Een wereld die bestond en aan den lijve
ervaarbaar vaderlijk
Ik denk dat dit de essentie is van dit mooie gedicht.
"Aandachtig" is inderdaad een schitterend gedicht.
Groetjes. Tiba
Ik lig in een landschap van heuvels alleen
met bloemen en water en gras;
de tijd liet me los en liep ijlings heen,
nu ben ik een mosbed, een zwervende steen
of een vlijmscherpe splinter van glas.
tiba schreef:
Teder
Teder de dag die nog niet wil beginnen,
een tentenkamp van tule en wit linnen
waarin de zon met vlokjes licht beweegt
gelijk een vis met niets dan zilvervinnen.
Anton van Wilderode
uit: Poedersneeuw. Kwatrijnen, Lannoo 1991
Dettie schreef:Prachtig toch, zo'n winterse ochtend in de sneeuw.
Is het een winterse ochtend? Ik zag er een zomerse dag in. De vlokjes zag ik als vlokjes licht. Maar jij denkt dat de zon de vlokjes sneeuw beschijnt? vertel, vertel.
Dettie
Ik zie hierin een sneeuwtapijt, terwijl het sneeuwt. Hierbij interpreteer ik licht wel als gerelateerd aan gewicht, en niet aan de tegenstelling met duisternis. Vlokjes (sneeuw), waar de zon licht mee speelt (de dwarrelende vlokjes).een tentenkamp van tule en wit linnen
waarin de zon met vlokjes licht beweegt
kan er op wijzen, dat de dag eerder laat begint. Maar dan ga je er vanuit dat deze vaststelling niet bepaald om middernacht gedaan wordt.Teder de dag die nog niet wil beginnen,
Maar het lijkt mij toch een vrij aardige vergelijking met de zon die weerkaatst op de sneeuw en sneeuwvlokken.gelijk een vis met niets dan zilvervinnen.
Dettie schreef:
De laatste dagen
en de laatste vragen
van het geleden jaar
staan voor de deur,
de bomen kouder
en de dromen ouder
maar de verwachting
nog vol gloed en kleur
want wij geloven:
het licht van boven
is niet te doven
stelt niet teleur
voor alle vragen
van alle dagen
achter de einder
achter de deur.
Anton van Wilderode (1918-1998)
uit: Op hoop van vrede (1988)
Rutger schreef:
Graag had ik jouw argumentatie gelezen.
PieterW schreef:Jouw uitleg is poëtisch genoeg, Dettie. Dit gedicht heet naar mijn bescheiden mening helemaal niets met sneeuw te maken.
Sorry, Rutger
Pieter
PieterW schreef:Hoed u voor de literatuur. Je moet noteren wat er bij je opkomt, zonder naar woorden te zoeken.
Rutger schreef:PieterW schreef:Jouw uitleg is poëtisch genoeg, Dettie. Dit gedicht heet naar mijn bescheiden mening helemaal niets met sneeuw te maken.
Sorry, Rutger
Pieter
Eigenlijk heb ik alleen maar gedaan wat Sartre zegt Pieter :PieterW schreef:Hoed u voor de literatuur. Je moet noteren wat er bij je opkomt, zonder naar woorden te zoeken.
Dettie's beeld, waarin ook jij je perfect kunt vinden, vind ik even gelijkwaardig. Het is boeiend, te ervaren dat gedichten zo veel verschillende indrukken bij de lezers kunnen oproepen.
Dettie schreef:
Dettie schreef ook nog: misschien is dit wel de essentie van poëzie
Ik denk dat voor mensen persoonlijk de essentie van poëzie is dat het wat met ze doet en ze het op hun manier, met hun gevoelens ervaren.
Maar ik denk dat analyseren wat anders is.
Ik weet nog te weinig van poëzie om te kunnen zeggen dat ik een gedicht kan analyseren met alles er op en er aan, ik kan alleen maar mijn indrukken geven of proberen op de manier van Grada een gedicht te bekijken.
Maar... ik vind het wel heel boeiend hoe mensen een gedicht zien en langzamerhand te leren hoe je naar een gedicht kan/moet kijken om het te leren analyseren.
Dettie
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten