelopen naar de poort
zich aan hem vastklampend
van hem afgerukt onder bedreiging van geweren
ik hoorde het met droge ogen aan
al schrijvend komen de tranen en knijpt mijn hart samen
meestal is het andersom
beschríjf ik emoties die geweest zijn
ik dus Manja en Serge tegelijk
heb ik mij ten onrechte onzichtbaar gewaand
of maakte ik die twee zo beladen namen niet waar
nu voel ik me vereerd maar o zo bedroefd
niet alleen maar negatief blijkt nu
het nog zo vervlochten leven
ik zou deze informatie nooit
verkregen hebben
als ik allang een zelfstandig bestaan leidde
vaak fungeer ik als doorgeefluik aan mijn zusjes
die nagenoeg alleen de tijd van zwijgen
hebben meegemaakt
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 01 mei 2008 11:04 am
Dit vind ik zeer aangrijpend Manja.
Het eerste deel is haast filmisch: ik krijg er een eigen beeld van in mijn hoofd. Het tweede deel reflecteert meer, maar raakt niet minder...
Tiba.
de moeder maakt het huis schoon
legt een grote spiegel op de grond
en zegt tegen het meisje :
niet op gaan zitten hoor
als door een magneet getrokken
kruipt ze op de glazen plaat
de spiegel breekt
hoe oud is ze als ze weet
dat die spiegel van haar
vergaste grootmoeder was
gestraft hiervoor is ze nooit
Uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
Dit vind ik zeer aangrijpend Manja.
Het eerste deel is haast filmisch: ik krijg er een eigen beeld van in mijn hoofd. Het tweede deel reflecteert meer, maar raakt niet minder...
Tiba.
Geplaatst: 01 mei 2008 11:23 am
Dank je Tiba,
Ik moet eerlijk zeggen,dat ik zelf ook nogal ontdaan ben door mijn eigen teksten!
Verder dank aan Rutger,ik beschouw het tevens als een Hommage
aan Yom Ha'atsmaoet vandaag in Israel (Dodenherdenking en onafhankelijkheidsdag).
De dodenherdenking niet ter discussie(maar ook al heb ik er veel familie)
kan je bij de staat Israel zo je vraagtekens zetten.
Er woonden natuurlijk altijd al een groep Joodse Zionisten,
maar als in 1945 de overlevenden in onze westerse landen meer welkom waren geweest.
Niet wij wonen nu in dit huis,dit zijn nu onze spullen,dan was
de emigratie niet zo massaal opgang gekomen.
Dan was er misschien niet dit gigantsische nieuwe conflictgebied onstaan.
Laatst zei mijn nu 93 jarige vader ook,wat zaten we in spanning bij de stemming en wat waren we blij,
maar het is eigenlijk niet juist.
Ik zit hier nu helemaal te bibbberen.
Terwijl ik kijk naar de witte sering in mijn tuin(mijn lievelingsbloem),
waar ik zondag een tak afknip en bij het monument in Kamp Amersfoort
ga leggen,een kamp waar mijn vader ook een poosje dwangarbeid heeft
verricht voor hij op transport ging naar Duitsland.
Er is een fusillademonument in een wat heuvelachtig gebied,
daar is een greppel uitgegraven door gevangenen waaronder mijn vader.
Ik ga in de fout,ik ging nog meer vertellen ,dat is niet de bedoeling van de site.
Excuses Dettie!
Manja
Al eerder debiteerde ik er bestaat geen vrede we leven altijd in een korte
of langer interbellum.
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Laatst aangepast door Manja Croiset op 01 mei 2008 05:07 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Dank je Tiba,
Ik moet eerlijk zeggen,dat ik zelf ook nogal ontdaan ben door mijn eigen teksten!
Verder dank aan Rutger,ik beschouw het tevens als een Hommage
aan Yom Ha'atsmaoet vandaag in Israel (Dodenherdenking en onafhankelijkheidsdag).
De dodenherdenking niet ter discussie(maar ook al heb ik er veel familie)
kan je bij de staat Israel zo je vraagtekens zetten.
Er woonden natuurlijk altijd al een groep Joodse Zionisten,
maar als in 1945 de overlevenden in onze westerse landen meer welkom waren geweest.
Niet wij wonen nu in dit huis,dit zijn nu onze spullen,dan was
de emigratie niet zo massaal opgang gekomen.
Dan was er misschien niet dit gigantsische nieuwe conflictgebied onstaan.
Laatst zei mijn nu 93 jarige vader ook,wat zaten we in spanning bij de stemming en wat waren we blij,
maar het is eigenlijk niet juist.
Ik zit hier nu helemaal te bibbberen.
Terwijl ik kijk naar de witte sering in mijn tuin(mijn lievelingsbloem),
waar ik zondag een tak afknip en bij het monument in Kamp Amersfoort
ga leggen,een kamp waar mijn vader ook een poosje dwangarbeid heeft
verricht voor hij op transport ging naar Duitsland.
Er is een fusillademonument in een wat heuvelachtig gebied,
daar is een greppel uitgegraven door gevangenen waaronder mijn vader.
Ik ga in de fout,ik ging nog meer vertellen ,dat is niet de bedoeling van de site.
Excuses Dettie!
Manja
Al eerder debiteerde ik er bestaat geen vrede we leven altijd in een korte
of langer interbellum.
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Laatst aangepast door Manja Croiset op 01 mei 2008 05:07 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 01 mei 2008 01:50 pm
Wat een mooi antwoord van jou op de reactie van Tiba, Manja. De door Rutger geplaatste passages heb ik steeds beschouwd als behorend tot de meest aangrijpende uit jouw boeken. Zo hartverscheurend dat je moeite moet hebben gehad ze op te schrijven. Toch is het goed dat je dat gedaan hebt. Niet genoeg kunnen wij inzien wat voor leed de verschrikkelijke gebeurtenissen in WOII teweeg gebracht hebben en nog zullen brengen bij de toen levende generaties en nog vele generaties na hen.
Wat er in Israël gebeurd is en nog gebeurt valt onder verantwoordelijkheid van de machthebbers van deze wereld van toen en nu. Niemand in Nederland hoeft zich daarvoor verantwoordelijk te voelen al verafschuwen we de gewelddaden die daar van beide kanten plaatsvinden.
Pieter
Wat een mooi antwoord van jou op de reactie van Tiba, Manja. De door Rutger geplaatste passages heb ik steeds beschouwd als behorend tot de meest aangrijpende uit jouw boeken. Zo hartverscheurend dat je moeite moet hebben gehad ze op te schrijven. Toch is het goed dat je dat gedaan hebt. Niet genoeg kunnen wij inzien wat voor leed de verschrikkelijke gebeurtenissen in WOII teweeg gebracht hebben en nog zullen brengen bij de toen levende generaties en nog vele generaties na hen.
Wat er in Israël gebeurd is en nog gebeurt valt onder verantwoordelijkheid van de machthebbers van deze wereld van toen en nu. Niemand in Nederland hoeft zich daarvoor verantwoordelijk te voelen al verafschuwen we de gewelddaden die daar van beide kanten plaatsvinden.
Pieter
Geplaatst: 02 mei 2008 07:47 am
IK KRIJG OPEENS EEN ASSOCIATIE NAAR HET MONUMENT VAN JAN WOLKERS IN HET WERTHEIMPARK!
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
tiba schreef:
de moeder maakt het huis schoon
legt een grote spiegel op de grond
en zegt tegen het meisje :
niet op gaan zitten hoor
als door een magneet getrokken
kruipt ze op de glazen plaat
de spiegel breekt
hoe oud is ze als ze weet
dat die spiegel van haar
vergaste grootmoeder was
gestraft hiervoor is ze nooit
Uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
Dit vind ik zeer aangrijpend Manja.
Het eerste deel is haast filmisch: ik krijg er een eigen beeld van in mijn hoofd. Het tweede deel reflecteert meer, maar raakt niet minder...
Tiba.
IK KRIJG OPEENS EEN ASSOCIATIE NAAR HET MONUMENT VAN JAN WOLKERS IN HET WERTHEIMPARK!
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 02 mei 2008 09:31 am
Heb een afbeelding van het monument gezocht:
http://www.jhm.nl/amsterdam.aspx?ID=9
Tiba.
Heb een afbeelding van het monument gezocht:
http://www.jhm.nl/amsterdam.aspx?ID=9
Tiba.
Geplaatst: 03 mei 2008 04:19 pm
Tiba,
Even dank zeggen ,voor het leggen van de link!
Moest je erg zoeken of kende je het monument?
Een korte pauze voor ik weer verder ga met de opnames
van mijn eerste luisterboek "mijn leven achter onzichtbare tralies"
Mijn stem wat schor en "oud",maar dat kan wel bij het tijdsbeeld.
Van hoofdzakelijk de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw,sommige
vanuit een latere periode.
Ik heb wel twee keer kort voorgedragen in een zaal,maar ik denk dat dat
beter ging.Eén A 4 is anders dan 200!
Verder is het heel jammer dat het hier zo slecht geïsoleerd ,
teveel bijgeluiden en naar de studio kan ik helaas niet.
Ik hoop dat ik een beetje vrede kan hebben met het eindresultaat!
Nogmaals dank.
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Tiba,
Even dank zeggen ,voor het leggen van de link!
Moest je erg zoeken of kende je het monument?
Een korte pauze voor ik weer verder ga met de opnames
van mijn eerste luisterboek "mijn leven achter onzichtbare tralies"
Mijn stem wat schor en "oud",maar dat kan wel bij het tijdsbeeld.
Van hoofdzakelijk de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw,sommige
vanuit een latere periode.
Ik heb wel twee keer kort voorgedragen in een zaal,maar ik denk dat dat
beter ging.Eén A 4 is anders dan 200!
Verder is het heel jammer dat het hier zo slecht geïsoleerd ,
teveel bijgeluiden en naar de studio kan ik helaas niet.
Ik hoop dat ik een beetje vrede kan hebben met het eindresultaat!
Nogmaals dank.
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 03 mei 2008 09:04 pm
De naam "Wertheimpark" zei me jammer genoeg niets. Dus even gezocht welk monument bedoeld was. Bij nader inzien was het niet voor de eerste keer dat ik die afbeelding zag. Vermoedelijk was het alweer door Leestafel dat ik dit prachtige monument ooit had gezien of zelf opgezocht.
De associatie met je gedicht begrijp ik nu ook!
Nog veel succes met de opnames!
Tiba.
De naam "Wertheimpark" zei me jammer genoeg niets. Dus even gezocht welk monument bedoeld was. Bij nader inzien was het niet voor de eerste keer dat ik die afbeelding zag. Vermoedelijk was het alweer door Leestafel dat ik dit prachtige monument ooit had gezien of zelf opgezocht.
De associatie met je gedicht begrijp ik nu ook!
Nog veel succes met de opnames!
Tiba.
Geplaatst: 04 mei 2008 11:15 am
Nog even inhakend op herdenkingsplaatsen.
Vlakbij het Wertheimpark iets ten oosten er van de Hollands of Joodse
Schouwburg van waar uit de Amsterdamse Joden werden verzameld en gedeporteerd.
Dat is nu een museum en een gedenkplaats deels ruïne.
Iets ten westen van het Auschwitzmonument het Joods Historisch Museum
het gebouw is gedeeltelijk de vroegere Hoog Duitse Synagoge en er tegenover de Dokwerker en de Portuguse synagoge.
Er is dus een onderscheid tussen Ahskenaziem en Sefardische Joden,
vermenging (over discriminatie gesproken) was uit den boze!
Ik ben wel een mengelmoesje!
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Nog even inhakend op herdenkingsplaatsen.
Vlakbij het Wertheimpark iets ten oosten er van de Hollands of Joodse
Schouwburg van waar uit de Amsterdamse Joden werden verzameld en gedeporteerd.
Dat is nu een museum en een gedenkplaats deels ruïne.
Iets ten westen van het Auschwitzmonument het Joods Historisch Museum
het gebouw is gedeeltelijk de vroegere Hoog Duitse Synagoge en er tegenover de Dokwerker en de Portuguse synagoge.
Er is dus een onderscheid tussen Ahskenaziem en Sefardische Joden,
vermenging (over discriminatie gesproken) was uit den boze!
Ik ben wel een mengelmoesje!
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 04 mei 2008 12:24 pm
dodenherdenking
4 mei thuiskomen
5 mei bevrijdingsdag
wie
uit : dissonante symfonie
4 mei Leidseplein
8 uur ‘s avonds
de straatlantaarns gaan aan
terwijl het nog niet donker is
de trams staan stil
je hoort de vogels fluiten
die anders overstemd worden
door het lawaai van het verkeer
het is mooi en maakt verdrietig tegelijk
uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
4 MEI 2005
de witte sering bloeit
en bloedt dit jaar alleen voor mij
wir haben es nicht gewust
aber hätten sie nicht wissen sollen
ja er is wat met me gesold
ze gingen er toch zo prat op dat ze altijd
alles wisten en zulke goede ouders waren en nog altijd
ik kies niet voor niets die afschuwelijk Duitse zin
WIJ WISTEN AL IN 1933
als ze zo goed wisten dan hadden ze ook kunnen begrijpen
dat een nieuwe betere wereld een illusie is
de geschiedenis zal zich altijd blijven herhalen
uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
dodenherdenking
4 mei thuiskomen
5 mei bevrijdingsdag
wie
uit : dissonante symfonie
4 mei Leidseplein
8 uur ‘s avonds
de straatlantaarns gaan aan
terwijl het nog niet donker is
de trams staan stil
je hoort de vogels fluiten
die anders overstemd worden
door het lawaai van het verkeer
het is mooi en maakt verdrietig tegelijk
uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
4 MEI 2005
de witte sering bloeit
en bloedt dit jaar alleen voor mij
wir haben es nicht gewust
aber hätten sie nicht wissen sollen
ja er is wat met me gesold
ze gingen er toch zo prat op dat ze altijd
alles wisten en zulke goede ouders waren en nog altijd
ik kies niet voor niets die afschuwelijk Duitse zin
WIJ WISTEN AL IN 1933
als ze zo goed wisten dan hadden ze ook kunnen begrijpen
dat een nieuwe betere wereld een illusie is
de geschiedenis zal zich altijd blijven herhalen
uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 04 mei 2008 09:41 pm
Hetgeen hierboven is een samengevoegde tekst.
Het tweede gedeelte is uit zijn context,
uit een veel langer stuk gelicht!
Ik word opeens onzeker en vraag me af of het met opzet herschreven is,
maar dan is het niet van mij!
Geldt ook voor een schoonheid!
manja
Zoals het hier nu staat klinkt het mij teveel als zelfmedelijden
in de oren en het had naar mijn idee een gegronde reden(en).
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Rutger schreef:
dodenherdenking
4 mei thuiskomen
5 mei bevrijdingsdag
wie
uit : dissonante symfonie
4 mei Leidseplein
8 uur ‘s avonds
de straatlantaarns gaan aan
terwijl het nog niet donker is
de trams staan stil
je hoort de vogels fluiten
die anders overstemd worden
door het lawaai van het verkeer
het is mooi en maakt verdrietig tegelijk
Sorry de tekst is niet correct overgenomen!
Hieronder zoals hij in het boek staat!
EEN SCHOONHEID
4 mei 8 uur ’s avonds
het gezin staat op het Leidseplein
de straatlantaarns springen aan terwijl
het nog licht is
trams en de rest van het verkeer stopt
het o zo drukke Amsterdam valt stil
het enige moment van het jaar dat
je de vogels kunt horen fluiten
indrukwekkend mooi en verdrietig
tegelijk
uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
4 MEI 2005
de witte sering bloeit
en bloedt dit jaar alleen voor mij
wir haben es nicht gewust
aber hätten sie es nicht wissen sollen
ja er is wat met me gesold
ze gingen er toch zo prat op dat ze altijd
alles wisten en zulke goede ouders waren en nog altijd
ik kies niet voor niets die afschuwelijk Duitse zin
WIJ WISTEN AL IN 1933
als ze zo goed wisten dan hadden ze ook kunnen begrijpen
dat een nieuwe betere wereld een illusie is
de geschiedenis zal zich altijd blijven herhalen
uit : mijn leven achter onzichtbare tralies
Hetgeen hierboven is een samengevoegde tekst.
Het tweede gedeelte is uit zijn context,
uit een veel langer stuk gelicht!
Ik word opeens onzeker en vraag me af of het met opzet herschreven is,
maar dan is het niet van mij!
Geldt ook voor een schoonheid!
manja
Zoals het hier nu staat klinkt het mij teveel als zelfmedelijden
in de oren en het had naar mijn idee een gegronde reden(en).
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 08 mei 2008 09:55 am
Na alle zwaarmoedige stukjes van de laatste tijd,
eens iets met een wat andere toonzetting .
Een tekst uit het pas verschenen “Croisade van een Croiset”
die als van zelf uit mijn pen vloeide doordat ik hem fysiek eerder
op die dag zo had neergezet! Ongeveer 1 ½ jaar geleden.
de dans
lichtvoetig gracieus
rond en vriendelijk
dan de beweging
fors en vierkant stampend
overgaand in zwaar lomp
traag en uitgebuikt
een boertige figuur neerzettend
gevolgd door een ontmoeting
een flirtende blik
een uitnodigend gebaar
de dranklucht kun je bijna ruiken
dans of het leven zelf
Manja Croiset
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Na alle zwaarmoedige stukjes van de laatste tijd,
eens iets met een wat andere toonzetting .
Een tekst uit het pas verschenen “Croisade van een Croiset”
die als van zelf uit mijn pen vloeide doordat ik hem fysiek eerder
op die dag zo had neergezet! Ongeveer 1 ½ jaar geleden.
de dans
lichtvoetig gracieus
rond en vriendelijk
dan de beweging
fors en vierkant stampend
overgaand in zwaar lomp
traag en uitgebuikt
een boertige figuur neerzettend
gevolgd door een ontmoeting
een flirtende blik
een uitnodigend gebaar
de dranklucht kun je bijna ruiken
dans of het leven zelf
Manja Croiset
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 08 mei 2008 10:18 am
Zo'n beeld kan men zich levendig voor ogen brengen, Manja.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Zo'n beeld kan men zich levendig voor ogen brengen, Manja.
Rutger
_________________
Geduld, eenvoud en mededogen (Tao).
http://blog.seniorennet.be/mijn_boekenhoekje
Geplaatst: 10 mei 2008 10:48 am
Een vriend van me zegt wel eens,als ik niet goed in mijn vel zit : Manja
ga wat schrijven !Dat kan ik helemaal niet en doe ik nooit.
Nu wist ik even niet wat ik met mijn tijd zou doen en heb zijn advies opgevolgd .
Mijn pen genomen om te gaan schrijven,niet andersom ik heb een tekst in mijn hoofd en pak mijn pen.(daarom was ik ook toch weer aan de cryptogrammen begonnen)Alhoewel het volgende boek me roept
nl
EEN KNIPOOG IN DE DUISTERNIS
Mijn allereerste tekst op leestafel komt daar in.
Is het toch nog wat geworden??????
een pirouette van blije
dynamiek
met duizelingwekkende
vaart
beland ik in de orkestbak
of is het de afgrond
zo typerend voor mij
misschien zou een ander schrijven
een pirouette van blije
dynamiek
oogst daverend applaus
heel gelukkig door het succes
nog één
landerig van de warmte
hang ik in een stoel
dorst maar te lui om iets te
drinken te pakken
een grote hoed beschermt
me tegen de te felle zon
ik schrik niet eens van de slang
die vlakbij het struikgewas in schiet
krijg een visioen van een Indisch
tafereel
senang Pisang Ambon
Ik kan dit tekstje natuurlijk
ook de titel SENANG geven.!
manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Laatst aangepast door Manja Croiset op 10 mei 2008 06:29 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Een vriend van me zegt wel eens,als ik niet goed in mijn vel zit : Manja
ga wat schrijven !Dat kan ik helemaal niet en doe ik nooit.
Nu wist ik even niet wat ik met mijn tijd zou doen en heb zijn advies opgevolgd .
Mijn pen genomen om te gaan schrijven,niet andersom ik heb een tekst in mijn hoofd en pak mijn pen.(daarom was ik ook toch weer aan de cryptogrammen begonnen)Alhoewel het volgende boek me roept
nl
EEN KNIPOOG IN DE DUISTERNIS
Mijn allereerste tekst op leestafel komt daar in.
Is het toch nog wat geworden??????
een pirouette van blije
dynamiek
met duizelingwekkende
vaart
beland ik in de orkestbak
of is het de afgrond
zo typerend voor mij
misschien zou een ander schrijven
een pirouette van blije
dynamiek
oogst daverend applaus
heel gelukkig door het succes
nog één
landerig van de warmte
hang ik in een stoel
dorst maar te lui om iets te
drinken te pakken
een grote hoed beschermt
me tegen de te felle zon
ik schrik niet eens van de slang
die vlakbij het struikgewas in schiet
krijg een visioen van een Indisch
tafereel
senang Pisang Ambon
Ik kan dit tekstje natuurlijk
ook de titel SENANG geven.!
manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Laatst aangepast door Manja Croiset op 10 mei 2008 06:29 pm, in totaal 1 keer bewerkt
Laatst gewijzigd door Dettie op Do Mar 05, 2009 11:24, 1 keer totaal gewijzigd.
Geplaatst: 10 mei 2008 01:31 pm
Kan even niet ophouden!
een ander plaatje
een vissersplaatsje
een bistro met terras aan het water
de kreeften voor het uitzoeken
een bootje dobbert in het haventje
binnen mijn gezichtsveld
soms is het leven aangenaam
DECADENT
zongebruinde lijven
een azur blauwe méditerrane zee
luxe jachten
de “rijken” nagenoeg naakt
bijna standaard een (te) oude man
met sexy jonge vrouw
hier zijn de kreeften onbetaalbaar
en worden geserveerd met champagne
gekoeld op ijs
door bedienden te keurig en overvloedig
gekleed
Zelf vind ik dat een gedicht op zijn minst aan één van de volgende
criteria moet voldoen.
Een beeld op roepen.
Een emotie laten voelen.
Een geur kunnen laten ruiken.
Een melodie kunnen horen.
Alles bij elkaar is het perfect.
Geldt niet alleen voor een gedicht ook voor andere boeken of kunst.
Manja
Nog een noodzakelijk PS.
luxe is natuurlijk geen vereiste,een mens kan zich ook prima voelen,
met een kopje thee in eigen tuin of balcon of in het plaatselijk park
oftwel domweg gelukkig in de Dapperstraat.
En zelfs dat kopje thee is in een woestijn of rampgebied luxe.
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Kan even niet ophouden!
een ander plaatje
een vissersplaatsje
een bistro met terras aan het water
de kreeften voor het uitzoeken
een bootje dobbert in het haventje
binnen mijn gezichtsveld
soms is het leven aangenaam
DECADENT
zongebruinde lijven
een azur blauwe méditerrane zee
luxe jachten
de “rijken” nagenoeg naakt
bijna standaard een (te) oude man
met sexy jonge vrouw
hier zijn de kreeften onbetaalbaar
en worden geserveerd met champagne
gekoeld op ijs
door bedienden te keurig en overvloedig
gekleed
Zelf vind ik dat een gedicht op zijn minst aan één van de volgende
criteria moet voldoen.
Een beeld op roepen.
Een emotie laten voelen.
Een geur kunnen laten ruiken.
Een melodie kunnen horen.
Alles bij elkaar is het perfect.
Geldt niet alleen voor een gedicht ook voor andere boeken of kunst.
Manja
Nog een noodzakelijk PS.
luxe is natuurlijk geen vereiste,een mens kan zich ook prima voelen,
met een kopje thee in eigen tuin of balcon of in het plaatselijk park
oftwel domweg gelukkig in de Dapperstraat.
En zelfs dat kopje thee is in een woestijn of rampgebied luxe.
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 10 mei 2008 05:36 pm
de dichtader of wat het ook is,vloeit rijkelijk.
GELUK OF ZURE OUWE TANG
de zon begint weg te draaien
uit de tuinen
de barbecues doven langzamerhand
ik denk me weer naar buiten te kunnen
begeven
maar al dagen voel ik me geterroriseerd door
de rondhangende jeugd met van die toeters
het drijft me tot waanzin
opeens stuif ik naar buiten en gá een potje
tekeer en dat ze maar moeten wachten tot het
EK voetbal begint dat het dan meer dan vroeg genoeg
is om er krankzinnig van te worden
tot mijn verbazing wordt er gehoorzaamd
en ik denk opnieuw wat is nu eigenlijk autoriteit
nooit had ik kunnen bevroeden dat ik dit kon bewerkstelligen
nu naar buiten maar de duivenplaag kan ik niet de baas
mijn dag begint en eindigt met hun gekoer
toch maar met een drankje de tuin in de toeters resoneren
nog na in mijn hoofd
overgevoelig of zuur zo ga ik mooi weer nog haten
:( :x
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
de dichtader of wat het ook is,vloeit rijkelijk.
GELUK OF ZURE OUWE TANG
de zon begint weg te draaien
uit de tuinen
de barbecues doven langzamerhand
ik denk me weer naar buiten te kunnen
begeven
maar al dagen voel ik me geterroriseerd door
de rondhangende jeugd met van die toeters
het drijft me tot waanzin
opeens stuif ik naar buiten en gá een potje
tekeer en dat ze maar moeten wachten tot het
EK voetbal begint dat het dan meer dan vroeg genoeg
is om er krankzinnig van te worden
tot mijn verbazing wordt er gehoorzaamd
en ik denk opnieuw wat is nu eigenlijk autoriteit
nooit had ik kunnen bevroeden dat ik dit kon bewerkstelligen
nu naar buiten maar de duivenplaag kan ik niet de baas
mijn dag begint en eindigt met hun gekoer
toch maar met een drankje de tuin in de toeters resoneren
nog na in mijn hoofd
overgevoelig of zuur zo ga ik mooi weer nog haten
:( :x
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten