Geplaatst: 18 dec 2008 10:17 pm
Jeezes, Dettie, neem dat niet persoonlijk op.
Dit is zo maar een bedenking.
Als niemand reageert, dan is dat zo.
Dit is inderdaad in de eerste plaats een forum over 'lezen', soms hoop ik dat ook anderen reageren.
Want het 'net' is immens. Tegelijk zijn sterkte en zijn zwakte.
mira
* M. Vasalis (ja uitgegeven door Van Oorschot)
Geplaatst: 19 dec 2008 05:58 am
Ja, Dettie, neem de bedenking van Mira vooral NIET persoonlijk op. Ik lees haar opmerking als een algemene bedenking gericht aan àlle lezers.
Mira, ik begrijp jouw opmerking. :wink:
Wat het gedicht betreft, vind ik het ook een heel mooie vondst om het park te laten beven doorheen de tranen die in de ogen blijven. Het is een diepmenselijk aspect dat naar mijn gevoel hier uitgedrukt wordt door de dichter. Echt vakmanschap zoals je terecht opmerkt.
Jan S
Ja, Dettie, neem de bedenking van Mira vooral NIET persoonlijk op. Ik lees haar opmerking als een algemene bedenking gericht aan àlle lezers.
Mira, ik begrijp jouw opmerking. :wink:
Wat het gedicht betreft, vind ik het ook een heel mooie vondst om het park te laten beven doorheen de tranen die in de ogen blijven. Het is een diepmenselijk aspect dat naar mijn gevoel hier uitgedrukt wordt door de dichter. Echt vakmanschap zoals je terecht opmerkt.
Jan S
Geplaatst: 19 dec 2008 07:25 am
"zij keken zacht en zinneloos en goed. "
Om even op de inhoud in te gaan: met deze regel ben ik het helemaal niet eens. En deze bewering had ik ook helemaal niet van V. verwacht, omdat ze vaak kritisch kan zijn, en deze regel houdt een aanvaarding in.
Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
"zij keken zacht en zinneloos en goed. "
Om even op de inhoud in te gaan: met deze regel ben ik het helemaal niet eens. En deze bewering had ik ook helemaal niet van V. verwacht, omdat ze vaak kritisch kan zijn, en deze regel houdt een aanvaarding in.
Pieter
_________________
"Hoed u voor de literatuur. Gebruik de woorden die het eerst bij je opkomen" J.P. Sartre
Geplaatst: 19 dec 2008 08:19 am
Ja ik reageerde alleen maar om te vermelden waarom ik weinig reageer bij de poëzie. Zag het niet als een persoonlijke aanval, wilde het alleen even uitleggen en dat was het.
Ik vind het vaak ook jammer dat er weinig op de inhoud wordt gereageerd.
Maar over het gedicht...
zij keken zacht en zinneloos en goed.
Dit vind ik zo'n mooie zin, wilde dat ik het zelf bedacht had
Dettie
mira schreef:
Jeezes, Dettie, neem dat niet persoonlijk op.
Dit is zo maar een bedenking.
Als niemand reageert, dan is dat zo.
Dit is inderdaad in de eerste plaats een forum over 'lezen', soms hoop ik dat ook anderen reageren.
Want het 'net' is immens. Tegelijk zijn sterkte en zijn zwakte.
mira.
Ja ik reageerde alleen maar om te vermelden waarom ik weinig reageer bij de poëzie. Zag het niet als een persoonlijke aanval, wilde het alleen even uitleggen en dat was het.
Ik vind het vaak ook jammer dat er weinig op de inhoud wordt gereageerd.
Maar over het gedicht...
zij keken zacht en zinneloos en goed.
Dit vind ik zo'n mooie zin, wilde dat ik het zelf bedacht had
Dettie
Geplaatst: 19 dec 2008 11:49 am
Oeps ik zie nu pas de opmerking van Pieter. Sorry
Ik zie er iets moois in, de twee oude mannetjes zijn heel tevreden, ze zijn zo ontwapenend in hun 'oude kinderen' zijn. Ze beleven de wereld zoals een kind dat doet. Zacht, zinneloos en goed.
Het ontroert zo, het raakt haar zo, dat bij het zien van de mannetjes de tranen omhoog komen.
Dettie
Oeps ik zie nu pas de opmerking van Pieter. Sorry
Ik zie er iets moois in, de twee oude mannetjes zijn heel tevreden, ze zijn zo ontwapenend in hun 'oude kinderen' zijn. Ze beleven de wereld zoals een kind dat doet. Zacht, zinneloos en goed.
Het ontroert zo, het raakt haar zo, dat bij het zien van de mannetjes de tranen omhoog komen.
Dettie
Geplaatst: 19 dec 2008 01:01 pm
Dettie: misschien drong het niet tot je door wat zinneloos betekent, tegenwoordig te spellen als zinnenloos. Waarschijnlijk had Vasalis het ook niet in de gaten. Kortom, daarom vond ik het geen sympathieke zin; het kan zijn dat je viel voor de schoonheid van deze drie woorden achter elkaar
Pieter
Dettie: misschien drong het niet tot je door wat zinneloos betekent, tegenwoordig te spellen als zinnenloos. Waarschijnlijk had Vasalis het ook niet in de gaten. Kortom, daarom vond ik het geen sympathieke zin; het kan zijn dat je viel voor de schoonheid van deze drie woorden achter elkaar
Pieter
Geplaatst: 18 jan 2009 03:44 pm
Diep van mijzelf...
Diep van mijzelf en van mijn zang vervreemd
hoor ik in twijfel niets dan toon na toon,
ontken de wijs, de oude, diep-beminde melodie,
ontken ik al wat naar verbinding zweemt,
ontdek ik in de grootste eenheid hoon.
Afzonderlijk, vervreemd, is alles wat ik zie.
Eén boom bespiedde ik, haast de ganse dag,
het regende gestaag en blad na blad
neeg naar beneden als een druppel woog
en drukte en rees zacht omhoog...
Zo regende het van blad op blad,
zo regende het de ganse dag.
Het regent en ik neig en rijs
met kleine wanhoop in het grijs
gemoed. Ik ben zo ziek...
Waar bleef de hemelse muziek,
de eenheid in het aardse zingen.
Ik hoor alleen, dat alles lijdt,
ziek van de veelheid van de dingen,
van hun volstrekte eenzaamheid.
M. Vasalis
Uit:De vogel Phoenix
Van Oorschot, 1947
mira
Diep van mijzelf...
Diep van mijzelf en van mijn zang vervreemd
hoor ik in twijfel niets dan toon na toon,
ontken de wijs, de oude, diep-beminde melodie,
ontken ik al wat naar verbinding zweemt,
ontdek ik in de grootste eenheid hoon.
Afzonderlijk, vervreemd, is alles wat ik zie.
Eén boom bespiedde ik, haast de ganse dag,
het regende gestaag en blad na blad
neeg naar beneden als een druppel woog
en drukte en rees zacht omhoog...
Zo regende het van blad op blad,
zo regende het de ganse dag.
Het regent en ik neig en rijs
met kleine wanhoop in het grijs
gemoed. Ik ben zo ziek...
Waar bleef de hemelse muziek,
de eenheid in het aardse zingen.
Ik hoor alleen, dat alles lijdt,
ziek van de veelheid van de dingen,
van hun volstrekte eenzaamheid.
M. Vasalis
Uit:De vogel Phoenix
Van Oorschot, 1947
mira
Geplaatst: 18 jan 2009 05:38 pm
Ik neem aan met de dood van haar zoontje ook al was dat een paar jaar eerder.
Ik heb het opgezocht ,de vogel Phoenix is inderdaad opgedragen aan haar overleden zoontje Dicky.
Voorin de eerste druk die ik hier voor me heb, staat:
DICKY
16 April 1942
10 October 1943
He has out-soared the shadow of our night.
Hier nog een link over haar leven en werk.
http://www.kunstonline.info/levelone/ph ... pter=about
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Ik neem aan met de dood van haar zoontje ook al was dat een paar jaar eerder.
Ik heb het opgezocht ,de vogel Phoenix is inderdaad opgedragen aan haar overleden zoontje Dicky.
Voorin de eerste druk die ik hier voor me heb, staat:
DICKY
16 April 1942
10 October 1943
He has out-soared the shadow of our night.
Hier nog een link over haar leven en werk.
http://www.kunstonline.info/levelone/ph ... pter=about
Manja
_________________
suum cuique oftewel ieder het zijne!
Geplaatst: 19 jan 2009 11:23 am
In het woordenboek staat
nei·gen neigde, h geneigd
1 naar beneden buigen; hellen
2 overhellen tot daden: ~ tot erkenning vd nieuwe staat; zie geneigd
nij·gen neeg, h genegen
een buiging maken
Het regent en ik neig en rijs
met kleine wanhoop in het grijs
gemoed.
Het lijkt me niet dat ze een buiging maakt.
Ze erkent de nieuwe staat?
Dettie
In het woordenboek staat
nei·gen neigde, h geneigd
1 naar beneden buigen; hellen
2 overhellen tot daden: ~ tot erkenning vd nieuwe staat; zie geneigd
nij·gen neeg, h genegen
een buiging maken
Het regent en ik neig en rijs
met kleine wanhoop in het grijs
gemoed.
Het lijkt me niet dat ze een buiging maakt.
Ze erkent de nieuwe staat?
Dettie
Geplaatst: 23 jan 2009 08:09 pm
Diep van mijzelf en van mijn zang vervreemd
hoor ik in twijfel niets dan toon na toon,
even deze beginregels herhaald
en dan deze:
De laatste regels zo simpel, zoals alleen grote dichters het kunnen.
Dat was alleen maar even een reactie op dit gedicht.
Met het gehele gedicht kan ik nog jaren bezig zijn.
Tiba.
Diep van mijzelf en van mijn zang vervreemd
hoor ik in twijfel niets dan toon na toon,
even deze beginregels herhaald
en dan deze:
Zo regende het van blad op blad,
zo regende het de ganse dag.
De laatste regels zo simpel, zoals alleen grote dichters het kunnen.
Dat was alleen maar even een reactie op dit gedicht.
Met het gehele gedicht kan ik nog jaren bezig zijn.
Tiba.
Er staat een uitleg bij meander over het gedicht Cannes
http://klassiekegedichten.net/index.php?id=117
Dettie
http://klassiekegedichten.net/index.php?id=117
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten